Τον προαιώνιο εχθρό σαν συναντάς
μην ξαφνιαστεις, δεν ήτανε τυχαίο
Στην ίδια θέση καρφωμένη, χρόνια πολλά
τώρα, η αιτία παραμόνευε
Με αξιοπρέπεια μόνο να πολεμήσεις
τι με την νίκη λύτρωση δεν θάβρεις
Ούτε και με την ήττα
Τις προσβολές του όλες ν’ ανεχτείς
και μόνο ψύχραιμα να τις αντιγυρίσεις
να γίνει η αιτία αφορμή
σαν είναι ώρα τη μάχη σου ν' αρχίσεις.
Ταγμένος ήσουνα πάντα να πολεμάς
Με το κλαδάκι της ελιάς στα δυό σου χέρια,
το φοβερό το όπλο στη ψυχή
Γλυκά στον τσακισμένο αντίπαλο
στ’ αφτί να ψιθυρίσεις
Την ευτυχία που γυρεύαμε
κανένας δεν την βρήκε
Κι' ύστερα φύγεοι νεκροί
τα ξεβρασμένα κούτσουρα
σ' ακρογιαλιά
θυμίζουν
1 σχόλιο:
Μερικές επεξηγήσεις γιά όσους τυχόν δεν έχουν υπ' όψιν τους την Μαχαμπαράτα,μιά ιστορία με πάμπολλα επίπεδα ανάγνωσης.
Στην πρώτη του εμφάνιση στην ινδική μυθολογία, στην Μαχαμπαράτα ο Κρίσνα απαγγέλλει την Μπαγκαβαντ Γκίτα στον Αρτζούνα πριν από την μεγάλη μάχη των γιών του Πάντου με τα ξαδέρφια τους.
Ο ίδιος αντιμετωπίζει και εξοντώνει τον προαιώνιο εχθρό του, τον Σισούπαλα.
Φαντάσθηκα κάποιον να εμψυχώνει, να ηρεμεί τον Κρίσνα πριν απ' την μάχη αυτή όπου ο Κρίσνα αφού ανέχθηκε τις προσβολές του αντιπάλου του τον αποκεφάλισε χωρίς να κουνηθεί.
Ο Κρίσνα εμφανίζεται να πεθαίνει αργότερα όπως συμβαίνει με τους θεούς τους μη "αβρααμικούς", θάνατος νοείται εδώ η λησμονιά.
Δημοσίευση σχολίου