Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Perpetual like Achilles

.

Εχθρός γαρ μοι κείνος.

Στεκόταν και τον κοίταζε. Μέσα στα μάτια. Προσπαθούσε να τον λυγίσει και να μην λυγίσει. Ποιός δεν θα στρέψει το βλέμμα ήταν το έπαθλο. Ωρα πολλή σε μάχη ηθικού. Ισοπαλία θα λέγαν οι κριτές. Υποχωρούσε όσο υποχωρούσε και ξαναδυνάμωνε όσο δυνάμωνε κι΄ο εχθρός. Μεχρι που άρχισε να ονειροπολεί απ’ την κούραση. Μηχανικά συνέχιζε την μάχη.

ομώς Αΐδαο πύλησιν

Ηταν ότι μισούσε. Μην κι’αγαπούσε ίσως ; Οχι στην παγίδα αυτή δεν θά’πεφτε. Μίσος καθάριο όσο ζεστό το αίμα του κυλούσε γι’αυτό που κάποτε θα τού 'παιρνε την θέρμη. Τότε μπορεί, στον αναπόφευκτο συμβιβασμό, ναι, μπορεί να τ’ αγαπούσε. Μα τώρα μόνο μίσος εχθρικό στη σκέψη του θανάτου. Συνέχισε να τον κοιτά

ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν

Οι σκέψεις του, οι σκέψεις του...πως τον εχθρό θα λειώσει. Σφαίρες τις έκανε και πυροβολούσε με τα μάτια. Ξεκάθαρος ο νους στο βλέμμα έδινε δύναμη τον άλλο να λυγίσει. Ολα παραμερίσανε μεσ’ στο μυαλό του, η τέλεια συγκέντρωση σ’αυτό το βλέμμα το πύρινο, φωτιά από το μίσος. Μα και το βλέμμα τ’ αντικρύ, κι’αυτό
πύρινο ήταν

άλλο δε είπη

Και τότε μίλησε. Λόγια γλυκά , παρηγορητικά, λόγια συμπόνοιας στον εχθρό. Είδε το βλέμμα του να μαλακώνει. Να, τώρα, σκέφτηκε, τώρα που νά’ ναι το βλέμμα θ’ αποσύρει.. Χαμογέλασε μέσα του, γλυκάθηκε στην προσμονή της νίκης, μα τίποτε, ισοπαλία πάλι.
Δοκίμασε τ’ αντίθετο. Αρχισε να τον βρίζει με το στόμα ενώ η σκέψη του τον λυπότανε γιά τις άδικες κατηγόριες. Πάλι τίποτε. Πάλι ισοπαλία.


Κουρασμένος ο Αχιλλέας έφυγε μακριά από τον καθρέπτη του. Το είδωλό του έφυγε κι’ αυτό..


Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν
ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη
( Ομήρου Ιλ., ραψ. Ι )

Ότι μου είναι μισητός, όσο του Άδη οι πύλες,
κείνος που κρύβει άλλο στον νουν και άλλο στο χείλος έχει
. (μεταφρ. Ι. Πολυλάς)

Δεν υπάρχουν σχόλια: