Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Η πορεία προς γολγοθά, κατά Κυψέλη μεριά



Κι' αν το πρωΐ με χάραγμα έσπασε την μαυρίλα
στα δένδρα δεν προλάβανε να ξεφυτρώσουν φύλλα
μονάχα άνθη μυγδαλιάς στολίζουν τα κλαδιά τους
και στα ψηλά τα πετεινά κτίζουνε τη φωλιά τους


Μουντός ο ουρανός, Τετάρτη σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη κατ' αντιδιαστολή με τις υπόλοιπες μικρές και καθημερινές Τετάρτες που ζούμε. Στην καθημερινότητα και η περιποίηση στις μικρές ντοματιές, πλησιάζει η ώρα να μπουν στο χώμα. Το αριστερό φύλλο δαγκωμένο στην άκρη από την Μπρηζ εκτελεί χρέη γατογιατροσοφιού.



Μέρα για βόλτα στους δρόμους της περίπαθης Κυψέλης, φάντασμα πια της δεκαετίας του 60, σαν κυρία αντίστοιχης ηλικίας.
Υπερεκμετάλλευση χώρου, βιασμός της Φύσης, τσιμεντοποίηση, έλλειψη αισθητικής παντού, ιδού το ρέμα της Κυψέλης, σημερα...



Αυτό το ρέμα λίγο πιο κάτω στρίβει και γίνεται η οδός Κρίσσης με ένα παχύτατο στρώμα ασφάλτου να προσπαθεί χρόνια τώρα να "πιάσει" γερά στο έδαφος. Λίγο η υπόγεια κοίτη, λίγο η συχνή διέλευση των τρόλλεϋς  ο δρόμος παραμορφώνεται σε επικίνδυνο βαθμό για τα οχήμτα με "φρύδια" περίπου 20 πόντων



Το  υπόγειο ρέμα μπορείς να το δεις και να το ακούσεις μέσα από την σχάρα του υπονόμου στην αρχή της οδού Κρίσσης


ή μπροστά από την Δημοτική Αγορά στην Φωκίονος Νέγρη που ήταν η συνέχεια της κοίτης του, εν συνεχεία μέσω της Γ' Σεπτεμβρίου χυνότανε στο ρέμα της οδού Μάρνη κι΄από κει στον Κηφισσό.
Αρχαίες διαδρομές νερού, απ΄την ορμή του χαραγμένες, μερικές φορές εκδικούνται τα κτίσματα που τους έκλεισαν τον δρόμο.
Επιστροφή.
Ανηφορίζοντας την οδό Θήρας δεξιά το Αστυνομικό τμήμα και απέναντι η τελευταία στέγη του θρυλικού Μετροπόλ- η παλιά ήταν στην γωνία με την Πατησίων. Πως έμεινε οικόπεδο είναι μυστήριο, ίσως η γειτνίαση με το αστυνομικό τμήμα να έπαιξε το ρόλο της. Την "γειτονιά" συμπληρώνει το ξενοδοχείο "Σεμέλη" , όνομα που περιέργως βρίσκεται και στην αφίσσα -ελληνοαγγλικό αχταρμά-  του σινεμά.



Πιο πάνω, εκεί που η Θήρας συναντά την Φωκίονος είναι το μετερίζι του Elite
 "Η γυναίκα, η γοητευτική γυναίκα ξέρει πως να τοποθετήσει τα χέρια της.", μου είπε κάποτε και πολλές φορές διαπίστωσα το πόσο δίκαιο είχε, αλλά δεν φανταζόμουνα ότι θα ισχύει και στα ζώα !


 Μέχρι τότε πρόσεχα τις κινήσεις των χεριών την ώρα που μίλαγε κάποιος και καταλάβαινα κατά πόσο πίστευε αυτά που έλεγε. Θα έχετε σίγουρα προσέξει ότι όλοι σχεδόν οι πολιτικοί συνοδεύουν τα λόγια τους με συνεχές ανεβοκατέβασμα τουλάχιστον του ενός χεριού.



Αυτή η φωτογραφία είναι άσχετη με το κείμενο απλά βοηθάει να αυξηθεί η επισκεψιμότητα και κυρίως να ξεπεραστούν οι μαύρες σκέψεις που προκάλεσε η αναφορά των πολιτικών, αυτά είναι προσόντα υπουργού, η διαμαντοπούλου-μπεμπέκου και λοιπές ποικιλίες θα σκάσει απ' την ζήλεια της.



Επιστρέφοντας προς το σπίτι διαπιστώνω ότι η αφρικάνικη σκόνη που έπεσε με την βροχή πριν λίγες μέρες εξακολουθεί να δίνει ένα κόκκινο τόνο στο λευκό αυτοκίνητό μου. Ελπίζω να μη μου φύγει στο ταξίδι, την έχω δεί πως θα είναι καταπληκτικό λίπασμα για τον κήπο στο εξοχικό μου, κάτι ξέρει η μαμά Φύση που μας την στέλνει.
Μπαίνοντας  μεσ' στο σπίτι βλέπω μια τρίχα απ' τα μουστάκια της μπρηζ στο πάτωμα. Αυτόματα σκέπτομαι αυτά που έγραψα.



Τρίχες !!

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Πρωϊνό στην Θήβα.



 Περπατώντας για τον καταυλισμό του, εκεί κάτω από την γέφυρα, δίπλα στις γραμμές του τραίνου, το μικρό γυφτάκι αντίκρυσε για πρώτη φορά το αλυσοδεμένο κορίτσι. Δεν τούκανε μεγάλη εντύπωση, το είχε δει το κόλπο με τις αλυσίδες που το κάνανε κάποιοι πανηγυριτζήδες σε γιορτές και τις σπάγανε, μα τούτο το κοριτσάκι δεν είχε τέτοια δύναμη. Προχωρούσε δύσκολα λυγίζοντας από το βάρος. Στο παρακαλεστό της βλέμμα υποχώρησε η πατροπαράδοτη επιφυλακτικότητα και σήκωσε λίγο τις αλυσίδες να περπατά πιο άνετα το κορίτσι.  Αυτό, μόλις ελευθέρωσε το χέρι του, τον αγκάλιασε σφιχτά.
«Πως σε λένε» την ρώτησε.
« Τεχνολογία» του απάντησε, «Τεχνολογία Διαδικτύου»
Το μικρό γυφτάκι απόρησε :
«Δεν έχω ξανακούσει τέτοιο όνομα»
«Δεν είμαι από τα μέρη σας, έρχομαι από μακριά»
«Και γιατί σ’ έχουνε δεμένη ; »
Ενας καβαλάρης φάνηκε στο βάθος του ορίζοντα να καλπάζει προς το μέρος τους.
Το κοριτσάκι τούπιασε το χέρι.
«Γρήγορα, φίλησέ με, πάρε με μαζί σου ! »
« Μα δεν σε ξέρω καν ! »
« Θα σε υπηρετώ μια ζωή όλη τη μέρα και το βράδυ θα σε διασκεδάζω, φίλα με τώρα, πριν φτάσει !»
Το μικρό γυφτάκι την κοίταξε στα μάτια. Ακαθόριστα χρώματα και συναισθήματα είδε  μέσα τους. Πρόλαβε να τραβήξει το χέρι του πριν ξεκαβαλήσει ο καλοντυμένος άντρας. Ενα κοπάδι σκυλιά τον ακολουθούσε από μακριά.
« Καλημέρα. νεαρέ κύριε. Ελπίζω να μη σε ενόχλησε η μικρή.»
Το κοριτσάκι, ζαρωμένο από τον φόβο του, κρύφθηκε πίσω από το άλογο.
«Ο…όχι…δεν νομίζω…ποιος είστε κύριε ; »
«Παγκόσμιος, κύριος Παγκόσμιος Ιστός είναι το όνομά μου»
Το γυφτάκι κοίταζε το ψηλό καπέλο και την κόκκινη στολή ιππασίας, δεν είχε ξαναδεί τέτοιο ντύσιμο.
« Ξέρετε , εδώ στην Θήβα, δεν  έχω ξανακούσει για σας»
Ένα κοπάδι από σκυλιά, όλα ίδια, άσπρα με καφέ και μαύρες βούλες, έφτασε επί τέλους και περικύκλωσε άλογο και κορίτσι.
« Πάμε, Τεχνολογία. Νεαρέ κύριε, δεχθείτε την συγγνώμη μας για όσα έκανε το απερίσκεπτο μικρό κορίτσι»
Το γυφτάκι βλέποντας την Τεχνολογία να απομακρύνεται σκεφτότανε την Αϊσέ, την αρραβωνιαστικιά που τούδωσαν οι γονείς του, μόλις γινόταν δώδεκα χρονών θα ήταν η γυναίκα του. Σκέφτηκε τις πληγές του, τόσες πολλές και δυσανάλογες με τα χρόνια του, τίμημα της ελευθερίας του.  Το βλέμμα του μετά έπεσε στα χωράφια με το σιτάρι που μόλις φύτρωνε. Ανασήκωσε τους ώμους .

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

είκοσι χρόνια πίσω...

.
Τρία άλογα διεκδικούν την νίκη με διαφορές εκατοστών μετα από διαδρομή δύο χιλιομέτρων !!



Σε μια κούρσα  που έσπασε καρδιές και που η νίκη κρίθηκε με διαφορά χιλιοστού ο Τζιο Πόντι δεν τα κατάφερε, τερμάτσε τέταρτος περίπου ενάμισυ μήκος πίσω από τους τρείς πρώτους που έπεσαν μαζί στο φώτο-φίνις.
 Νικητής ο Βραζιλιάνος. Γκλόρια Ντε Καμπέου που αξιοποίησε τον εγκλιματισμό του στο Ντουμπάϊ εδώ και μήνες, η αγάπη και η εκτίμηση μας για τον Τζιο Πόντι παραμένει ακέραια, στηρίζουμε, πανηγυρίζουμε αλλά απαίτηση καμία όπως και από την άλλη "αιρετική" για το κατεστημένο αγάπη μας τον Μ(έγα).ΠΑΟΚ.
 Ο Γκλόρια Ντε Καμπέου βρέθηκα να  οδηγεί στο κάγκελο και διασώθηκε από την επίθεση του Νοτιοαφρικανού  Λίζαρντ'ς Ντιζάϊρ (εξωτερική) και του Αλλυμπαρ (στο μέσον). Και οι δυό διάλεξαν την εσωτερική ενω ο Τζιο Πόντι που έτρεξε στην εξωτερική δεν πρόλαβε να "μπει" στην  κούρσα λόγω του αργού ρυθμού. Στην φωτογραφία διακρίνεται τέταρτος με την πράσινη σκούρα φανέλλα.


Ηταν μια κούρσα διαφήμιση του αθλήματος όπου πολλές μικρές λεπτομέρειες όπως η εκτίμηση του ρυθμού, η κατάλληλη θέση κατά την διαδρομή κ.λ.π. έπαιξαν σπουδαίο ρόλο και δικαίωσαν άλλη μια φορά όσους πιστεύουν ότι είναι το ωραιότερο  άθλημα αφού απαιτεί συνεργασία ανθρώπου και αλόγου αλλά έχει συγχρόνως συναγωνισμό αντίθετα από τους 'αδελφούς" ιππικούς αγώνες όπου ο κάθε ιππέας διαγωνίζεται μόνος τους.
Μερικοί  θέλουν να βλέπουν μόνο τζόγο στις ιπποδρομίες και δυστυχώς το κράτος ενισχύει αυτή την άποψη προκειμένου να εισπράττει περισσότερα, έτσι έχει παρατήσει στην τύχη του τον αρίστων προδιαγραφών ιππόδρομο στο Μαρκόπουλο ούτε τα 500 μέτρα της επέκτασης του μετρό από το Ελ. Βενιζέλος δεν φρόντισε από τις υποδομές που θα χρειάζονταν για να προσελκήσει θεατές. Αντίθετα έστρεψε τους παίκτες στα πρακτορεία των πόλεων υποχρεώνοντας τους φιλίππους να πηγαίνουν εκεί για να παρακολουθήσουν τις ιπποδρομίες μια που μεταδίδονται μόνο από συνδρομητικό κανάλι.
Μιλάμε για άλογα αλλά η ελληνική κοινωνία -όπως και σε άλλα πράγματα- είναι είκοσι χρόνια πίσω από τα γαϊδούρια
Ο ελληνικών συμφερόντων Πρέσβυς σε μια άλλη διαδρομή δεν τα κατάφερε αφού είχε πολλές ατυχίες, βρέθηκε πίσω από ένα "τείχος" αλόγων, χωρίς να μπορεί να αναπτυχθεί.

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Μακρύς ο δρόμος μα το τέλος κοντά...

.
  Η να ακούσεις ολόκληρα τα κομμάτια  ή πήγανε κατ΄ευθείαν στο τέλος !

Γουόρμ, τουτούρου-τούρου-τούρου-του-τουτού...
Ηταν η τελευταία του ελπίδα. Είχε ήδη τρία-τέσσερα χρόνια να το ακούσει και τραγούδαγε ότι θυμότανε. Και ο ακροατής δεν ήταν τυχαίος, κάποτε είχε θριαμβεύσει στο "μουσικό λεωφορείο" της "μιούζικ μποξ" αναγκάζοντας τον Μαστοράκη να βάζει μόνο δυό τρεις νότες από κάθε τραγούδι. Κι' όμως ο Γιάννης Π.- άγνωστος σχετικά τότε, μετά έγινε πασίγνωστος - δεν έχανε, βρίσκοντας αμέσως ποιό τραγούδι είναι και διπλασιάζοντας κάθε φορά τα κερδισμένα δισκάκια. Εδώ όμως δεν μπορούσε να καταλάβει από την μελωδία που του ψέλλιζε ή του σφύραγε σε μια προσπάθεια να αποφύγει τα φωνητικά φάλτσα. Δεν ήταν όμως απλό τραγούδι και η φωνή δεν κυριαρχούσε πάντοτε στο μουσικό θέμα.. Από άλλες "περιγραφές" ο Γιάννης Π. προσπάθησε να εντοπίσει την τραγουδίστρια : Ελλα Φιτζέραλντ, Σίλλα Μπλακ ήταν οι πιθανότερες ή κάποια άλλη κυρία της αμερικάνικης σόουλ.
Ηταν ένα τραγούδι που άκουγε μαζί με την αδερφή του στην εκπομπή "Μουσική μεσ' στη νύχτα" εντεκάμισυ με δώδεκα το βράδυ, ήταν σαν σκασιαρχείο από τον ύπνο, παιδί στα δώδεκα, μόλις είχε πεθάνει η γιαγιά του. Το άκουγε πάντα μισοκοιμισμένος και πολύ σιγά - μην τον ακούσουν οι γονείς του - ποτέ από την αρχή, ξύπναγε μόλις καταλάβαινε στον πρώτο ύπνο του ότι ακουγότανε. Το βάζανε σχετικά συχνά, περίπου μια φορά την βδομάδα και δεν ανησυχούσε, θα το αγόραζε όταν μεγάλωνε, οι δίσκοι ήταν τότε πανάκριβοι. Το άκουσε τέσσερις, πέντε φορές και μετά ποτέ ξανά. Του έμεινε μόνο η ανάμνηση της μελωδίας, δεν είχε πάει ακόμα φροντιστήριο στ' αγγλικά για να θυμότανε  τα λόγια. Μεγαλώνοντας και χαρτζηλικομένος άρχισε να ρωτάει γι' αυτό στα δισκάδικα. Τίποτε.
Ακόμη και  ο Γιάννης Π. δεν μπορούσε να βοηθήσει.
Οταν η αδερφή του βρέθηκε στην πιο ενημερωμένη μουσικά Αμερική το έψαξε σαν "warm" σε καταλόγους χωρίς επιτυχία, εξ άλλου δεν το είχε πάρει τόσο κατάκαρδα όσο αυτός. Τα χρόνια πέρασαν και όταν πολύ αργότερα άρχισαν οι εισαγωγές των σιντι'ς πέρναγε ώρες ψάχνοντας τις συλλογές  μήπως και βρει κανένα τραγούδι από warm, as a drink of good brandy- ήταν τα μόνα λόγια που είχε συγκρατήσει. Μετά έψαξε τις συλλογές τραγουδιών από αμερικάνες τραγουδίστριες χωρίς επιτυχία.
Κάποια χρόνια αργότερα ένα πρωΐ τον ξύπνησε ο ήλιος κι' ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα που χάθηκε αστραπιαία από την αγωνία αν θα έλεγαν στο τέλος ποιό κομμάτι μουσικής δωματίου ήταν που άκουγε ή όχι, μερικές φορές το λένε μόνο στην αρχή." Franz Schubert  έργο 148" είπε ο εκφωνητής, αργότερα έμαθε  πως η μουσική δωματίου ήταν "αριστοκρατική" μουσική, μόνο για ευγενείς. Την πέστροφα την έμαθε σε πολλές γλώσσες, Die Forellen, the trout, la truite. Θεώρησε καλύτερη εκτέλεση αυτή του τσέχικου κουιντέτου Smetana σε δίσκους Supraphone. όχι εξαιρετικης ποιότητας βινύλιο, αλλά εμπνευσμένη εκτέλεση, ήταν η πρώτη γνωριμία του με τις μουσικές μεγαλοφυίες και η πρώτη φορά που κατάλαβε ότι αυτό το συναίσθημα δεν ήταν τίποτε άλλο από μια σταγόνα ευτυχίας. Αργότερα συνειδητοποίησε ότι μόνο σταγόνες υπάρχουν, ξαναβρήκε μία  την ώρα που ψάρευε, τότε όμως άκουγε Bob Dylan  και κατάλαβε ότι το μυστικό δεν ήταν μόνο η μουσική, αλλά ένα κρίσιμο μέγεθος που μπορούσε να συμπληρωθεί και από άλλα πράγματα.
Είχε ήδη μάθει να ξεχωρίζει τα όργανα στην ορχήστρα και να μπορεί να παρακολουθεί το "ταξίδι" του καθενός ξεχωριστά.  Καταλάβαινε τώρα σε ποιά κομμάτια και με πόση τέχνη ταιριάζουν οι διαφορετικές μελωδίες  και σε ποιά τα περισσότερα όργανα απλά "συνοδεύουν" ένα από αυτά.
Δεν ξέχασε να παντρευτεί
.Θεωρόντας την πέστροφα αριστούργημα την έβαλε πολλές φορές να την ακούσει η γυναίκα του όπως και τις άλλες μουσικές του προτιμήσεις, είχε ήδη άποψη, θεωρούσε καλύτερη συμφωνία την ενάτη, αλλά ανάποδα από τον πολύ κόσμο εννοούσε την ενάτη του Σούμπερτ, η ογδόη έμεινε ημιτελής... Εβλεπε εκεί το αποκορύφωμα της μουσικής λογικής με όργανα, -ο Μπετόβεν στην δική του ενάτη χρειάσθηκε ένα χορωδιακό για να δώσει το δικό του- οι περισσότεροι αυτό το ονόμαζαν τρέλλα.
Κάποιοι συμφωνούσαν μαζί του αλλά να που, που και που θυμότανε την εκπληκτικά καλλίφωνη γιαγιά του να τραγουδάει...στην εκκλησιά που πήγαινα να πω την προσευχή μου, νέος ωραίος μα άτιμος κινεί την προσοχή μου...  ή το πιο γνωστό φτερό στον ανέμο, γυναίκας μοιάζει που ευθύς αλλάζει έκφραση, βλέμμα κι' όσα στον άνεμο λέει στην εντέλεια, είν' όλα ψέμματα, κλάμματα ή γέλια...  και απορούσε γιατί τα θυμότανε τόσο έντονα. Την πρώτη φορά που είδε Ριγκολέττο συνειδητοποίησε ότι το 1900 δεν είχαν δίσκους, ο μόνος τρόπος να θυμηθείς ένα τραγούδι ήταν να το ...τραγουδάς εξ ου και οι ελληνικοί στίχοι που τραγούδαγε η γιαγιά.. Του άρεσε, αλλά ήταν καλά δασκαλεμένος, αν δεν τελειώσει το ταξίδι της συμφωνικής μουσικής,  η όπερα δεν καλοχωνεύεται, οπότε το είδε περισσότερο σαν θεατρικό έργο.
Στο μεταξύ είχε ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα της νυκτερινής οδήγησης, το κυριότερο ήταν η ελάχιστη κίνηση και το πολυτιμότερο ότι γλύτωνε τα πρόστιμα της υπερβολικής ταχύτητας ή της ζώνης, όλο την ξέχναγε. Σε κάποια νυχτερινή εξόρμηση, μαύρα χαράματα και με απόλυτη ανυπαρξία κίνησης έβαλε την κασσέτα με την πέστροφα. Δεν υπήρχε τίποτε να αποσπάσει την προσοχή, οι νότες πλημμύρισαν το αυτοκίνητο.
- Τι ωραίο κομμάτι, γιατί δεν το είχες ξαναβάλει, πρώτη φορά το ακούω.
Δεν της απάντησε. Αλήθεια έλεγε η γυναίκα του. Πρώτη φορά το άκουσε χωρίς κάτι να σπάει την προσοχή της. Συμβαίνει, ιδίως στις γυναίκες.
Μετά από μερικά χρόνια δεν ξέχασε να χωρίσει.


Είχε περάσει στον Βέρντι πλέον και στις όπερες που θεωρούσε του αυτού επιπέδου, την Κάρμεν, τον Κουρέα της Σεβίλλης, τον Φιντέλιο, τα παραμύθια του Χόφμαν και μερικές ακόμα. Σκεπτόταν ότι ο Σούμπερτ δεν πρόλαβε να γράψει, πέθανε νέος και τότε τα περισσότερα έργα ήταν παραγγελίες ευγενών. Μάλλον ο Χάϋδν είχε πει πως δεν έγραψε κάποιο είδος γιατί κανένας δεν του το ζήτησε. Η όπερα όμως ήταν κλασσικά "λαϊκή" μουσική, αν δεν είχες ενδιαφέρον ή επαφή με τον λαό πως να μεταφέρεις τους ήχους της γειτονιάς στο χαρτί. Ο Βέρντι πρότεινε μια άλλη λύση, λιμπρέττα από πετυχημένα διηγήματα της εποχής. Μερικοί λένε ότι έκανε τον Σέξπηρ γνωστό-για την Ιταλία τουλάχιστον μάλλον έχουν δίκιο. Πάντως θριάμβευσε με την Κυρία με τας Καμελίας του Αλεξάνδρου Δουμά, μετονομασμένη σε Τραβιάτα, ενώ ο ποιοτικά ανώτερος- κατά τον ίδιο τον μαέστρο- Ριγκολέττο "στηρίζεται" στο "Le roi s' amuse" του Βίκτορα Ουγκό.
Βεβαιώθηκε ότι είχε δίκιο για την επιλογή του πρώτη φορά όταν άκουσε ένα μικρό  συμφωνικό κομμάτι του μαέστρου και συνειδητοποίησε ότι το μόνο όργανο που έπαιζε ο Βέρντι ήταν αυτό που δεν ακούγεται πουθενά, το πιάνο. Στο ψάξιμο του έργου του  το βρήκε κι' αυτό στα  "άγνωστα" τραγούδια του.
Είχε πιά ξεκαθαρίσει ποιά μουσική ήταν η "τροφή" του και ποιά του "χάιδευε" τα αφτιά, δεν μπορείς εξ άλλου να τρως συνέχεια.
Συλλογιζόταν ένα τραγούδι που του έφερνε συγκινησιακή φόρτιση λόγω αναμνήσεων  όταν  σε κάποιο νυχτερινό ταξίδι το κασσετόφωνο τάφτυσε.  Το γύρισε στο ραδιόφωνο αλλά τι να πιάσεις εκεί στα όρη και τα βουνά, έπιασε δεύτερο κι ο Γιάννης Π. στο μικρόφωνο. Σεβότανε την μουσική του παιδεία, αλλά τα μουσικά γούστα του δεν ταίριαζαν με τα δικά του. Πριν προφτάσει να σκεφθεί να ψάξει γι' άλλο σταθμό, αλλαγή φρουράς και στο μικρόφωνο ο Γιώργος Π. άλλο ιερό τέρας του ραδιοφώνου με απίθανο αρχείο, εκπομπή "νοσταλγία", τραγούδια από τις δεκαετίες του 50 και του 60. Πρώτο κομμάτι, μια μακρινή ανάμνηση από τους ήχους μιας ταινίας που άκουγε από το θερινό σινεμά,δίπλα στο σπίτι του σαν  Κανγκασέϊρο το θυμότανε  την μια φορά και την άλλη σαν  το τραγούδι το δύσκολο που δεν θυμότανε τα λόγια
Δεύτερο τραγούδι ένα απίθανο ιταλικό. Αρχισε να ενθουσιάζεται, κάπου εκεί στα παλιά θυμήθηκε το  warm όταν ο Γιώργος Π, προλόγιζε το επόμενο τραγούδι, το τραγούδι της τραγουδίστριας με την μία μόνο επιτυχία.
Ψύλλοι στ' αφτά του μπήκανε. Λες ; και με την πρώτη νότα έπεσε πάνω στα φρένα. Βγήκε έξω στην ερημιά με τεντωμένες πόρτες να το ακούει καλύτερα και να τσιμπιέται... τριανταεφτά χρόνια μετά... το ξαναάκουγε. Μπορεί να είχαν αλλάξει τα γούστα του πλέον , μπορεί..., μπορεί...να υπάρχει θεός σκέφτηκε, πάντως αυτή την φορά δεν θα τόχανε.
Ξέρεις τι είναι τριανταεπτά χρόνια, φίλε ; Πρέπει να είσαι τουλάχιστον σαράντα για να το καταλάβεις, έκανε διάλογο με τον εαυτόν του, παρασυρμένος από το καπρίτσιο της τύχης.
Warm is the love του είπε ο Γιώργος Π. πως λεγόταν το τραγούδι  παραδίδοντας του μια κασσέτα με την παρατήρηση ότι "ξύνει", αντιγραμμένο από μια μπομπίνα  στα αρχεία της Εθνικής Ραδιοφωνίας. Το όνομα της τραγουδίστριας που του είπε μάλλον είναι λάθος, η Joddie Miller μέχρι γκράμμι  είχε πάρει και πουθενά στο ρεπερτόριό της στο γιουτιούμπ δεν εμφανίζεται τέτοιος τίτλος, εκτός και υπάρχει συνονυμία.
Ακούγοντας το πιο ψύχραιμα αργότερα κατάλαβε ότι εκτός από απωθημένο ήταν και ένα ωραίο τραγούδι της εποχής  του.Δεν ξανάκουσε ποτέ το Dust in the wind, το "δικό του" τραγούδι" τον κάλυπτε και σ' αυτόν τον τομέα..


.

.
.

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Go, Gio, go

.
Οι φανατικοί, λέμε τώρα, αναγνώστες του μπλογκ θα θυμώνται τα περσινά κατορθώματα 
 του "πουλαίν" μου και περίπου "συνονόματου" Τζιό Πόντι που ανέβασα καθώς και την μονομαχία του με την "βιονική"φοράδα


Φέτος ο Gio Ponti αγωνίστηκε σε μια κούρσα προετοιμασίας όπου τερμάτισε δεύτερος και τώρα, πανέτοιμος υποθέτω, ετοιμάζεται το Σάββατο να αγωνισθεί στην πλουσιότερη κούρσα του κόσμου, με έπαθλο 10 000 000 $ όντας πρώτο φαβορί και μάλιστα με απόδοση  2 προς 1 !!! στο καταπληκτικό ιπποδρόμιο Μεϋντάν στο Ντουμπάϊ.
Δείτε πως φαίνεται το βράδυ, σαν γεράκι..., ο στίβος είναι η έλλειψη στο βάθος...




Παραθέτω την κάρτα της κούρσας καθώς και τους πιθανότερους κατά την άποψή μου αντιπάλους του Τζιό, τους Αλλυμπαρ, τον Βραζιλιάνο Γκλόρια Ντε Καμπέου που έχει "εγκατασταθεί" εδώ και καιρό στο Ντουμπάί και φυσικά τον εντός έδρας αγωνιζόμενο, Μάστερυ.


Καλή τύχη, Gio Ponti  !!



Η φωτογραφία της  Breeze δεν είναι τυχαία ! Ο πατέρας του Gio Ponti λέγεται...Tale of the Cat  !!!!




Saturday, Mars, 27
Meydan 19:45
Dubai World Cup Sponsored By Emirates Airline G1
2000M, All-Weather, USD 10.000.000, 4ετή+.

ΑΑ/Σ Φόρμα Ίππος Ηλ Προπονητής Αναβάτης
1 (1) 633-114 Allybar (IRE) 4 M Al Zarooni Ahmed Ajtebi
2 (2) 1/1211-1 Gitano Hernando 4 M Botti K Fallon
3 (3) 22213-1 Red Desire (JPN) 4 M Matsunaga C Soumillon
4 (4) 11122-2 Gio Ponti (USA) 5 Christophe Clement R A Dominguez
5 (5) 1217-12 Gloria De Campeao 6 P Bary T Pereira
6 (6) 311201- Vision D'etat (FR) 5 E Libaud O Peslier
7 (7) 102-115 Lizard's Desire (SAF) 5 M F De Kock K Shea
8 (8) 1411-75 Furthest Land (USA) 5 Michael Maker J R Leparoux
9 (9) 21/86-22 Crowded House 4 B J Meehan J Velazquez
10 (10) 72136-1 Richard's Kid (USA) 5 Bob Baffert G Gomez
11 (11) 471113- Twice Over 5 H R A Cecil T P Queally
12 (12) 133213- Mastery 4 Saeed Suroor L Dettori
13 (13) 36-1413 Mr Brock (SAF) 7 M F De Kock R L Moore
14 (14)


 


32-13




 
Amor De Pobre (CHI)





5





J Barton





A Gryder





Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Εντός...εισαγωγικών

.

Οι απανταχού Ζαρκάδες, ένα σύνολο εισαγωγών

Μια φανταστική ιστορία των φανταστικών κατοίκων μιας φανταστικής περιοχής


Ιστορική εισαγωγή
Οι αποκαλούμενοι Ζαρκάδες ήταν οι κάτοικοι μιας  καθυστερημένης περιοχής της Ελλάδας, ένα είδος που τροφοδότησε σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική μετανάστευση και το γιγάντωμα της Αθήνας. Εφεραν όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής, αλβανικής και σλαβικής καταγωγής των, κατάλληλα αναμεμειγμένα. Τα ίχνη των πιο παλιών επιμειξιών, νορμανδικών, ενετικών και σαρακήνικων  είχαν χαθεί ή επικαλυφθεί κατάλληλα στο πέρασμα της ιστορίας. Οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί τους σφυρηλατήθηκαν περισσότερο από το σκληροτράχηλον του χαρακτήρα τους, αντίστοιχο των πάτριων εδαφών. Σε κάθε συνοικία της Αθήνας υπάρχουν δύο σύλλογοι απανταχού Ζαρκάδων, καθένας προσαρμοσμένος σε μια πλευρά του δικομματισμού. Τα μέλη των αντίθετων συλλόγων δεν έχουν πρόβλημα μεταξύ τους, ούτως ή άλλως οι σύλλογοι ενεργοποιούνται μόνο σε προεκλογικές περιόδους ή όταν κάποιος πρόεδρος θέλει να προωθήσει κάποιο βιβλίο, κάποιο σιντί ή ντιβιντί, με το αζημίωτο φυσικά. Οι Ζαρκάδες συμπλήρωσαν τα πληθυσμιακά κενά  που δημιούργησαν όσοι μετανάστευσαν στην Ευρώπη τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Οι αριστεροί Ζαρκάδες υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν σε άλλη ήπειρο.


Φιλοσοφική εισαγωγή


Ο άνθρωπος ζει πάνω στην γη, τρέφεται από τους καρπούς της και ξεδιψά από τα ρυάκια της. Ο άνθρωπος επί χρόνια σαν ανταπόδοση προσέφερε στην γη τα κόπρανα και τα ούρα του. Με την πρόοδο του πολιτισμού τα συστήματα αποχέτευσης κατευθύνουν πλέον τα ανθρώπινα απόβλητα στην θάλασσα.

Συγχρωτιστική εισαγωγή


Ο καφές ήταν πανάκριβος και άθλιας ποιότητας. Ηταν όμως καπουτσίνο- έδινε κάποιον αέρα ευρωπαϊκό- και η γωνιά όπου τον σερβίρανε προσπαθούσε με πολύ κόπο να διατηρήσει κάτι από την αίγλη του παρελθόντος.
Τα καθίσματα, φθαρμένα όσο και οι άνθρωποι, στοιχισμένα μέσα σε σιδεριές προσπαθούσαν να λύσουν το πρόβλημα του μέγιστου αριθμού στον ελάχιστο δυνατό χώρο. Οι καινούργιοι, τεχνοκράτες ιδιοκτήτες, στο πάλαι ποτέ ένδοξο στέκι, δεν κατανόησαν ποτέ ότι η φήμη του μαγαζιού προήλθε από μια μόνο σειρά καθισμάτων, παράλληλα τοποθετημένων κατά μήκος του μαγαζιού που έδιναν "αέρα" στο πεζοδρόμιο, μια προσομοίωση με πασαρέλα σε συνδυασμό με την αντίστοιχη σειρά του απέναντι πεζοδρομίου. Τώρα όλα αυτά ήταν παρελθόν. Τα καινούργια μοντέλα έκαναν αλλού την πασαρέλα τους, το μέρος υποβαθμίστηκε πολιτιστικά και μόνο οι απανταχού Ζαρκάδες δεν είχαν χορτάσει το μακρυνό απωθημένο τους να πίνουν τον καφέ τους στον διάσημο δρόμο. Εξακολουθούσαν να συνευρίσκονται εκεί τις ώρες της σχόλης για να διαβάσουν την εφημερίδα τους, οι κουβέντες πέρα από τα τυπικά ήταν σπάνιες, η επαρχιώτικη επιφυλακτικότητα δεν είχε ακόμα μεταλλαχθεί.

Οικογενειακή εισαγωγή.

 Η δομή της ζαρκαδικής οικογένειας ήταν η δομή ενός μικρού κοπαδιού από πρόβατα. Το μεγαλύτερο "παιδί" είχε την περιποίηση του μόσχου του σιτευτού από γονείς, τ' άλλα "παιδιά" και τα κορίτσια. Η δόξα του επέφερε δόξα σ' ολόκληρο το σόϊ, δεν ήταν λίγο να είσαι αδερφός ή αδερφή του δάσκαλου ή του παπά, το λέγανε και φούσκωνε το στήθος τους από περηφάνεια. Κατά τα κοπαδικά πρότυπα τα μικρότερα αγόρια έμεναν ανύπαντρα ταγμένα πάντα να υπηρετούν τον "μεγάλο". Οταν αυτός γινότανε με το καλό δάσκαλος ή παπάς θα φρόντιζε να ανταποδώσει μέσω των γνωριμιών του μ' ένα καλό διορισμό. Τότε, αν αβγάτιζαν γρήγορα περιουσία καμμιά φορά, προλάβαιναν και τα μικρότερα αδέρφια να φιάξουν δικιά τους οικογένεια. Οπως και στα κοπάδια, η παροδική ή η διαρκής  αιμομειξία ήταν ένα συνηθισμένο γεγονός λόγω της "στενότητας" του χώρου.

Επαγγελματική εισαγωγή


Με την πάροδο των ετών, η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου δια της επιμηκύνσεως της υποχρεωτικής παιδείας και στο γυμνασιακό επίπεδο, επέφερε διαρθρωτικές αλλάγές στην επαγγελματικήν αξιολόγηση των απανταχού Ζαρκάδων. Ο δάσκαλος έχασε μεγάλο μέρος του κύρους του αφού τα παιδιά πλέον εγνώριζαν και τον καθηγητή. Οι απανταχού Ζαρκάδες αμέσως ανέβασαν στον θρόνο του έκπτωτου δάσκαλου τον φυσικομαθηματικό, τα προσοδοφόρα ιδαίτερα έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε να παραγκωνισθεί ο -πρώτος τη τάξει- θεολόγος. Η δουλειά του φιλολόγου ήταν ακόμα δύσκολη για τους Ζαρκάδες λόγω της ιδιωματικής προφοράς τους.

Τοπογραφική εισαγωγή

Ο τόπος τους ήταν στενός, γεμάτος κακοτράχαλα βουνά και δύσκολες συγκοινωνίες. Ολοι οι γειτονικοί συγγενείς τους, έχοντας πρόσβαση στην θάλασσα ακολούθησαν τα αντίστοιχα ρεύματα της εποχής αφήνοντας τους πίσω. Κάθε νέο επίτευγμα του πολιτισμού έφτανε σ' αυτόν τον τόπο μονάχα μέσω νέων κατακτητών. Αλλά η έλλειψη υποδομών σύντομα κατέστησε ασύμφορη την κάθε προσπάθεια για νέα κατάκτηση της χώρας τους. Σε δυό-τρεις γενιές ο καθε κατακτητής είχε πλήρως αφομοιωθεί  από τον τοπικό πληθυσμό.

Θρησκευτική... εισαγωγή
  Η τοπογραφική απομόνωση είχε σαν αποτέλεσμα και την θρησκευτική.. Ενώ όλοι οι γείτονες είχαν εκχριστιανισθεί, αυτοί παρέμεναν παγανιστές για πεντακόσια ακόμα χρόνια. Αυτό το στοιχείο θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα πολιτισμού λόγω του σκοταδισμού που απαιτούσε η καθιέρωση της καινούργιας θρησκείας αλλά στους Ζαρκάδες λειτούργησε ανάστροφα. Οταν η νέα θρησκεία άρχισε να συμβιβάζεται με την Τέχνη και την Επιστήμη, τότε οι Ζαρκάδες, σαν νεόκοποι χριστιανοί, απέρριπταν μετά βδελυγμίας κάθε ίχνος προόδου.

Κοινωνική εισαγωγή


Η ζαρκαδική οικογένεια λειτουργούσε στα πρότυπα μιας μονής έχοντας όμως κατανοήσει καλά ότι αν όλοι πάνε σε μοναστήρια το γένος τους θα εκφυλισθεί. Κατά τα άλλα η λειτουργία κάθε οικογένειας ήταν ταυτόσημη με του μοναστηριού, του πρώτου παδιού έχοντος τον ρόλο του ηγούμενου. Οταν με τα χρόνια αναγκάσθηκαν να μετοικίσουν στην  Αθήνα ή αλλού αναπτύχθηκε ένας συνδετικός κρίκος μεταξύ των οικογενειών λόγω κοινής γλώσσας και -κυρίως- συμπεριφοράς. Οι σύλλογοι των απανταχού Ζαρκάδων είχαν εξασφαλισμένη την μακροημέρευσή τους, καμμιά κοινωνία δεν ήταν σε θέση να τους απορροφήσει αρκετά, το "ζαρκαδικό" ήτανε χαραγμένο στο ντι-εν-έϊ τους.

Ετυμολογική εισαγωγή 


Η προέλευση της λέξης είναι μυστηριώδης, μάλλον πρόκειται περί νεοελληνισμού πονηρού γλωσσοπλάστη. Η λέξη ζάρκος = γυμνός ταιριάζει βέβαια σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά των απανταχού Ζαρκάδων αλλά σαν ερμηνεία δεν είναι πειστική. Η λέξη βρίσκεται κοντά στους Αρκάδες -αλλά τίποτε δεν δικαιολογεί το αρχικό ζήτα- και στην λέξη της δημοτικής ζαρκάδι. Το ζαρκάδι βέβαια προέρχεται από τους ιωνικούς τύπους ζορξ ή ζορκός, θηλυκό ζορκάς, κατ' αντιστοιχίαν των επικρατεστέρων βοιωτικών τύπων δορξ και δορκάς με την γνωστή και από αλλού ανταλλαγή των δύο συμφώνων σε αυτές τις διαλλέκτους, αλλά ο τύπος Ζορκάδες δεν απαντάται σε παλαιότερα κείμενα σαν όνομα λαού.

Εννοιολογική εισαγωγή


Αντίθετα, εννοιολογικά οι απανταχού Ζαρκάδες με την ιστορική διαδρομή τους έχουν αποδείξει την στενή σχέση που έχουν με τα ζαρκάδια είτε σε μορφολογικά χαρακτηριστικά όπως λόγου χάριν τα κέρατα,  ή η χαρακτηριστική οσμή των βοοειδών, είτε σε ψυχικά χαρακτηριστικά όπως η φυσική δειλία, η αποχώρηση με ελαφρά πηδηματάκια κ.λ.π.

Σεξιστική εισαγωγή


Ο διαχωρισμός των φύλων ήταν δεδομένος στους απανταχού Ζαρκάδες συνέπεια και της οικογενειακής  ανατροφής. Τα θήλεα μέλη μικράς εμπειρίας είχον, στο πλαίσιο των συζυγικής και  αιμομεικτικής μορφής επαφών. Οι τελευταίες ήταν πατρικές συνέπειες όταν η μητέρα πέθαινε νωρίς ή αδελφικές όταν ο μικρός αδερφός αργούσε να παντρευτεί για οικονομικούς λόγους κυρίως. Τα θήλεα μέλη της κοινωνίας μικρής εκτίμησης έχαιραν. Τα άρρενα μέλη όμως, σε στενότατους κύκλους κυριών των πόλεων, αποτελούσαν σκοτεινό αντικείμενο πόθου λόγω της φήμης που τους ακολουθούσε. Ελέγετο ότι είχαν αποκτήσει την πολλαπλότητα του πετεινού, την αμεσότητα του τράγου και την υπομονή (και κάτι άλλο) του γαϊδουριού από τις κτηνοβατικές σχέσεις με τα αντίστοιχα θηλυκά ζώα κατά την διάρκεια της εφηβείας των. Η αστυφιλία και η εσωτερική μετανάστευση μεγάλο πλήγμα έφερε στας παραδόσεις των απανταχού Ζαρκάδων, της φήμης εξασθενησάσης, τελικώς.

Οικονομική εισαγωγή


Από τις τέσσερις αρχές του ρωμαϊκού δικαίου που διέπουν τις συναλλαγές, δίνω ίνα δώσεις, δίνω ίνα κάνεις, κάνω ίνα κάνεις και κάνω ίνα δώσεις, οι απανταχού Ζαρκάδες αρχικά περιορίζοντο  στην πρώτη που κυριαρχούσε στις συναλλαγές στα χωριά τους. Οι τιμές καθοριζότουσαν από τις ανάγκες με βασική μονάδα συναλλαγής το αυγό. Η εσωτερική μετανάστευση τους έμαθε και το κάνω ίνα δώσεις, το οποίο η έμφυτη πονηράδα τους μετέτρεψε σε κάνω λίγα για να δώσεις πολλά. Δεδομένης της αφέλειας των κατοίκων των πόλεων και της παροιμιώδους λιτότητας των απανταχού Ζαρκάδων γρήγορα οι τελευταίοι απέκτησαν κομπόδεμα και ευχέρεια στο να πίνουν το καφέ τους σε κεντρικούς ιστορικούς δρόμους αποτελώντας την πλειοψηφία μάλιστα των θαμώνων.

Αλλά αυτό είναι κάτι που θα εξετάσωμεν εις το κύριον μέρος των θεμάτων.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Ο Ομηρος και η δύναμη των λέξεων

Μη νυ τοι ου χραίσμη σκήπτρον και στέμμα θεοίο ...  ( Ομηρου  Ιλ.  Α 28)
και μη θαρρεύης στου θεού το σκήπτρο και το στέμμα. (μεταφρ.Ιακ. Πολυλά)


Η Αποθέωση του Ομήρου σε γλυπτό. Μαρμάρινο ανάγλυφο του Αρχίλαου  της Πρήνης. 3ος αιώνας π.χ., Βρετανικό μουσείο.


Ο Ομηρος εδίδαξε
της ποίησης την τέχνη,
πως η αλήθεια λέγεται,
πως πολεμούν τα έθνη

σχεδόν γι’ ανύπαρκτους σκοπούς
και θάνατο προσφέρουν
πως όλοι, φίλοι και εχθροί
ελάχιστα διαφέρουν.

Υμνούσανε οι Αχαιοί
καθένας τους τον άλλο,
μα βλέποντας τον Εκτορα
φόβον είχαν μεγάλο

και περιμέναν λύτρωση,
να βγει να πολεμήσει
αυτός, που στο διαγούμισμα
τον είχαν αδικήσει.

Ο Ομηρος μας δίδαξε
νοήματα μεγάλα
πως δεν υπάρχουν άτρωτοι
όλους τους παίρνει η μπάλλα,

πως ο Αχιλλέας που πολλοί
τον είχαν γιά θεό
σαν κοριτσάκι έκλαιγε
μπροστά στον ποταμό, 

ο Σκάμανδρος σαν φούσκωσε
κι’ όρμησε να τον πνίξει,
στης ξυπασιάς του το γκρεμό
ήθελε να τον ρίξει.

Ο Ομηρος μας δίδαξε
νάμαστε ταπεινοί
να μην κολλάν οι ιδέες μας
μέσα στην κεφαλή,

πως όταν κάνεις πόλεμο
μετά από χρόνια δέκα,
η Ελένη που επιθυμείς
θά’ναι γριά γυναίκα

και ότι πίσω άφησες
να πας να πολεμήσεις
σε μαύρο χάλι θα το βρεις
αν κάποτε γυρίσεις.

Μείνε λοιπόν στον τόπο σου
καλά προσγειωμένος
τη φύση γύρω θαύμασε
και μάθε ο καϋμένος

ότι παλεύει μέσα σου
στοιχειό είναι της φύσης
αν έχεις βλέμμα καθαρό
θα το αναγνωρίσεις

εις την ορμή του λιονταριού
στης θάλασσας την δίνη
στον θόρυβο του κεραυνού
ή στων πουλιών τα σμήνη.

Με τέτοια περιέγραψε
πληθώρα αισθημάτων
ο δημιουργός του πρότυπου
όλων των ποιημάτων,

με λέξεις όπου κουβαλούν
στο θέμα τους εικόνες
που μείναν αναλλοίωτες
στου χρόνου τους αιώνες.

Οι λέξεις από μόνες τους
κανένα δεν πληγώνουν
δεν γδύνεσαι γιά να τις βρείς
ούτε στιλέττα χώνουν

δεν κρύβονται μεσ’ στις ρωγμές
δεν έχουν φλούδι άλλο
το αρχικό τους νόημα
συνήθως είν’ μεγάλο

στης γης το στριφογύρισμα
το θέμα παραμένει
σ’ όλους τους τύπους και μορφές
κοινή συνισταμένη

τους συνειρμούς που προκαλεί
εάν καλά γνωρίζεις
ποιά είν’ η απόχρωση
αμέσως ξεχωρίζεις

Η γνώση του σε οδηγεί
μπρος στις σωστές τις λέξεις
αν έχεις τρύπα και οπή
ποιά πρέπει να διαλέξεις,

οπή ειν’ από μόνο του
να υπάρχει ένα κενό
και τρύπα η κατασκευή
κενού στο υλικό

γιατί η οπή σε προκαλεί
μέσα της να κοιτάξεις
θα βρείς το ρήμα το ορώ
στο θέμα της αν ψάξεις

ενώ η τρύπα φιάχνεται
από το ρήμα τρύχω
ταλαιπωρώ, εξασθενώ,
(σήμερα κατατρύχω)

κι’ όποιος το θέμα αγνοεί
κι’ αλλού αλήθειες ψάχνει
ψαρεύει σε θολά νερά
και κυνηγά στην πάχνη.

 

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Απωθημένα...


Στην μπανιέρα μου, φορώντας εσπαντρίγιες,  μια Κερκυραία να πλένεται με τζιτζιμπύρα...
είναι ένα απωθημένο, κακά τα ψέματα...


Ενα βραβείο Νομπέλ για τις εργασίες μου στην Διαφυσική, είναι κι' αυτό ένα απωθημένο. Για τις λογοτεχνικές μου εργασίες δεν έχω απωθημένα, το...πούλιτσερ που έχω πάρει, αρκεί!


Λουτσιάνο Παβαρόττι δεν θα γινόμουνα ποτέ, το ξέρω, αλλά...Πιότρ Μπετσάλα δεν θα μπορούσα έστω για λίγα λεπτά, όσο το βιντεάκι ; 
Και το να γράψω μια τέτοια τετραφωνία απωθημένο τόχω, αλλά το παλεύω, ποτέ δεν ξέρεις...
Εκείνο που ξέρω είναι ότι Ριγκολέττο χωρίς Λέο Νούτσι στον αντίστοιχο ρόλο (ο γεράκος με την ρεπούμπλικα) δεν λέει...

Η κατάκτηση της ευρωπαϊκής κούπας από τον Μ. ΠΑΟΚ έχει χρονικό ορίζοντα το 2026 με την συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου. Μακρυνό μεν, απωθημένο δε, αλλά και το μόνο που σίγουρα θα πραγματοποιηθεί ...μόλις βαρεθούν να φαλτσοσφυρίζουν τα "κοράκια"

Αλλο απωθημένο αυτό... 
Δύσκολο.
Πολύ δύσκολο.
Υπουργός Παιδείας που να μην είναι ή να μη θυμίζει φρούτο...


Natal, Rio Grande do Norto, ήταν ο "στόχος" στα βόρεια της Βραζιλίας, στο σταυροδρόμι ή γάμος ή μπαρκάρουμε γραμματικοί στο καράβι και σε 40 μέρες φτάσαμε...
Ηταν οκτώ ημέρες πριν το γάμο.
Ηταν οκτώ η ώρα το πρωΐ.
Ηταν οκτώ χιλιάδες βόλτς που κάψαν φίλο κι' όνειρα μαζί. 
Δύσκολο το ταξίδι κατά μόνας, άλλος δεν τόξερε κανείς.


Μόνο με πλοίο θα πάω, αν πάω, δεν γίνεται αλλιώς.
Και μαζί μου θα πάρω τον εαυτό μου ή ό,τι απέμεινε απ' αυτόν.
Αν δεν πάνε τη σύνταξη στα 80
Αν έχουν μείνει οι ακρογιαλιές στη θέση τους


Πάντως για να μην θεωρηθώ εντελώς εγωϊστής, θα αφήσω τα προσωπικά μου και θα κλείσω με ό,τι νομίζω κοινό μας  απωθημένο
.

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Κάθε χρόνο κι΄άλλος...

Το ότι ζούμε σε χώρα όπου κάθε έννοια δικαιοσύνης καταρρακώνεται μπροστά στα συμφέροντα των ισχυρών το ξέρουν όλοι όσοι έχουν περισσότερο μυαλό από τα σκουλήκια. Στην χώρα όπου οι δικαστικοί λυμαίνονται άνευ ανταποδοτικών οφελών το ταμεία αρωγής των εκπαιδευτικών ίσως είναι αστείο να μιλάει κάποιος για ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.
Στην Ελλάδα κανείς δεν τολμά να αναφέρει ότι οι ποδοσφαιρικές ομάδες έχουν μεταλλαχθεί σε πλυντήρια βρώμικου χρήματος παρότι πολλοί δικηγόροι το γνωρίζουν καλά. Πρώην πρόεδρος ομάδας  Α εθνικής και τώρα ...απλός φίλαθλος της ομάδας όπου πρόεδρος είναι ο ...γιός του καταδικάσθηκε στην κόντρα του με τον Λαλιώτη σε αρκετά χρόνια φυλάκιση. Οπως...προείπε δεν παρέμεινε στην φυλακή περισσότερο από μια βδομάδα, είδατε οι ισχυροί ; Καπνίζει δε μονίμως ένα μεγάλο πούρο για να μας θυμίζει ότι είναι εκτός φυλακής λόγω βλάβης της υγείας του.
Φυσικά υπάρχει μια ομάδα εξαίρεση  που δεν ξεπλένει λεφτά, ίσως γιατί...δεν έχει, οπότε έχει την κατάλληλη διαιτητική αντιμετώπιση. Υπενθυμίζω ότι τον ΠΑΟΚ διοικεί ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό κύπελλο Θοδωρής Ζαγοράκης με λεφτά των  περισσοτέρων από 23 000 φιλάθλων που αγόρασαν μετοχές. Πέρισυ επειδή βρισκόταν από την αρχή στο κυνήγι του τίτλου είχε αναλάβει την ...εργολαβία ο Κάκος και τα απωθημένα του με τον Γκαρσία (πέρισυ με την βοήθεια ανόητων εμπαθών δημοσιογράφων ο Πάμπλο Γκαρσία χαρακτηριζόταν αλήτης και ο Ντιόγο...άγιος, φέτος είναι ο MVP του πρωταθλήματος και ο Ντιόγο αποδοπομπιαίος τράγος του Ολυμπιακού). Φέτος κάποια άτυχα αποτελέσματα και συνηθισμένα διαιτητικά λάθη στην αρχή συνέβαλαν στο να θεωρηθεί ακίνδυνος και να τον αφήσουν ήσυχο τα κοράκια. Μόλις όμως  πλησίασε την κορυφή θυμήθηκαν τα παλιά τους κόλπα. Καθυστέρηση στον ορισμό του διαιτητή ώστε να μην υπάρχει περίπτωση αντικατάστασης και ορισμός του μοναδικού διαιτητού που ζητούσε την εξαίρεσή του ο ΠΑΟΚ στον αγώνα του με τον Αρη.

  Θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν

Θαυμάστε τον. Σπάθας Ηλίας του...αγνοώ τα ονόματα των γονιών του, δεν θα παραξενευόμουνα όμως αν ήταν Ταρζάν και Τσίτα αντίστοιχα λόγω της μαϊμουδίσιας διαιτητικής συμπεριφοράς του.
Στο 1ο λεπτό του αγώνα ο Ναφτί "φτυαρίζει " έναν παίκτη του ΠΑΟΚ, τίποτε ο κύριος Σπάθας. Στο επόμενο λεπτό σφυρίζει φάουλ υπέρ του Αρη. ολοι σταματούν και ο Γκαρσία δίνει την μπάλα στούς παίκτες του Αρη. Κίτρινη (εξωπραγματική) στον Γκαρσία ώστε να παίζει φοβισμένος και να χάσει τα δύο επόμενα παιχνίδια. Ο επόμενος που θα χάσει τα δύο προσεχή παιχνίδια, ο Ιβιτς δέχεται δίκαια την κίτρινη κάρτα αφού δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του με τα διαιτητικά σφυρίγματα.
Είναι μια εισαγωγή του τι θα ακολουθήσει. Φάουλ στον ΠΑΟΚ δίνονται μόνο τα ακίνδυνα στα πλάγια και μακριά από την περιοχή σε αντίθεση  με τον Αρη που του σφυρίζεται κάθε επαφή γύρω από την περιοχή. Πονηρά σφυρίγματα επιθετικών φάουλ και ...προληπτικών οφ σάϊντ σφραγίζουν κάθε επιθετική  απόπειρα του ΠΑΟΚ κάθε δε φορά που ο Χαλκιάς πιάνει την μπάλα ακούγεται σφύριγμα για φάουλ ώστε να μη βγει γρήγορη αντεπίθεση στην κόντρα, φαίνεται είχε μελετήσει καλά το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι με τον Παναθηνάϊκό. Τελικά με το συνεχές σπρώξιμο από τον διαιτητή μεσα στην περιοχή ο Αρης προηγείται 1-0. Μετά, στην προσπάθειά του Αρη να αμυνθεί ο Κάμπορα και ο Ναφτί υποπίπτουν σε καραμπινάτες περιπτώσεις δεύτερης κίτρινης κάρτας που δεν βγαίνει ποτέ από το τσεπάκι του Σπάθα. Ο Κάμπορα αφού δεν αποβλήθηκε κάνει το 2-0 και η διατησία ηρεμεί ως το 80 λεπτό. Τότε θυμάται την αποστολή του ο Σπάθας και ξαναρχίζει το έργο : δεύτερη κίτρινη αναίτια στον Σορλαίν και δεύτερη αυστηρή στον Βεϊρίνια ώστε να παίξει με τέσσερις βασικούς λιγότερους στο επόμενο ματς με την ΑΕΚ ο ΠΑΟΚ.
Το κρεσέντο του Σπάθα είναι όταν αργότερα χαρίζει την δεύτερη κίτρινη στον Ιβιτς, ο λόγος είναι απλός, με την μία κίτρινη θα χάσει τα δυό επόμενα ματς, ενώ με την κόκκινη μόνο ένα !!! Είδες μυαλό ο καλός ο διαιτητής ;
Συμπτωματικά η εφημερίδα "Αποψη" διαφημιζότανε όλη την εβδομάδα λέγοντας ότι την έχουνε στημένη στον ΠΑΟΚ για τα παιχνίδια με τον Αρη, την ΑΕΚ και την Λάρισα. Την προηγούμενη βδομάδα έλεγε πιο αόριστα ότι αποκλείεται ο ΠΑΟΚ να πάρει πρωτάθλημα.
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης ζήτησε συγγνώμη από τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ γιατί δεν μπόρεσε να τους προστατεύσει. Είπε χαρακτηριστικά ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως οι παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως π.χ, λέω εγώ, ο Πατέρας. Τι εστί παράγων στο στυλ Πατέρα ; Οπως είπε ο ίδιος προστατεύει την ομάδα του από διαιτητικά λάθη, δεν τα επιτρέπει. Στο ματς με τον Πανιώνιο, μέσω των γνωστών δημοσιογράφων της κολοτούμπας  ακούσθηκε η θεωρία ότι αφού υπάρχει επαφή έστω και η ελάχιστη είναι πέναλτυ, για την περίπτωση του Νίνη. Σήμερα η επαφή του Τζόρβα με τον επιθετικό υπήρξε αλλά μας είπανε όχι τόσο ...πειστική ώστε να δοθεί πέναλτυ υπέρ του Αστέρα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί κουράζονται, υπάρχει η πιο απλή λύση, η μέθοδος Σπάθα, τα πάντα να κρίνονται από το χρώμα της φανέλλας.
Υ.Γ. Προ ετών είχε έρθει στην δημοσιότητα κάποιος άλλος Σπάθας , πειραιώτης κι' αυτός διαιτητής, -πιθανή η συγγένεια- όταν είχε πυροβοληθεί στο πόδι  για τις ...διαιτητικές υπηρεσίες του.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Εκτός πινάκων ο Σπάθας
Στο μεταξύ, εκτός πινάκων της Σούπερ Λιγκ για τις επόμενες αγωνιστικές θα μείνουν οι Ηλίας Σπάθας και Λεωνίδας Βασιλειάδης, για την απόδοσή τους στους αγώνες της 26ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Ο πρώτος που σφύριξε το μεγάλο ντέρμπι της ημέρας μεταξύ Αρη και ΠΑΟΚ, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από την πλευρά του «Δικεφάλου» του Βορρά, αναφορικά με τον πειθαρχικό του έλεγχο, κυρίως σε περιπτώσεις σκληρών μαρκαρισμάτων των κίτρινων. 

Από το in.gr.της Δευτέρας. Εννοείται ότι η ζημιά έχει γίνει, λες και δεν τον ξέρανε πριν τον διορίσουνε

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Επιστολής (post restant) το ανάγνωσμα

.

Αγαπητέ κύριε περιοδεύοντα πρωθυπουργέ


I’ll close my eyes and I wonder
If everything is as hollow as it seems
When you think that you lost everything
You find out you can always lose a little more
...
Now I’m trying to get to heaven before they close the door (από το ομώνυμο τραγούδι του Dylan)

Σας στέλνω τούτη δω την επιστολή ποστ-ρεστάν ώστε να την βρείτε όταν με το καλό ξαναπεράσετε από την χώρα μας, γενέτειρα του παπού σας, που έχετε το ίδιο όνομα, αν το θυμάστε, κάποιοι άλλοι λένε ότι τον φώναζαν Τζέφρεϋ τον παπού σας, αλλά εγώ δεν τους πιστεύω.
Ηθελα να σας πληροφορήσω ότι ο χασάπης της γωνίας είναι αναρχικός και ανθέλληνας διότι αρνήθηκε να μου δώσει ένα κιλό κιμά λάπα, βερεσέ, παρ' ότι οι Αμερικάνοι κατήργησαν την βίζα, μάλιστα του έδειξα και την εφημερίδα που το έγραφε. Μου μείωσε την εθνική υπερηφάνεια η συμπεριφορά του και η έλλειψη χρηματοοικονομικής εμπιστοσύνης, φοβάμαι μη γίνει γνωστή στις ξένες τράπεζες και αρνηθούν κι' αυτές με την σειρά τους να μας δανείσουν υψηλότοκα δάνεια, παρ' ότι οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι κατήργησαν την βίζα, εσείς αυτό το χαρακτηρίσατε σαν κίνηση εμπιστοσύνης και ο χασάπης της γωνίας το αντιστρατεύεται, το φρούτο !


Είπα φρούτο και θυμήθηκα εκείνη την υπουργό που το επίθετό της είναι ποικιλία βερύκοκου, καλή γυναίκα, εξαιρετική και με ωραίες ιδέες. Την θυμόσαστε εκείνη την πρόταση της να γίνει η αγγλική  (δεύτερη) επίσημη γλώσσα του κράτους ; Τι ρηξικέλευθη ιδέα, by Neptunus (μα τον Ποσειδώνα, που λένε οι αγγλικώς αμόρφωτοι). Μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες ( condition's mature) μετονόμασε (change of the name) τόσο υπέροχα (so marvelus) το υπουργείο. Μόνο οι ταξιτζήδες διαμαρτύρονται όταν τους λες να σε πάνε στο Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης, ένας μάλιστα μου είπε να πάω στον διάολο, ανθέλληνας θα ήταν, έχω τον αριθμό απ' το ταξί του, αν χρειάζεστε τίποτε στελέχη στην Υπηρεσία Πληροφοριών είμαι έτοιμος να τον προσφέρω μαζί και τον μισθό μου, για την πατρίδα και τον πρωθυπουργό της.
Ενας άλλος το Δια Βίου Μάθησης το πέρασε για δρόμο και μου είπε να με πάει όπως ξέρει, από την οδό Σταδίου, κι αν δεν θέλω να πάρω άλλο ταξί
Αυτά πρέπει να έφτασαν στα αυτιά της κυρίας Αννας μας γιατί άκουσα πως ετοιμάζει εντατικοποίηση (intesivation) της εκπαίδευσης (education) των Ελλήνων (Greek people). Μάλιστα λένε ότι έχει επιλέξει την μέθοδο της επιμήκυνσης της σχολικής περιόδου (period) με ταυτόχρονη ( on the same time) μείωση της διδακτέας ύλης, strategic plan (δεν ξέρω πως το λέν στα ελληνικά αυτό).
Αυτό το μέτρο, σε συνδυασμό με την μεγάλη μείωση των αποδοχών των εκπαιδευτικών είναι σίγουρο πως θα δώσει μια νέα ώθηση στην ποιότητα της παιδείας ώστε να πλησιάσουμε τα στάνταρ της Ακτής του Ελεφαντοστού και της Μπουργκίνα Φάσο.
Εγώ βέβαια πιστεύω το σκεπτικό της επιλογής της συγκεκριμένης κυρίας για το ταλαίπωρο Υπουργείο, στηρίζεται στην ιστορική αναδρομή. Οπως η Κουτσίκου έγινε κουτσή κατά την παραμονή της στο υπουργείο, πιθανόν η Διαμαντοπούλου να αποβεί διαμάντι, το έχει πει και μια χαρτορρίχτρα  σύμβουλος υψηλοβάθμων στελεχών.
Εσείς πάντως, πρωθυπουργέ μου, να μην ξεχνάτε ότι ραχοκοκαλιά του κράτους είναι οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΡΤ, τις ΔΕΚΟ και λοιπά ευαγή ιδρύματα με κορωνίδα τους υπεραπασχολούμενους στις υπηρεσίες της Βουλής (γι' αυτό και παίρνουν δεκαέξη μηνιάτικα) και αυτών τα εισοδήματα να προσέξετε να μην θίξετε, αλλά να βρίσκετε συνέχεια καινούργιες μεθόδους να απομυζάτε τους χαμηλομισθοσυντήρητους. Αυτές οι ιδέες πάντοτε αρέσουν στούς συναδέλφους σας των άλλων χωρών, ανοίγουν νέους δρόμους. Γι αυτό και σας υποδέχονται με τιμές και δόξες όπου τριγυρίζετε και να δείτε σε λίγο καιρό θα σας ανταμείψουν ξανά, θα καταργήσουν την βίζα και για το Νεπάλ, λόγω τιμής !

Σας χαιρετώ και σας υπενθυμίζω ότι πάντοτε είμαι πρόθυμος για κείνη την θεσούλα στην Υπηρεσία Πληροφοριών και τον μισθό μου  στο κράτος  για την στήριξη της οικονομίας ή στο κόμμα, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη, μόνο τα έξοδα παραστάσεως θέλω.

Χαφιέ (Xavie) Καρφόπουλος

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Ειδοποιός διαφορά


 Εισαγωγή  (στο κλίμα)

Πατριώτες, από σήμερα μπορείτε να κοιμάστε ελαφρώς πιο ανήσυχοι. Ο γιός μου, το καμάρι μου, γόνος της πιο πολεμικής οικογένειας της Ελλάδας, παρατάει την φύλαξη των συνόρων και επιστρέφει στα πάτρια αττικά εδάφη για το υπόλοιπον της θητείας του. Τέρμα οι ησυχίες, τέρμα οι μοναξιές και φυσικά τέρμα τα δίευρα με τα νέα μέτρα περί μείωσης μισθών.

τέλος της εισαγωγής (στο κλίμα)

Εισαγωγή στο κυρίως θέμα

Στο διάστημα που πέρασε μέχρι να εφαρμοσθεί ο νόμος και να πάρει την ευνοϊκή μετάθεση που εδικαιούτο, συγκατοικούσα αποκλειστικά με την γάτα μου προσπαθώντας να εντοπίσω αντικειμενικά την κυριότερη διαφορά μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Ηξερα από παλιά ότι η γάτα μοιράζει τον "ανθρώπινο" χρόνο της σε όσα άτομα βρίσκονται στο σπίτι, όπως η μάνα στα παιδιά της και είχα την ευκαιρία να απολαύσω την αποκλειστικότητα της φροντίδας της, ειδικά αυτή την εποχή που δεν έχει γατάκια.

τέλος της εισαγωγής στο κύριο θέμα


Κύριον θέμα  (επιτέλους)

Εχω διαβάσει ή ακούσει πολλά γι' αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα, αλλά δεν έχω πεισθεί. Οι θρησκόληπτοι ισχυρίζονται ότι μόνο ο άνθρωπος έχει ψυχή, αλλά δεν το αποδεικνύουν,   το θεωρούν δεδομένο λόγω της πίστης τους. Από την άλλη πολλοί πιστεύουν πως τα ζώα- και ειδικά τα κοντινά τους- γάτες σκύλοι, άλογα έχουν. Τελευταία και οι μουσουλμάνοι άρχισαν να το σκέπτονται  και κατέληξαν ότι τα χούρι ( με γαλλική προφορά, ουρί) είναι...σταφύλια και όχι παρθένα κοριτσάκια σε μια προσπάθεια να πείσουν τους πιστούς τους ότι και η γυναίκα μπορεί να έχει ψυχή, λες και απέδειξαν ότι ο άντρας έχει...
Τέλος πάντων ας πάμε σε πιο χειροπιαστά πράγματα !

Μόνο ο άνθρωπος χαμογελάει...
Αν το πάρουμε σαν κίνηση των χειλιών σαν το κήηπ σμάϊλιν που λένε, ίσως, αλλά ίσως να είναι μόνο ανατομικό το θέμα. Αν όμως πάρουμε το χαμογελο σαν έκφραση διάθεσης, αυτό που λέμε χαμογελάν τα μάτια σαφώς και θα βρούμε αυτήν την έκφραση και στο πρόσωπο του αγαπημένου μας ζώου.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα δάκρυα, όλοι έχουμε ακούσει γάτα ή σκύλο να "κλαίει" , βουρκώνουν τα μάτια και σκοτεινιάζουν και στα ζώα χωρίς δάκρυα.

Μόνο ο ανθρωπος σκέπτεται
Θυμάμαι την γάτα μου να νιαουρίζει στο ταρατσάκι του σπιτιού μου για να της ανοίξω την πόρτα και κάποια φωνή να της λέει " Δεν σου ανοίγω, ηλίθια, να μπεις από το ανοικτό παράθυρο! ". Πλησίασα και τι είδα ; Φυσικά η γάτα μπορούσε να μπει από το παράθυρο, όχι όμως το γατάκι της που ήταν όμως αρκετά μεγάλο για να το κουβαλήσει. Υποθέτω ότι υπάρχουν άπειρα τέτοια παραδείγματα με σκυλιά και άλογα, δεν θα σας κουράσω περισσότερο.

Μόνο ο άνθρωπος μιλάει.
Σχετικό είναι αυτό. Γιά τις γάτες που ξέρω υπάρχουν τουλάχιστον καμμιά κατοσταριά διαφορετικά νιαουρίσματα τα οποία εκφέρονται κατά περίπτωση και αναλόγως που απευθύνονται. Σημαντικό για τα ζώα, σε ότι ακούνε, είναι ο τόνος της φωνής και όχι οι λέξεις και αυτό "ανταποδίδουν" με τα δικά τους "ηχάκια". Δεν νομίζω ποτέ κανείς να είχε πρόβλημα να συνενοηθεί με το ζώο του, περισσότερο από τον/ην σύντροφό του...

τέλος του κυρίου θέματος



η ώρα του ψητού

Σε τι λοιπόν δια φέρει ο άνθρωπος από τα ζώα ; Τι παραπάνω ξέρει και έγινε κυρίαρχος της γής ;
Ενα και μόνο.
Ξέρει να μετράει !!
Ναι !!!
Πάρτε από μια γάτα μερικά, αλλά όχι όλα από τα γατάκια της. Κανένα πρόβλημα εφ' όσον της αφήσετε έστω και ένα. Δεν θα αναζητήσει τα άλλα, "μυρουδιές" ψάχνει στις παλιές της φωλιές ακόμα και όταν τα έχει όλα τα γατάκια, μην παρασύρεστε. Αλλά δεν μπορεί να μετρήσει. Ξέρει δύο μόνο καταστάσεις. Γατάκια και όχι γατάκια, ο αριθμός δεν υπάρχει γι' αυτήν.

τέλος του ψητού
.

Διδακτικός επίλογος.

Αρα αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπό από τα ζώα είναι ο λόγος αλλά όχι με την σημασία του ομιλώ , αλλά του συγκρίνω, ο μαθηματικός λόγος. Και φυσικά στην πράξη αντί να συγκρίνουμε δυό πράγματα απ' ευθείας συγκρίνουμε τα μέτρα τους, όπου μέτρο είναι ο λόγος προς κάτι σταθερό που το έχουμε πάρει σαν μονάδα.
Παράδειγμα για τους αδύνατους στα μαθηματικά, πολλοί από σας  έχετεε παιδιά, θα σας φανεί χρήσιμο :
Ο Α έχει διπλάσιο βάρος από τον Β , δηλαδή ο λόγος των βαρών τους είναι 2. Πρακτικά είναι δύσκολο να το διαπιστώσουμε απ' ευθείας, αλλά μπορούμε να συγκρίνουμε το βάρος του Α με το βάρος ενός λίτρου νερού - που το έχουμε ονομάσει ένα κιλό- βρίσκουμε π.χ. 100 που σημαίνει ότι ο Α έχει βάρος 100 κιλά. Μετά "ζυγίζουμε" τον Β που είναι 50 κιλά. Εύκολα τώρα καταλαβαίνουμε ότι ο Α έχει διπλάσιο βάρος από τον Β δηλαδή ο λόγος τους είναι 2, όσο και ο λόγος των μέτρων τους.(100/50 )

Εν αρχή ην ο λόγος...