Ιανή

.

Είμαι, αλήθεια, μιά ψυχή...... Είναι, Θεέ μου μιά χοντρή
πολύ λεπτή,ευγενική .......... ..και στο μυαλό και στο κορμί
όποιον άνδρα πλησιάζω.........σ' όποιον άνθρωπο μιλούσε
με λατρεία τον κοιτάζω..........δηλητήριο πετούσε

Είμαι λίγο ποιήτρια..............Της πέννας το ταλέντο της
χάρισμα έχω μεγάλο.............το έχει γιά παγίδα
ευαισθησίες στο χαρτί..........να βρει κάνα ελαφρόμυαλο
κι' αισθήματα να βγάλω........που ψάχνει γιά ελπίδα

Τον γεμίζω κομπλιμέντα.......Σκλάβο σε θέλω άνθρωπε
ότι μου ζητάει του δίνω.........να κάνεις τεμενάδες
όπως κάνουν οι γυναίκες......όπως αρμόζουν σε χοντρές
πούχουν χαρακτήρα φίνο......κι' απαισιες κυράδες

Με άφησε ο άντρας μου........Την έδιωξε ο άντρας της
ο μέθυσος, το κτήνος............κράτησε το παιδί της
και το παιδί μου φόρτωσε.....να εξασφαλίσει άνετα
ελεύθερος εκείνος................σπίτι και διατροφή της

Εγώ που από το πάτωμα........Κάθε της λόγος διαταγή
δεν σήκωνα το βλέμμα..........αλλιώς γκρίνια μεγάλη
τα πάνδεινα υπέφερα...........και άφινε τον άντρα της
μου έπινε το αίμα.................στο μαύρο του το χάλι

Τώρα ζητάω στήριγμα.........Το νέο θύμα της κοιτά
και κάπου ν'ακουμπήσω......πως θα το ξεγελάσει
ένα καινούργιο σύντροφο...στα δίχτυα της πως θα μπλεχτεί
να ξανααγαπήσω..................και τη ζωή να χάσει

Στη μοίρα επαφίεμαι...........Πότέ της δεν σταμάτησε
να βρώ τον σύντροφό μου.....γιά θύμα της να ψάχνει
ένα ζητάω μοναχά................το έχει μεσ' στο αίμα της
να νοιώθει τον καϋμό μου.....είναι γυναίκα-αράχνη