Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Περί εθνικών(;) επετείων, επανάληψη μετά προσθήκης

Αναδημοσιεύω ένα παλιό μου άρθρο με την παρατήρηση  ότι φέτος κάποιοι καθηγητές θα φορούν μαύρο περιβραχιόνιο στην μαθητική παρέλαση, οι μαθητές -λένε- ότι θα στρέψουν το κεφάλι αντίθετα προς τους επίσημους και οι προβλέψεις είναι ότι ελάχιστος κόσμος ή μάλλον με ελάχιστο ενθουσιασμό θα παρακολουθήσει την στρατιωτική παρέλαση.

Η προσωπική μου θέση ότι οι παρελάσεις είναι περιττές και οι εθνικές εορτές ανούσιες, ίσως να μην έχει τόσο αξία μια που στηρίζεται μόνο στην απλή λογική, χωρίς  τις φιοριτούρες που "ομορφαίνουν την ζωή μας". Μόνο που η οικονομική κρίση μειώνει αυτές τις "φιοριτούρες" και μαζί την εθνική υπερηφάνεια, μιας και προηγείται η αξιοπρεπής συντήρηση εαυτού και της οικογένειας.

Για τους λάτρεις των ιστορικών ντοκουμέντων -δοσμένων ελαφρώς σουρρεαλιστικά - υπάρχει και η μαθηματική ανάλυση του...28


Περί εθνικών(;) επετείων 

Ισως να μην το έχετε σκεφθεί αλλά από την ιστορία μας τα τελευταία διακόσια χρόνια γιορτάζουμε δύο πολεμικές επετείους την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου ενώ έχουμε κάνει και άλλους πολέμους που χάσαμε και άρα καλώς αποσιωπούμε, αλλά και νικηφόρους όπως οι βαλκανικοί που δεν τους γιορτάζουμε. Γιατί ;
Ας το ψάξουμε λιγάκι...ποδοσφαιρικά !

Κατ' αρχάς στις δύο "εθνικές" επετείους γιορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι την λήξη διότι ναι μεν ξεκινήσαμε καλά, προηγηθήκαμε στο σκορ αλλά στο τέλος κλάψτα χαράλαμπε...

Και το μεν 21 το πήραμε το ματσάκι στα χαρτιά από την αγγλογαλλορωσική ουέφα της εποχής και βολευτήκαμε σαν κράτος, αλλά το 40 διαλυθήκαμε μόλις στο δεύτερο ημίχρονο τα ιταλάκια έβαλαν μέσα τις γερμανικές μεταγραφές τους, εμείς τότε δεν βάζαμε ακόμα κοινοτικούς στην ομάδα μας.
Οταν δε τα γερμανάκια χάσανε στο τέλος από τους αγγλοαμερικανορώσους εμείς δεν είχαμε προκριθεί στην τελική φάση του τότε μουντιάλ να συμμετάσχουμε στην μικτή ομάδα που τους νίκησε και μείναμε στην απ' έξω.
Αρα η απορία μου παραμένει, γιατί να θυμόμαστε μόνο ότι προηγηθήκαμε στο σκορ και να πανηγυρίζουμε και όχι το τελικό σε βάρος μας αποτέλεσμα.
Εχω υπ' όψιν μου ποδοσφαιρικές συναντήσεις που έληξαν 7-1 όπου η ηττηθείσα προηγήθηκε στο σκορ αλλά δεν θυμάμαι καμμία ηττηθείσα να τις μνημονεύει και κατά μείζονα λόγο να τις γιορτάζει.
Θα μου πείτε ότι εδώ είναι πόλεμος δεν είναι ποδόσφαιρο, συμφωνώ και ξαναρωτάω :
τους βαλκανικούς πολέμους -που το πήραμε καθαρά το ματσάκι -γιατί δεν τους γιορτάζουμε ;

Σεβόμενος την ανεξιγνωμία των αναγνωστών μου (και κυρίως των λαθραναγνωστών - και πάλι γειά σας -) δεν θα σας πω την δική μου ερμηνεία για να μη σας επηρεάσω απλά θα παραθέσω κάποιες παρατηρήσεις μου και τα συμπεράσματα, δικά σας.

Σαν λαός είμαστε πολύ κοντά και με τους Ιταλούς και με τους Τούρκους, πολύ περισσότερο από τους βόρειους γείτονες μας. Ακόμα και στην γλώσσα οι ιταλικής και τούρκικης προέλευσης λέξεις της καθομιλουμένης είναι πολύ περισσότερες από τις σλαβικής και βουλγαρικής προέλευσης, δείγμα "γειτνίασης" των χαρακτήρων των λαών.
Ασε στο φαγητό, όλο πίτσα και σουβλάκι είμαστε...
Διαφέρουμε βέβαια στα θρησκευτικά λιγουλάκι αλλά ποιός δίνει σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες με "άπιστοι, μωαμεθανοί και καθολικοί ".

Προς βορράν μπορεί να λένε το ψωμί "χλιέπ" και το νερό "βοντά" αλλά είναι ορθόδοξοι, βεριτάμπλ.

Στα μπαράζ των βαλκανικών αγώνων τους ομοδόξους Βούλγαρους δεν είναι που νικήσαμε ;

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί δεν γιορτάζουμε ούτε την έναρξη ούτε την λήξη των βαλκανιών πολέμων, ειδικά την δεύτερη όπου πήραμε και το κύπελλο.
Μήπως δεν την γιορτάζουμε επειδή η Βουλγαρία δεν ήταν στο ΝΑΤΟ ενώ η Ιταλία και η Τουρκία ήταν ;
Δεν είναι εθνική επέτειος ;
Και τι είναι ;
Θρησκευτική ;
Ε, δεν το πιστεύω...

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Γραμμικοί και κοινωνικοί μετασχηματισμοί

 .
ΠΑΟΚ, ΠΑΟ και ΠΑΣΟΚ  έχουν κοινά γράμματα, ανά δυό απο αυτά είναι ποδοσφαιρικά σωματεία, ανά άλλα δύο έχουν κοινό το πράσινο χρώμα και ο στον τελευταίο συνδυασμό έχουν κοινό το Κ. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους όμως δεν έχουν πολλά κοινά. Ας τα δούμε ένα ένα :


Ιδρύθηκε το 1926 από μικρασιάτες πρόσφυγες και εξελίχθηκε στον σύλλογο που καλύπτει  την λαϊκή βάση της Βόρειας Ελλάδας. Αντιπροσωπεύει το μέλλον. Παλεύει να επιβιώσει στηριζόμενος οικονομικά στις πενιχρές εισφορές των οπαδών του. Πρωτοπόρος στα συνθήματα, σχεδόν όλα τα συνθήματα της Εθνικής Ελλάδας έχουν ΠΑΟΚτσήδικη προέλευση.  Την Πέμπτη 20 Οκτώβρη 2011 κατά την διάρκεια του ευρωπαϊκού του παιχνιδιού πρωτοπόρησε στα αντικυβερνητικά συνθήματα :
το "είναι π...άνα του Παπανδρέου η μάνα" κυριάρχησε εκφράζοντας κάποια απωθημένα του εξαπατημένου ελληνικού λαού.



 Ιδρύθηκε το 1908, κατ' άλλους το 1925, ουσιαστικά είναι αδιάφορο. Αντιπροσωπεύει το παρόν. Εξελίχθηκε σε έναν από τους δυό μεγαλύτερους συλλόγους στην Ελλάδα αντλώντας οπαδούς κυρίως από την μεσαία τάξη. Μεγαλούργησε ποδοσφαιρικά επί χούντας προκαλώντας συνειρμική ταύτιση μαζί της μια που ο "κυβερνητικός εκπρόσωπος" της παρέμεινε στην διοίκηση του συλλόγου και μετά την πτώση της. Την Κυριακή 23 Οκτωβρη 2011 κατά την διάρκεια παιχνιδιού για το ελληνικό πρωτάθλημα οι οπαδοί του σήκωσαν το εξής πανό :


Το ματς διεκόπη μέχρι να το κατεβάσουν  και μετά το τέλος του αγώνα έγινε έρευνα μετά ξύλου στα αυτοκίνητα των αποχωρούντων φιλάθλων ώσπου να βρεθούν οι δημιουργοί του...



 Εδημιουργήθη την 3ην Σεπτεμβρίου του 1974 από τον Παπανδρέου (εμπρός) Ανδρέα (για μια Ελλάδα νέα).  Σύντομα, το 1981 κέρδισε την εξουσία αλλά έχασε εξ ίσου σύντομα τον "σοσιαλιστικό" του χαρακτήρα . Αντιπροσωπεύει το παρελθόν. Την Πέμπτη 20 Οκτώβρη ψήφισε το νομοσχέδιο που του επέβαλε η τρόϊκα τιμωρώντας τον ελληνικό λαό για όσα έφαγαν τα κομματικά λαμόγια όλων των κομματικών αποχρώσεων. Οι εξελίξεις που άρχισαν από τα γήπεδα με τις χουντικές πρακτικές της αστυνομίας και η ανάλγητη οικονομική πολιτική δείχνουν ότι έχει φτάσει στο τέλος της πορείας του. Θα μπορούσε να γράψει κάποιος ότι διαλύθηκε από τον Γιωργάκη Παπανδρέου



Η συνοχή (ακόμα) του ΠΑΣΟΚ θυμίζει την αλληλεγγύη των στρατιωτών ενος ηττημένου στρατού που συνεχίζουν την μάχη επιζητώντας τον θάνατο γιατί δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν.

Η ζωή όμως συνεχίζεται




.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Επίκαιρη αναδημοσίευση

Τώρα που η φράση του "εθνάρχη"  Καραμανλή  "Ανήκομεν εις την Δύσιν" έχει μετουσιωθεί - ελέω Γιωργάκη Παπανδρέου - σε πράξη από την Μέρκελ και τα συνεταιράκια της ας θυμηθούμε την "αρχή του κακού"
Το άρθρο είχε δημοσιευθεί εδώ στις 12/2/2010

Ανήκομεν εις την Δύσιν

Γνωστόν θέσφατον τέως πρωθυπουργού, τόσο αληθές όσο και η φράση τέως υπουργού , "Η μπύρα κάνει καλό"


Η μπύρα κάνει καλό...
Αρχικά υπήρχε μονοπώλιο της μπύρας, τουλάχιστον στην Αθήνα. Υπήρξε ένα μικρό διάστημα που λειτούργησε ένα εργοστάσιο, του Μάμμου, στην Πάτρα, αλλά με τα τότε υπάρχοντα μεταφορικά μέσα ήταν σαν να μην υπήρχε.


Οπως συμβαίνει με όλα τα μεγάλα ρητά όταν ιδρύθηκε από την " Αθηναϊκή Ζυθοποιΐα" δεύτερο εργοστάσιο μπύρας στην Ελλάδα η φράση έγινε πιο συγκεκριμένη  "Η μπύρα Fix κάνει καλό", η άλλη δεν ξέρουμε.

Από το βιβλίο «Ποτέ πια» με γελοιογραφίες του Κώστα Μητρόπουλου
που κυκλοφόρησε το 1965 από τις εκδόσεις Ταχυδρόμος

Φυσικά η μπύρα έκανε καλό μόνο σε αυτόν που την πουλούσε αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, η "ανατολικότητα" του Ελληνα είναι
Αυτό ήταν ένα κλασσικό παράδειγμα ανατολίτικης πονηριάς.
Φαίνεται ο "εθνάρχης" είχε δει την ταινία "Ανατολικά της Εδέμ" (με τον Τζέημς Ντην, νομίζω-διορθώστε με) και υποθέτοντας ότι η Ελλάδα είναι η παράδεισος, η εδέμ τέλος πάντων, θα έπρεπε κάποιος να βρίσκεται στην Ευρώπη για να την βλέπει στα ανατολικά του, οπότε απεφάνθη (δημοκρατικότατα) Ανήκομεν εις την Δύσιν (αφού προς τα κει κοιτάμε και από κει μας κοιτάνε, τοπογραφικά )
Εκτοτε μια υφέρπουσα αγριοκατάσταση ανεδύθη από τα άδυτα του μικρόκοσμου της ψυχής του Νεοέλληνα και σαν πανάκεια αντιστάθηκε  στην κατάργησην πάσης νόσου και κοινωνικής μαλακίας με αιτιολογικόν,  το θέσφατον Ανήκομεν εις την Δύσιν.
Στην αρχή πήγαν να το πιστέψουν και οι Ευρωπαίοι.


Κατά την διάρκεια της ιστορικής δεκαετίας του 50, όταν τα θεμέλια του νεοελληνικού κράτους κτίστηκαν με άφθαρτα υλικά, κυκλοφορούσε μόνο μία οδοντόκρεμα η Κολυνός (η πρώτη φροντίς το πρωΐ και η τελευταία το βράδυ). Φαντασθείτε τι ισχυρό μπραντνέϊμ ήταν αφού όταν έπεσε το 60 στην αγορά και η Κολγκέιτ ο κόσμος την ζήταγε στα περίπτερα "Μια κολυνός κολγκέιτ". Τότε ήταν πολύ ισχυρά τα μπραντνέϊμς, μας έχει μείνει μέχρι σήμερα να αποκαλούμε "έβγες" τα γαλατάδικα και ας έχει εξαφανισθεί η κάποτε μονοπωλούσα το γαλακτεμπόριο ΕΒΓΑ.
Περί το 70, μια εταιρία οδοντόκρεμας έκανε έρευνα αγοράς (!) πιστεύοντας ότι "ανήκουμε στη Δύση".
Ερριξε λοιπόν στην αγορά το ερώτημα "Πόσες φορές την ημέρα πλένετε τα δόντια σας ;"  Η δυτικοφέρνουσα στατιστική απεφάνθη ότι ο μέσος Νεοέλλην έπλενε τα δόντια του τρεις φορές την ημέρα, τις δύο που του έλεγε η κολυνός και άλλη μία το μεσημέρι από μόνος του. Η καλή εταιρία έκανε τους υπολογισμούς της : τρία επί δέκα εκατομμύρια κάνει τριάντα μύρια βουρτσίσματα την ημέρα, διά εκατόν πενήντα βουρτσίσματα που βγάζει το σωληνάριο έχουμε διακόσιες χιλιάδες σωληνάρια οδοντόπαστας ημερησίως, ήγουν εβδομήντα εκατομμύρια σωληνάρια τον χρόνο. Πόσα παράγουν η κολυνός και η κολγκέιτ μαζί ; τριάντα εκατομμύρια σωληνάρια τον χρόνο.
Συμπέρασμα ; Παρθένα η αγορά και βουρ.
Και εγένετο εργοστάσιον και εβούλιαξε το εργοστάσιον καθ' ότι η αγορά υπερπλήρης οδοντόπαστας, ουδέποτε ο μέσος νεοέλλην  έπλυνε περισσότερο από άπαξ ημερησίως τα δόντια του (και αν) ασχέτως του τι εδήλωνε στα γκάλοπ(ς)
.

Εκτοτε οι επενδυτές εργοστασίων στην Ελλάδα έρχονται σε συμφωνία (τσάτσοι, μήτσοι, κώτσοι) με τους κυβερνώντες και αφήνουν τις σοφίες περί "έρευνας αγοράς" για χώρες που δεν ανήκουν τόσο πολύ στην Δύση.
Στην (ανατολίτικη ) φύση του νεοέλληνα υπάρχει το παζάρι. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Το παζάρεμα με ταξιζή στην Βηρυττό γίνεται ως εξής : θέλει κάποιος να πάρει ένα ταξί από τη Χάμρα για το Κολλέγιο, μια διαδρομή που αξίζει πέντε ευρώ. Ο ταξιτζής στο Μπεϊρούτ έχει ταξίμετρο αλλά δεν το χρησιμοποιεί, παζαρεύει ζητώντας 100 ευρώ. Ο πελάτης αγριεμένος αντιπροτείνει 1 ευρώ, ο ταξιτζής θυμωμένος αντιπροτείνει 50 ευρώ, απάντηση 2 ευρώ, τελευταία τιμή 20 ευρώ, αντιπροσφορά 3 τρία ευρώ, 10 ευρώ για σένα μόνο, δίνω μέχρι 4 ευρώ, άντε 5 ευρώ, σύμφωνοι έκλεισε !
Απαγορεύεται να πηδήξεις τιμές για να τελειώνεις πιο γρήγορα, τι διάολο ανατολίτης θα είσαι και απαγορεύεται επίσης η τιμή να κλείσει έξω από τα επιτρεπτά όρια. Το παζάρι είναι τρόπος ζωής εκεί, δεν είναι τρόπος κλοπής.

Μπασταρδεμένος ανατολίτης ο νεοέλληνας λόγω του θέσφατου Ανήκομεν εις την Δύσιν, δεν ολοκληρώνει τις διαδικασίες του παζαρέματος, υποχωρεί στα 10 ή και στα 20 ευρώ του διαλόγου στο παράδειγμα με τον ταξιτζή, τον πιάνει το... "δυτικό" του, δηλαδή μιά εύηχη αντικατάσταση της λέξης "μαλακία".
Κι ύστερα απορεί γιατί πληρώνει το κάθε προϊόν περισσότερο από τον ομόλογό του στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης (που φυσικά δεν είναι ανατολίτης) και ζητάει -αν είναι δυνατόν- από τους κυβερνώντες έλεγχο των τιμών σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς...

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Αι τρεις Μοίραι

.
Λάχεσις, Ατροπος, Κλωθώ 

Τας νέας βαρυγδούπους 
δηλώσεις του βουπαιδός
εις νουν προσεγγίσσας 
το φρίσσον και το λιπαρόν
νοερώς εγεύθη


Είτα εις την τηλοψίαν
αιτών παρηγορίαν εστράφη,
ένθα νεάζων γέρος
αθλητικώς αδύνατος, μεσούσης τριχοφυίας
λεπτός τον μύστακα  - στο άνω χείλος,
μα με καλοσυνάτο βλέμμα κι αξάν αμερικαίν-
τον λόγον και την παραμυθίαν έλαβεν.

"Λεφτά υπάρχουν" είπεν 
ο από διετίας και πλέον αντίλαλος
"Μαζί τα φάγαμε"
τον αποστόμωσε η ηχώ τινός βουβάλου.
.
Κακού συντονισμού ένεκεν 
εικών και ήχος διαχρονικώς ανεμίχθησαν
- Τις πταίει ;
- Μα ... οι απεργοί... ναι, αυτοί !



Εχασκογέλασαν η τρόϊκα κι ο Δουνουτούς

..