Τσικνοπεμπτικά

Η πίονος θυμίασις, λιγνύς, η δε λιπαρού, κνίσσα  (Αριστ.)

Δηλαδή το βούτυρο πάνω στην θρακιά βγάζει μαύρο καπνό, ενώ το λίπος τσίκνα.

Ολα τα είχε παρατηρήσει ο θείος Αριστοτέλης και τάγραψε στα φυσικά του, γι' αυτό και αιώνες ολόκληρους όποιος πάγαινε κόντρα τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι κι ας είχε τα δίκια του, όπως ο Αρίσταρχος, ο Γκαλιλέο και άλλοι. Ακόμα και σήμερα με την αριστοτέλεια λογική μιλάμε, την λογική των αισθήσεων δηλαδή και όχι των γνώσεων, όταν κάθε πρωΐ λέμε ότι  ήλιος ανατέλλει ενώ ξέρουμε πως η ρημάδα η γη είναι που περιστρέφεται. Αντε ν' αλλάξεις εκφράσεις και μυαλά, βολευόμαστε με τις εκφράσεις του θείου και καμαρώνουμε που τον είχε δάσκαλο ο πολύς Αλέξανδρος. Μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις, τον κατέκτησε τον κόσμο όλον ο Αλέξανδρος όπως έκανε και η λογική του δασκάλου του, διαχρονικά.
Αν όμως οι λέξεις και οι εκφράσεις αλλάζουν με το πέρασμα των αιώνων υπάρχουν και πράγματα όπως τα χρώματα και οι μυρουδιές που μένουν αναλλοίωτες  και σήμερα άμα ρίξεις βούτυρο στη φωτιά μαύρο καπνό θα βγάλει.
Εν πάση περιπτώσει η κνίσσα των αρχαίων έγινε τσίκνα των σημερινών χωρίς να χάσει τίποτε από την μυρωδιά της. Ποτέ δεν θα ξεχάσω φίλο μου χορτοφάγο, μόνιμο κάτοικο εξωτερικού, επανακάμψαντα και διερχόμενον από τα στενά της οδού Δώρου, παρά την Ομόνοιαν, ένθα γουρουνοκεφαλαί και οβελίαι περιεστρέφοντο υπεράνω των φλογών, οσφρισθέντα και ανακράξαντα πατριωτικώς " Να, τι θα πει Ελλάδα" !
Φυσικά το όλον θέμα έχει τις ρίζες του στις θυσίες των αρχαίων ημών προγόνων όπου στον βωμό ψήνανε τα σφάγια, τρώγανε τα κρέατα και καίγανε τα κόκκαλα  για να χορτάσουν τσίκνα οι θεοί. Μόνο σε περιπτώσεις βαρυστομαχιάς ή μεγάλης στεναχώριας έκαιγαν και το κρέας για να δώσουν περισσότερη τσίκνα στους θεούς.
Κατ' εξοχήν ημέρα της κνίσσης η Τσικνοπέμπτη, πάει να πει ημέρα όπου το κρέας πρέπει να τσιγαρισθεί, δηλαδή να ψηθεί με το λίπος του να λειώνει και να υποδαυλίζει την φωτιά.
Ο υποφαινόμενος το βράδυ θα είναι κνισσαλέος δηλαδή θα γεμίσει τον κόσμο τσίκνα έχοντας αναλάβει τον ρόλο του ψήστη ώστε να τηρηθούν οι παραδόσεις στην συναδελφικήν ρεφενιακήν μάζωξη. Ο τόπος θα γίνει κνισσώδης και ο ίδιος κνισσήεις, κοινώς τα ρούχα του θα θέλουν καθαριστήριο για να φύγει η μυρουδιά της τσίκνας, τα εδέσματα όμως θα ψηθούν εθιμοτυπικώς μέχρι κεραίας.
Τσικνείστε, τσικνησθείτε, και τσικνοπεμτηθείτε !!