Σε λίγες μέρες τυπώνεται το διαφυσικό παραμύθι"Ιστορίες από το κοίλο ημισφαίριο"
Μιά τελευταία πρόγευση, μιά (αρκετά) ελεύθερη απόδοση του Oceano, τραγουδιού του Fabrizio di Andre, που αποτελεί τον επίλογο του παραμυθιού.

ΩΚΕΑΝΟΣ ελεύθερη μετάφραση

Το πιό μεγάλο σου ατού, τη σκέψη σου, την άφησες απ' έξω
Μπορεί να νίκησες τον ουρανό με το μικρό σου δακτυλάκι
Μα η νύχτα δεν σ' έχει ανάγκη
Η νύχτα τραγουδά καλύτερα από σένα
Μη δοκιμάσεις να τη παραβγείς, πολύ εύκολα θα χάσεις

Και θάρθει ένα παιδάκι, με τα χεράκια του στις τσέπες
Κι' ολόκληρο τον ωκεανό να κουβαλά στις πλάτες
Και θα σου πει
Τι θες να μάθεις ; πόσο πολύ είναι το νερό ;
Ποσ' όμορφη ειν' η θάλασσα και πόσο αντέχει ενα σπίτι ;
Είναι καιρός πολύς τον ήλιο που κοιτώ, μου πόνεσαν τα μάτια

Ασ' τις καμπανες ήσυχες, στον ήχο τους τα χελιδόνια να γυρεύουν
Παντού τη μύτη σου μη χώνεις και δεν σε αφορά
Μα μη μου πείς πως προτιμάς τον ποιητή,
Τον νικημένο ποιητή αντί γιά μένα
Σαν γνωριστούμε πιό πολύ, μπορείς να μ΄αγκαλιάζεις

όταν και όποτε το θες