Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Σίλβι-ο

Silvio
Silver and gold
Won't buy back the beat of a heart grown cold
Silvio
I gotta go
Find out something only dead men know

Πέρασαν πάνω από δώδεκα χρόνια από την μέρα που μπήκα στο Μετρόπολις και ανακάλυψα πως δεν ήταν όσο ενημερωμένο νόμιζα. Υπήρχε περσινός δίσκος του Ντύλαν και δεν είχανε πάρει χαμπάρι !!
Θυμάμαι που έβαλα τον υπάλληλο να κοιτάξει τους καταλόγους του για να διαπιστώσει πως είχα δίκιο και Μεγάλη Πέμπτη 12 η ώρα, τέσσερις πέντε μέρες μετά παραλάμβανα το πρώτο σιντί του "Down in the groove" που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα. Δυο τραγούδια μου γυάλισαν αμέσως το "The death is not the end" και το "Silvio"


Εχοντας ακούσει τις εμπειρίες μιας φανατικής γερμανίδας που κυνηγούσε τον Ντυλαν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης στις περιοδείες του απέφυγα να πάω στις εν Ελλάδι συναυλίες του. Θυμόμουνα όμως πως είχε πει πως μερικές φορές, άμα "κολλήσει", η κατάσταση γίνεται από άλλο πλανήτη, κάτι που με τα μάτια μου διαπίστωσα όταν ο Ντύλαν τραγούδησε για τα 80χρονα του Σινάτρα.. Ημουνα ο μόνος από τους "μύστες" στην απ ευθείας σύνδεση που παρακολουθούσαμε, ο οποίος κατάλαβε ποιό ήταν το ξεχασμένο, ασήμαντο τραγουδάκι που μεταμορφώθηκε σε αριστούργημα με αυτήν την τελείως διαφορετική εκτέλεση


Εντελώς συμπτωματικά έπεσε εχθές το μάτι μου στο γιουτιούμπ σε ένα βιντεάκι με τον Ντύλαν στο Χάυντ Παρκ. Το άνοιξα βαριεστημένα και άκουγα το καπέλλο από δέρμα λεοπάρδαλης σε σχήμα καθικιού, θυμήθηκα την ανοιχτή πόρτα του γκαράζ κι ανάλογες δικές μου καταστάσεις, όταν πρόσεξα πως "σαν καλά το πήγαινε", κάπου πήρε το μάτι μου τον Αλ Κούπερ που μαζί του είχε κάνει θαύματα παλιότερα, ένα νεγράκι φτυστός ο Τζίμμυ Χέντριξ οργίαζε στα ντραμς και τέλος βγήκε η φυσαρμόνικα για να σκορπίσει ρίγη συγκίνησης και ενθουσιασμού στους παλιούς και τους νέους.
Σαν καλό ήτανε, σκέφτηκα, πάμε παρακάτω. Και πήγαμε. Μακριά. Πολύ μακριά, στο Highway 61 Revisited  και στο Just Like Tom Thumb's Blues σε μια νωχελικά υπερβατική εκτέλεση :
Η παρουσίαση έκλεισε με το "Silvio", ξεχασμένο τραγούδι μέσα σην καθημερινότητα και αναπάντητο το ερώτημα τι νάναι αυτό που γνωρίζουν οι νεκροί  και μόνο...

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: