Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007

Οι αισθήσεις της μοναξιάς

.

How does it feel ?
How does it feel
To be without your own
With no direction home
Like a complete unknown ?
Like a rollin' stone

The answer my friend is blowin' in the wind (*)


ΑΦΗ

Χαϊδεύει πάντα κόψη ξυραφιού.
Λεπτή ισορροπία
Πραγμάτωση τ’ ανθρώπου

ΟΣΦΡΗΣΗ

Μυρίζει μόνο το σπασμένο καθρέπτη
Το είδωλό της ανέπαφο
Τα γιασεμιά σιωπούν-απολογία

ΓΕΥΣΗ

Δαγκώνει τη γλώσσα του να τη κόψει
Εξοδος κινδύνου στο πειρασμό
Υγρά στομάχου

ΑΚΟΗ

Αρχαιότερος ο ήχος της θάλασσας
Τα βήματα του ήλιου

το ους το εσώτερον παλεύουν

ΟΡΑΣΗ

Πικρός χορός
Χέρια απλωμένα ν’ αγκαλιάζουν το κενό
Κάθε στροφή μακρύτερα στο χάος

ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ

Την παίρνει μαζί του





Εκτη αίσθηση εννοείται η αίσθηση των άλλων πέντε αισθήσεων που εξασθενούν σιγά σιγά και χάνονται με το θάνατο, αντίθετα με την έκτη

(*) στίχοι του Bob Dylan

5 σχόλια:

meril είπε...

Και πριν ρωτήσω τι θέλει να πει ο ποιητής
να σου πω πόσο μ' αρέσει
Σταματώ:
"Xαϊδεύει πάντα κόψη ξυραφιού"
"Τα γιασεμιά σιωπούν απολογία"
"Έξοδος κινδύνου στον πειρασμό"
"Αρχαιότερος ο ΄ήχος της θάλασσας"
"Κάθε στροφή μακρύτερα στο χάος"
και το τέλος επίσης
Αισθήσεις της μοναξιάς ε;
Τις έχεις γνωρίσει καλά.. άλλά όπως έλεγε κι ένας σοφός όλοι μια απέραντη μοναξιά είμαστε...Βράζε ρύζι Τζι...

Gee Pontius είπε...

Αγοράζοντας αυτό στο φακελάκι και μπλουμ στο καυτό νερό κατάφερα να φιάξω ρύζι σπυρωτό.
Και μετη μοναξιά τα καταφέρνω.Μόνο να μη ξεχάσω τις αισθήσεις της συντροφιάς.
Ευχαριστώ μέριλ

meril είπε...

Ήθελα να πω "βράσε ρύζι" που σημαίνει φασκελωκουκούλοστα...
Σιγά μην ξεχάσεις τις αισθήσεις της συντροφιάς...
Αυτές μαρκάρονται ....
και μένουν ανεξίτιλες...για αναλλοίωτες δεν παίρνω όρκο

Gee Pontius είπε...

Για το αναλλοίωτες ούτε εγώ πέρνω όρκο.Τώρα γιά το ανεξίτηλες τι να πώ...ποτέ δεν είμουνα καλός στα χρώματα να δω τις αλλαγές ή μη.

nellinezi είπε...

Σε έχω συνηθίσει με μεγαλύτερη αισιοδοξία και χιούμορ στα γραπτά σου! Δε θέλω να βλέπει κανείς το ποτήρι μισοάδειο.

Γέμισε το ποτήρι και θα δεις πως οι αισθήσεις της μοναξιάς σου θα μεταμορφωθούν σε σούπερ ουάου!(ξέρεις...αλά "παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω" :))

Καλησπέρα ( καιρό είχαμε να τα πούμε!)