ΟΜΟΛΟΓ(ι)Α

Το κείμενο αυτό γράφτηκε πριν ένα μήνα. Μένει να δούμε τι άλλο θα προκύψει Τα πρόσωπα είναι φανταστικά, μη παρασύρεστε.


Ο Μπουλούκος έρριξε μιά γρήγορη ματιά στους συνομιλητές του. Μετά πήρε τη συνηθισμένη του βραδύτητα. «Δεν έχουμε λεφτά σας λέω, τι γίνεται με το γήπεδο, θα τελειώνουμε καμμιά φορά ;».
«Φταίει εκείνος ο κοντός, πρόεδρε, φαίνεται διάβασε το συμβόλαιο και δεν υπογράφει. Που να το φανταστώ, νόμιζα μόνο από μπάσκετ πως γνώριζε» είπε η Δόρα (αν δεν φοβάσαι τους Δαναούς, φοβήσου το μπαμπά της).
«Δεν άκουσα καλά» είπε ο Σουβλιάς, ο τρίτος της παρέας, ελαφρώς βαρήκοος «Τι σημασία έχει αν μετά θα πρέπει να γυρίσουμε το ποτάμι πίσω, τώρα κάνουμε έργα, άσε που πρέπει να ποτίσω το κήπο μου, κοντεύει να ξεραθεί το γκαζόν»
«Ρε γιά να γίνει η εκτροπή θέλουμε ζεστό χρήμα ΤΩΡΑ, καταλαβαίνετε ή να φωνάξω τον Τσίτουρα να τα βάλει με τα καρτέλ;» εξανέστη ο πρόεδρος.
«Πάρε απ’ το τράγο. Τόσα πρόβατα βόσκει», είπε ο Σουβλιάς . Ενα βλέμμα δρακουμέλ από τη Δόρα ήταν αρκετό γιά να τον συνετίσει. Σε συνδυασμό με το χαμόγελό της τον έκανε να σκεφθεί πόσο σύντομη είναι η ζωή. «Ας το διάλο, δεν ξαναμιλάω», σκέφτηκε φοβισμένος.
Ο Μπουλούκος σκεφτότανε ποιό ρεστωράν δεν έχει σάπια κρέατα, γιά να καλέσει κανένα κεφαλαιά να κάνει επενδύσεις. Την τελευταία φορά παραλίγο να χαλάσει η δουλειά απ’ το φαΐ. Λίγο το’χεις γιά 35 εκατομμύρια το χρόνο να αλωνίζουν τα τάνκερ στις θάλασσες σου, να ρυπαίνουν, και συ να είσαι από τις «παγκόσμιες δυνάμεις» της ενέργειας; Αχάριστοι άνθρωποι.
« Ρε συ Δόρα πόσο κοστίζει μιά συνηθισμένη διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα;»
«Γύρω στα πενήντα εκατομμύρια, πρόεδρε»
«Να φιάξουμε μιά τέτοια εταιρία, πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία», έλαμψε ο πρόεδρος.
«Μας πρόλαβαν οι αντίπαλοι, πρόεδρε, την έστησαν μόλις πήραν χαμπάρι οτι θα υπογράψεις τη συμφωνία, γιά χαζούς τους έχεις ;» τον συνέφερε η Δόρα.
Η σκρόφα όλο μου τη βγαίνει, τι να τη κάνω που έχει το μπαμπά της, σκέφτηκε ο πρόεδρος. Μετά θυμήθηκε οτι είναι ανεύθυνος :
«Εμ βέβαια, αφού κοιμάται ο Σουβλιάς, όποιος προλάβει», πέταξε το μπαλάκι.
Η Δόρα τινάχτηκε:
«Οποιος προλάβει; Το βρήκα πρόεδρε, τα λεφτά των ταμείων»
Οι άλλοι δύο ανησύχησαν. Ηξεραν τον οικογενειακόν αμοραλισμό της
«Ρε συ πρόεδρε, δεν μας παίρνει να βάλουμε κι’ άλλο κωδικό κρατήσεων, ο τελευταίος θα’ναι γιά να πληρώσουμε τα λεφτά των δικαστικών, δεν πάει άλλο, θα μας κυνηγήσουν απ’ τις Βρυξέλλες»
διέκοψε τη σιωπή του ο Σουβλιάς
«Ποιούς κωδικούς και πράσινα άλογα, θα τους πουλήσουμε ομόλογα» είπε η Δόρα
«Και ποιός θα πάρει ομόλογα από μας ; Γιά κορόϊδα τους έχεις ;» απόρησαν
« Ε και το Τσίτουρα τι τον έχουμε ;» τον κοίταξε κατάματα η Δόρα
«Δε λέω, παπούτσι από το τόπο σου, κι’ας είναι και τσαρούχι, αλλά θα μας κράξουνε ν’αγοράζουν τα ταμεία από το κράτος, θα πάμε μέσα»
«Οχι δε με κατάλαβες, θα τα πάρουν από τη διεθνή αγορά»
«Και ποιός τρελλός θα πάρει τα ομόλογα, όση προμήθεια κι’ αν τους τάξουμε ;»
«Κανένας. αλλά δεν θα τα αγοράσουνε!»
«Δεν κατάλαβα, γιά κάν’το μου λιανά »
«Μ’ αυτή τη “More gun” κάτι μπορεί να γίνει. Αμα τους τα πουλήσουμε 100 και συμφωνήσουμε
συγχρόνως να τα αγοράσουν τα ταμεία μας 106 ; Ας κάνουν και τίποτε πράξεις έξω να βγάλουν και οι ξένοι τις προμήθειες τους, να φανεί πως έχουν ζήτηση. Μετά γιά κάθε πράξη θέλεις ίσαμε πέντε χρόνια έρευνα δικαστική, οπότε όσο και να το ψάξουνε μέχρι να φτάσουν στα ταμεία, παραγράφονται όλα»
Εχει διαβολικό μυαλό, της άξιζε να ήταν σε άλλο κόμμα, σκέφτηκε ο Σουβλιάς.
Ο Μπουλούκος επιτέλους κατάλαβε, προσπάθησε να δικαιολογηθεί :
«Θα πέσω απ’ την Ακρόπολη, πως δεν το σκέφτηκα εγώ ; Γιά φέρτε μου τον Τσίτουρα»