ονειρον (προ)θερινής νυκτός

.

Τώρα που το μυρίζομαι, έρχεται καλοκαίρι
θα ήθελα μιά γκόμενα ή έστω ένα ταίρι
μαζί της να αράζαμε σ' ένα ωραίο μέρος
και φίνα να τη βγάζαμε-αδιάφορον ο έρως

Μαζί της να την έκανα σε μιά βραχονησίδα
απ΄τις πολλές που βρίσκονται στη τοπική πατρίδα
κολύμπι, ξάπλα, ψάρεμα ολόκληρη τη μέρα
το βράδυ βόλτα στο χωριό και στο δασάκι πέρα

Δεν είμαι πολύ δύσκολος αν τάχα θα μ' αρέσει,
φτάνει γλυκό το πρόσωπο και δακτυλίδι μέση
σημάδι οτι το πνεύμα της θα είναι ζωηρό
και να λατρεύει σίγουρα θαλασσινό νερό

Τη τέχνη νάχει γιά ν' ακούει όλες τις ιστορίες
που τραγουδούν τα κύματα σε βραχοπαραλίες
ελεύθερα να διηγηθεί τα όσα στη ζωή της
εγνώρισε πριν γητευθεί από το ποιητή της

Κι' όταν δεν θέλει να μιλά να έρχεται η σειρά μου
ν' ακούει γιά τα σώψυχα που έχω στη καρδιά μου
να της διηγούμαι έμμετρα και παραστατικά
όλες τις εμπειρίες μου και τα διαφυσικά

Να μην ανοίγει τη τιβί, ούτε εφημερίδες
μονάχα στου λογόκηπου τις έντεχνες σελίδες
μιά βόλτα επιβάλλεται γιά νάχουμε επαφή,
να ξέρουμε τη κίνηση τη λογοτεχνική

Ω, τούτο να συνέβαινε, εμού του ταλαιπώρου
θα ήμουν στον παράδεισο, μέχρι του φθινοπώρου!