Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Τσικνοπεμπτικά

Η πίονος θυμίασις, λιγνύς, η δε λιπαρού, κνίσσα  (Αριστ.)

Δηλαδή το βούτυρο πάνω στην θρακιά βγάζει μαύρο καπνό, ενώ το λίπος τσίκνα.



Ολα τα είχε παρατηρήσει ο θείος Αριστοτέλης και τάγραψε στα φυσικά του, γι' αυτό και αιώνες ολόκληρους όποιος πάγαινε κόντρα τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι κι ας είχε τα δίκια του, όπως ο Αρίσταρχος, ο Γκαλιλέο και άλλοι. Ακόμα και σήμερα με την αριστοτέλεια λογική μιλάμε, την λογική των αισθήσεων δηλαδή και όχι των γνώσεων, όταν κάθε πρωΐ λέμε ότι  ήλιος ανατέλλει ενώ ξέρουμε πως η ρημάδα η γη είναι που περιστρέφεται. Αντε ν' αλλάξεις εκφράσεις και μυαλά, βολευόμαστε με τις εκφράσεις του θείου και καμαρώνουμε που τον είχε δάσκαλο ο πολύς Αλέξανδρος. Μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις, τον κατέκτησε τον κόσμο όλον ο Αλέξανδρος όπως έκανε και η λογική του δασκάλου του, διαχρονικά.
Αν όμως οι λέξεις και οι εκφράσεις αλλάζουν με το πέρασμα των αιώνων υπάρχουν και πράγματα όπως τα χρώματα και οι μυρουδιές που μένουν αναλλοίωτες  και σήμερα άμα ρίξεις βούτυρο στη φωτιά μαύρο καπνό θα βγάλει.
Εν πάση περιπτώσει η κνίσσα των αρχαίων έγινε τσίκνα των σημερινών χωρίς να χάσει τίποτε από την μυρωδιά της. Ποτέ δεν θα ξεχάσω φίλο μου χορτοφάγο, μόνιμο κάτοικο εξωτερικού, επανακάμψαντα και διερχόμενον από τα στενά της οδού Δώρου, παρά την Ομόνοιαν, ένθα γουρουνοκεφαλαί και οβελίαι περιεστρέφοντο υπεράνω των φλογών, οσφρισθέντα και ανακράξαντα πατριωτικώς " Να, τι θα πει Ελλάδα" !
Φυσικά το όλον θέμα έχει τις ρίζες του στις θυσίες των αρχαίων ημών προγόνων όπου στον βωμό ψήνανε τα σφάγια, τρώγανε τα κρέατα και καίγανε τα κόκκαλα  για να χορτάσουν τσίκνα οι θεοί. Μόνο σε περιπτώσεις βαρυστομαχιάς ή μεγάλης στεναχώριας έκαιγαν και το κρέας για να δώσουν περισσότερη τσίκνα στους θεούς.
Κατ' εξοχήν ημέρα της κνίσσης η Τσικνοπέμπτη, πάει να πει ημέρα όπου το κρέας πρέπει να τσιγαρισθεί, δηλαδή να ψηθεί με το λίπος του να λειώνει και να υποδαυλίζει την φωτιά.
Ο υποφαινόμενος το βράδυ θα είναι κνισσαλέος δηλαδή θα γεμίσει τον κόσμο τσίκνα έχοντας αναλάβει τον ρόλο του ψήστη ώστε να τηρηθούν οι παραδόσεις στην συναδελφικήν ρεφενιακήν μάζωξη. Ο τόπος θα γίνει κνισσώδης και ο ίδιος κνισσήεις, κοινώς τα ρούχα του θα θέλουν καθαριστήριο για να φύγει η μυρουδιά της τσίκνας, τα εδέσματα όμως θα ψηθούν εθιμοτυπικώς μέχρι κεραίας.
Τσικνείστε, τσικνησθείτε, και τσικνοπεμτηθείτε !!

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στείλε μου τον λογαριασμό του καθαριστηρίου. :)
Το λιγότερο που μπορώ να προσφέρω, ως απούσα, στην πολύ όμορφη βραδιά που αναμένει...
Καλή κνίσσα το λοιπόν....

Gee Pontius είπε...

Ευχαριστώ για την ευγενική προσφορά ( λόγω οικονομικής κρίσεως βολεύομαι και με πλύσιμο στο χέρι )
Ως ανταοπόδοσιν θα εισηγηθώ εις τον ρυθμίζοντα τα του καιρού να μη βρέξει περί το εσπέρας εις τας Ανατολικάς Αττικάς ώστε να τσικνησθείτε αιθρίως και υπαιθρίως.

vague είπε...

Καθώς το λίπος θα υποδαυλίζει τη φωτιά, πρόσεξε μην τυχόν και κάνει τα ρούχα σου μπουρλότο και δε μείνει τίποτα για πλύσιμο.

Καλή διασκέδαση!

Gee Pontius είπε...

Διακρίνω κάποια (χορτοφαγική) μπηχτή ;;
Οντως τέτοιες μέρες οι βετζιτέριανς ψιλοϋποφέρουν, πάντως θα προσέχω τους υποδαυλισμούς περισσότερο του συνήθους.
Ανταποδίδω τις ευχές (συνοδεία αμανιτών)

vague είπε...

Τα pleurotus στη σχάρα έχουν όψη, μυρωδιά και γεύση μπριζόλας.

Δεν σας ζηλεύω..
:))))))

Gee Pontius είπε...

Ναι, το ξέρω και μου αρέσουν με σέλινο λεμόνι και κρεμμύδι αλλά δεμν μπορείς να τα τσικνίσεις !
(όπως λέμε δεν μπορώ να ολοκληρώσω)

Ευάγγελος είπε...

Η ουσία των πραγμάτων παραμένει διαχρονικά αναλλοίωτη, λοιπόν, φίλε Τζι!... Καλά τσικνίσματα, να φοτντώσει η θράκα και το κέφι! Και του χρόνου!