Τέλος εποχής

 .
Στο παρόν ιστολόγιο δεν θα δημοσιευθούν άλλα κείμενα, ο,τιδήποτε νέο της καθημερινότητας θα δημοσιεύεται στον Βερνάρδο τον ερημίτη ενώ τα ποιήματα και διηγήματα στην ποιηματοποίηση ή την διηγηματοποίηση


Εις ανάμνησιν...
.

Η γάτα

Καμιά φορά, άμα σου τύχει ν' ακούς
μέσα στην ησυχία του όρθρου
κει, κάτω από την καρέκλα σου
γουργούρισμα γάτας ευτυχισμένης
μην το νομίσεις.

Την εξημέρωση των ζώων
δεν κατέχεις
γιατί σε διάλεξε αυτή και όχι εσύ
κι εξάσκησε απάνω σου τέχνη καλή,
πως ημερώνονται οι ανθρώποι.

Θα πάρει χρόνια να το νοιώσεις
πως μεγαλύτερη σκλαβιά
είναι το νάσαι αφέντης

Το παρόν ιστολόγιο  πήρε το όνομά του από την πηγή της έμπνευσής του, την γατούλα Breeze που δυστυχώς δεν υπάρχει πια. Είχε μια πολύ άσχημη γέννα και δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα προβλήματα που της δημιούργησε, Οπως ξέρουν οι φίλοι του ιστολογίου ήταν η πηγή της έμπνευσης για τα  Διαφυσικά καθώς και πολλών αναρτήσεων.



 Κάποτε είχα πει -όταν χώρισα- πως μπορώ να ζήσω χωρίς γυναίκα αλλά όχι δίχως γάτα, όντως είχα γάτα στο σπίτι μου από πέντε ετών, δέθηκα όμως τρελλά μόνο με δύο την winner όταν ήμουνα 20 ετών και με την Breeze στα σκάρτα εξήντα μου.Δεν θεωρώ τυχαίο ότι ήταν της ίδιας ράτσας, εξ άλλου έψαχνα καιρό μέχρι να βρώ την μάνα της Breeze και περίμενα δεκαπέντε χρόνια για να την κάνει, μετά από δύο άλλες αποτυχημένες προσπάθειες. Ολα αυτά βέβαια γιατί είμαι εναντίον της εμπορευματοποίησης των ζώων καθώς και υπέρ της ελεύθερης εκλογής ερωτικού συντρόφου.
Ειλικρινά στην ζωή μου δεν είχα ξαναδεί τόσο χαριτωμένο γατάκι αλλά και καλύτερο χαρακτήρα όταν μεγάλωσε...

 Οσοι έχουν αναθρέψει και εκπαιδεύσει γατάκι από μικρό γνωρίζουν πως δεν έχει καμιά σχέση με τις γάτες που κυκλοφορούν ελεύθερες, δένεται με το αφεντικό της περισσότερο και καλύτερα από σκύλο. Απαιτεί όμως 24ώρη εκπαίδευση κάθε μέρα και ατέλειωτα αποθέματα αγάπης, την γάτα μια φορά να την κτυπήσεις έχασες την εμπιστοσύνη της,
Είμαι αρκετά μεγάλος πια για να ξαναναθρέψω γάτα.