Η μικρά απομεμακρυσμένη (εις τον Νότο) ποιήτρια

.
Σχολιασμός της επικαιρότητας

Τις τελευταίες μέρες πολλοί πολίτες (κι' εγώ) ταλαιπωρήθηκαν από γρίππη. Ταλαιπωρείται όμως και η χώρα από το πρόβλημα της ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ.
Παρατηρώντας ότι η Ελλάδα δεν έχει προτείνει συγκεκριμμένο όνομα αλλά κάτι συγκεχυμένες απόψεις περί γεωγραφικής και εθνολογικής Μακεδονίας απέναντι σε εξ ίσου συγκεχυμένες απόψεις των Ευρωπαίων περί του αυτού θέματος, κατέληξα ότι το όλον θέμα θυμίζει κριτική ποίησης όπου ο καθένας βλέπει ότι θέλει (ή τον συμφέρει) να δει.
Και φυσικά η Ελλάδα παλεύει γιά το δικό της δίκαιο μέσα στην Ε.Ε.

Αλληγορικά και έμμετρα

Η μικρά απομεμακρυσμένη (εις τον Νότον ) ποιήτρια


Το χαλεπόν των ημερών
Νομίζω πως παρήλθε
Της γρίππης ο κακός ιός
Ηλθ’ είδε και απήλθε

Μικρή ζημιά μου έκανε
Στων στίχων την πλοκή
Και πήγε νοτιώτερα
Εις την Ανταρκτική


Οπου υπάρχει μιά μικρά
Ποιήτρια αραγμένη
Και στιχουργεί ανελλιπώς
Το Νόμπελ περιμένει

Γράφει ποιήματα πολλά
Γιά μύγδαλα και φλούδες
Και εύχεται οι ελπίδες της
Δεν θάναι πάντα φρούδες

Το χέρι της σαν κουραστεί
Και διάλειμα βιώνει
Μπροστά εις τον καθρέπτη της
Με πάθος σημειώνει

- Ναι, είμαι η καλύτερη
Εις την Ανταρκτική
Στις άλλες χώρες με κτυπά
Η κούφια κριτική

«Το μέτρο κάπου χάνει εδώ»
«Σου φεύγει ο ρυθμός»
« Η λέξη ειν’ αδόκιμη»
- Αχ θεέ μου, τι καϋμός

Να μη καταλαβαίνουνε
Της ποιητρίας οίστρο,
Όποιος αέρας κι’ αν φυσά
Εγώ τον λέω μαΐστρο

Τι θέλουν το συντακτικό
Και η γραμματική
Εις της ποιήτριας μπροστά
Την φοβερή ορμή ;

Ω, κοινωνία άδικη
Συνθλίβεις τα όνειρά μου
Ζηλεύουνε οι κριτικοί
Τ’ αριστουργήματά μου

Ποιητικώς είν’ άσχετοι
Δεν παίρνουνε χαμπάρι
Της ποίησής μου τον ειρμό
Που ο διάολος να τους πάρει

Αντί να υποδέχονται
Μετά βαΐων, κρίνων
Τα ποιήματά μου θεωρούν
Αντάξια πιγκουΐνων

Μα τούτο είναι άδικο
Αμέσως καταγγέλλω
Οπου σταθώ κι’ όπου βρεθώ
Ποιήματα ν’ απαγγέλλω

Σαν τον Ορφέα γύρω μου
Μαζεύονται με χάρη
Φάλαινα, ρέγγα κι’ αετός
Θαλάσσιο λιοντάρι

Φώκια, αρκούδα πολική
Και άλλα ζωντανά
Σαν μαγεμένα κάθονται
Κι’ ακούν προσεκτικά

Διότι ουδόλως υστερούν
Καλού αισθητηρίου
Τα ζώα και τα πετεινά
Του νότιου ημισφαιρίου

Ούτε τα ψάρια υστερούν
Οπου φωνή δεν έχουν
Ν’ ακούνε και της κριτικής
Την τέχνη την κατέχουν .