Οι λέξεις κόκκαλα δεν έχουν...

Γλυκά που περισσέψανε από τις γιορτές

Περί ελληνικής γλώσσας και της κακής χρήσης αυτής

"το σωστούν, σωστούν, το δ' οστούν, κόκκαλο..."

Η ελληνική γλώσσα σε πολύ μεγάλο βαθμό στηρίζεται στην λογική κατασκευή των λέξεων από γνωστά θέματα. Τα θέματα αυτά "κουβαλάνε" την ιστορία τους και μπολιάζουν μ' αυτήν τις καινούργιες λέξεις, δεν χάνονται ούτε αλλάζει το νόημά τους. Η κατασκευή νέων λέξεων είναι μια αναπόφευκτη ανάγκη με την πρόοδο της τεχνολογίας αλλά και των νέων κοινωνικών σχέσεων. Βέβαια η κατασκευή νέων λέξεων μπορεί να είναι σωστή ή λάθος αναλόγως την μόρφωση του προτείνοντος την καινούργια λέξη, κλασσικό παράδειγμα η εισαχθείσα από τον Ιωάννη Καποδίστρια λέξη εκατομμύριο, δηλαδή εκατό επί δέκα χιλιάδες και η πιο πρόσφατη " πατάτα" δισεκατομμύριο που δεν κάνει ποτέ την αριθμητική αξία των χιλίων εκατομμυρίων, όπως και αν χωρίσεις την λέξη. Είναι μία από τις περιπτώσεις όπου επικρατεί η άποψη κάποιου τιτλούχου σαν επιχείρημα κόντρα στην λογική. Αγνοώ ποιός εισήγαγε την λέξη δισεκατομμύριο που με "χαριτωμενιά" προφέρουμε "δις". Ξέρω όμως ότι είναι λογική πατάτα.

Αντιγράφω από το μπλογκ της @ meropi :

Η υπηκοότητα, στην ελληνική έννομη τάξη τουλάχιστον, έχει ακριβώς την ίδια έννοια με την ιθαγένεια. Είναι δηλαδή έννοιες ταυτόσημες (βλ. και Ζωής Παπασιώπη -Πασιά "Δίκαιο Ιθαγένειας", 2006, σελ. 126).

Κατ΄αρχήν δεν ήξερα ότι υπάρχουν λέξεις που ανήκουν στην " έννομη τάξη", φοβάμαι ότι μερικές δικές μου είναι παράνομες...
Εν συνεχεία δεν νομίζω ότι αλλάζει "έννοια" μια λέξη, μάλλον διάθεση αλλάζει αυτός που την χρησιμοποιεί. Υπήκοος γίνεται κάποιος που υπακούει στους νόμους ενός κράτους ή ενός άρχοντος. Ιθαγενής είναι ο νόμιμα γεννηθείς (κυριολεξία), γενιέσαι ιθαγενής, δεν γίνεσαι.
Η λέξη υπηκοόοτητα ποτέ δεν μπορεί να είναι ταυτόσημη με την λέξη ιθαγένεια επειδή το αναφέρει κάπου η κυρία Παπασιώπη-Πασιά, μην τρελλαθούμε, μιλάω και εγώ ελληνικά και με αφορά το θέμα.
Σε απλά ελληνικά θα μπορούσε να γράψει ότι" τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα που προκύπουν από την υπηκοότητα ταυτίζονται με αυτά της ιθαγένειας ", αυτό είναι νομικό θέμα και δεν μου πέφτει λόγος.

Υποτίθεται ότι η ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι νομικοί σκοπό έχει την αποσαφήνιση και τον διαχωρισμό των νομικών εννοιών. Και στα μαθηματικά χρησιμοποιούνται ορισμοί με λέξεις από την ελληνική γλώσσα όπως κλειστός , φραγμένος, συμπαγής, συνεκτικός, κ.λ.π. αλλά οι μαθηματικές έννοιες που περιγράφουν δεν κοντράρουν με τη λογική έννοια των λέξεων π.χ. όντως ένα φραγμένο σύνολο δεν ξεπερνά κάτι που το ονομάζουμε όριο και ένα συμπαγές σύνολο είναι υποχρεωτικά και κλειστό και φραγμένο, κάτι που ανταποκρίνεται στην λογική έννοια του συμπαγούς.
Σε πιο απλά ελληνικά, για να το καταλάβουν όλοι, το ορθογώνιο έχει τέσσερις ορθές γωνίες, αν τώρα στην "εννομη τάξη" ή στα "δικά του μαθηματικά" ορίσει κάποιος σαν ορθογώνιο ένα τετράπλευρο με μη ορθές γωνίες, είναι βέβαια δικαίωμά του αλλά δεν νομίζω ότι προσφέρει καλές υπηρεσίες παρά σύγχυση και τρικυμία.

Με συγχωρείτε αλλά κοντεύουμε να καταντήσουμε ξενίτες (*) στον τόπο μας.

(*) Ξενίτης, νεοελληνική λεκτική προσθήκη, αυτός που αισθάνεται σαν ξένος στην πόλη του, σε αντιδιαστολή με το πολίτης