Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007


Σε λίγες μέρες τυπώνεται το διαφυσικό παραμύθι"Ιστορίες από το κοίλο ημισφαίριο"
Μιά τελευταία πρόγευση, μιά (αρκετά) ελεύθερη απόδοση του Oceano, τραγουδιού του Fabrizio di Andre, που αποτελεί τον επίλογο του παραμυθιού.

ΩΚΕΑΝΟΣ ελεύθερη μετάφραση

Το πιό μεγάλο σου ατού, τη σκέψη σου, την άφησες απ' έξω
Μπορεί να νίκησες τον ουρανό με το μικρό σου δακτυλάκι
Μα η νύχτα δεν σ' έχει ανάγκη
Η νύχτα τραγουδά καλύτερα από σένα
Μη δοκιμάσεις να τη παραβγείς, πολύ εύκολα θα χάσεις

Και θάρθει ένα παιδάκι, με τα χεράκια του στις τσέπες
Κι' ολόκληρο τον ωκεανό να κουβαλά στις πλάτες
Και θα σου πει
Τι θες να μάθεις ; πόσο πολύ είναι το νερό ;
Ποσ' όμορφη ειν' η θάλασσα και πόσο αντέχει ενα σπίτι ;
Είναι καιρός πολύς τον ήλιο που κοιτώ, μου πόνεσαν τα μάτια

Ασ' τις καμπανες ήσυχες, στον ήχο τους τα χελιδόνια να γυρεύουν
Παντού τη μύτη σου μη χώνεις και δεν σε αφορά
Μα μη μου πείς πως προτιμάς τον ποιητή,
Τον νικημένο ποιητή αντί γιά μένα
Σαν γνωριστούμε πιό πολύ, μπορείς να μ΄αγκαλιάζεις

όταν και όποτε το θες

2 σχόλια:

Γιαννης Τολιας είπε...

ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ

Του gpoint

Φθινόπωρο
Έτος άγνωστο
Ώρα εσπερινή
Δώμα επαρχιακής πόλης
Αρκτικώς η ερωτική κλίνη
Στο μεσημβρινό τοίχο κρεμασμένο παλιό εκκρεμές ρολόι
Ο άνδρας βαδίζει νευρικά
Απόσταση αναπνοής έως την εξώθυρα
Αδημονεί…
Ακούγεται χτύπημα συνθηματικό, ένοχο
Η πόρτα ανοίγει
Γυναίκα ακαθορίστου ηλικίας ντυμένη στα μαύρα
Πρώτα περνάει το άρωμά της κι ύστερα αυτή
Η πόρτα κλείνει προστατευτικά
Στέκονται στη μέση του δωματίου
Αμίλητοι
Αντιμέτωποι πόθοι έτοιμοι για σύγκρουση εξοντωτική

Έκθαμβος παύσις

Φυσάει ζοφώδης ο άνεμος του δωματίου
Τα ρούχα τους ακατασχέτως φυλλοροούν
Από πού ξεσπάει ο στρόβιλος που εκδύει τη γυναίκα, κανείς δε γνωρίζει
Η θυελλώδης αιτία που ο άνδρας απεκδύεται των ιματίων του κι αυτή ακαθόριστη
Ισταμένη στο χείλος του γκρεμού της επιθυμίας, κραυγάζει
Ουδείς αυτόπτης της πυρπόλησης των σωμάτων
Εναποθέτει τα δαχτυλίδια της στο συρτάρι
Το φως συναισθανόμενο χαμηλώνει
Σώματα παράφορα περιπλεκόμενα
Πλημμυρίδα βρυχηθμών
Κεραύνια εισβολή
Κατάκαυσις

Ατένισες ερωτική πυρπόληση, κρυπτόμενο πτηνό
Αυτόπτης μοναδικός, θα μαρτυρείς
μέχρι της συντέλειας του χρόνου.

Μονωδός

Gee Pontius είπε...

Ευχαριστώ γιά το μονόπρακτο.
Το δικό μου σχόλιο...

Η κυρία, βυθισμένη στο σεσουάρ της επαρχίας, διάβαζε το μαγκαζίνο της νιότης της. Υστερα κτύπησε κρυφά του νεαρού ποιητή της. Την είπανε, εκφυλη, αδίστακτη, ανήθικη, μα σε Θεό ανέραστο δεν πίστεψε ποτέ της. Τα χελιδόνια , αψευδείς μάρτυρες, την αθώωσαν παμψηφεί...