"Περιμένοντας την παρέα, ένα βράδυ, όπως όλα τα βράδυα, στα "καθώς πρέπει" μαγαζιά.
Ανταύγειες φώτων στο νερό
χορεύουν
μεσ' στις ρυτίδες που τ' αεράκι δημιουργεί.
Αλλες ρυτίδες, της χαράς
στην επιφάνεια.
Χωρίς τη πατίνα του χρόνου στο δέρμα.
ή της κακίας στη ψυχή.
Χωρίς φεγγάρι πιό καλά.
Σιγά-σιγά η νύχτα ξεκινά.
Στον κρυφό φωτισμό στούς φοίνικες.
Το χρήμα όλα τα σκεπάζει.
Πουλιών ανάσες
με θροΐσματα φύλλων ανακατεύονται.
Πριν τα καλύψει η μουσική
Σ' ένα τραπέζι δίπλα στη θάλασσα
στο κλαμπ της παραλίας
Μαλακή μουσική, τόνα τσιγάρο πάνω στ' άλλο
Διακοπές.
Διακοπές ;
Φοράς παπούτσια του χειμώνα
τώρα που βραδυάζει στις δέκα.
Πόσο άσχημα φαίνονται.
Ισως κι' άχαρα.
Η θέα του γυμνού ποδιού
έχει μιά χάρη
που τη ξεχνάμε το χειμώνα.
Σαγιονάρες.
Σίγουρα τα χειμερινά παπούτσια σου,
σου φάνηκαν σαν ξένα.
Ρωτάς τον ιδιοκτήτη τους
κι' είσαι εσύ.
Αρχίζει η διασκέδαση.
Σα να μεθάς με κόκα-κόλα λάϊτ...
"
Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου