Στο' πα, μωρό μου, όλα ο άντρας τα μπορεί-κι' ας λες πως τα βουνά είναι αιώνια-
μες' στην καρδιά τους να χαράξει μια πληγή
που για να κλείσει δεν την φτάνουν χίλια χρόνια
Τα σωθικά τους τα λευκά κι' εμπορικά
να εξορύσσει συνεχίζει με μανία
νιπτήρες, τάφους και μαρμάρινα λουτρά
μα και προσθήκες στην πεζή την τοιχοποιΐα
Και πριν μου πεις πως με το ίδιο υλικό
βγήκε η μαγεία των εξαίσιων πραγμάτων
σίγουρα ο τρόπος της εξόρυξης, θα πω,
ειν΄η αιτία περιφήμων αγαλμάτων
Αλλο ειν' ν' ανοίξεις μια υπόγεια στοά
κι από τα έγκατα το μάρμαρο να βγάζεις
και άλλο να φιάχνεις λατομείο ανοιχτό
και με το σκάψιμο την Φύση να βιάζεις
Κι' αν ο Μωάμεθ πήγε ο ίδιος στο βουνό
- όταν στο κάλεσμα αρνήθηκε να σπεύσει-
κουράστηκε ίσως απ' τον δρόμο τον πολύ
και την πληγή του ξέχασε να θεραπεύσει.
4 σχόλια:
Όλες οι καρδιές ίδιες...
Γεμάτες πληγές...
Καλημέρα σας (χλλμμμμ)
Να παρατηρήσω ότι αναφέρεσθε (λόγω φωτογραφίας) σε καρδιές πέτρινες, βουνίσιες ;
Αυτές. Τις πέτρινες. Τις πιο πληγωμένες.
Όσο ζω παρατηρώ. Μαθαίνω.
Περίσσεψαν καλημέρες;;;; Εντυπωσιάζομαι.
Τετάρτη σήμερις.
H φωτό είναι όπως κατηφορίζεις από Αράχοβα προς Λειβαδιά, μετά τον Καρακόλιθο. Είναι πρόσφατη πληγή ή δεν την είχα προσέξει παλιότερα, πράγμα πολύ δύσκολο διότι τέτοιο ξεκοίλιασμα κάνει μπαμ.
Ηθελα νάξερα ποιός κερατάς έδωσε την άδεια για την εξόρυξη αδιαφορώντας πλήρως για το περιβάλλον.
Χαίρομαι που παρατηρείς και μαθαίνεις ζώντας.
Κάποιοι άλλοι τυφλοί είναι σαν ζωντανοί νεκροί, αν κρίνω από τα έργα τους.
Δημοσίευση σχολίου