Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ο Ελλην διαιτητής- μια πρόταση

.
Γνωστή η φράση της πόρνης :
"Κομμάτι σου είμαι κοινωνία, γι' αυτό σου μοιάζω"


και απόλυτα συμβατή με το θεάρεστο έργο του κυρίου με τα μαύρα στην φωτογραφία. Κλασσική διαιτητική πουτανιά : δεν αποβάλλει τον Νουντού για εκτός φάσης κτύπημα στον Γκαρσία μπροστά στα μάτια του, αλλά απλά μοιράζει τις κίτρινες για το επικίνδυνο παίξιμό του και την αντίδραση του Γκαρσία πάνω στην φάση. Δημιουργείτα η αίσθηση  ότι δεν πρόκειται να βγάλει με τίποτε κόκκινη κάρτα. Σωστή αλλά...κατά το ήμισυ. Στην επόμενη φάση αποβάλλει τον Ιβιτς με (σωστή) δεύτερη κίτρινη.
Το έργο...εξετελέσθη, το παιχνίδι κρίνεται οριστικά υπέρ του Ολυμπιακού, κόντρα στην ροή του αγώνα. Οι άλλες φάσεις είναι ποδοσφαιρικής ανάλυσης και αποπροσανατολιστικές, ήταν, δεν ήταν πέναλτυ.
 Από τις κάρτες κρίνεται η πρόθεση του διαιτητή και από την εφαρμογή των κανονισμών.
Ο Παμπορίδης εκτός από "τυφλός" στου Καραϊσκάκη ήταν και...κουφός !! Διότι μόνο αυτός δεν άκουσε τα εμετικά συνθήματα για την Μακεδονία τα οποία επέβαλαν ολιγόλεπτη προειδοποιητική διακοπή του αγώνα, αν όχι οριστική. Αλλά το να αναζητάς τέτοιες ευαισθησίες από ( ΜΑΚΕΔΟΝΑ την καταγωγή ) τέτοιο διαιτητή είναι αντίστοιχο της...καλλιγραφίας από της μυλωνούς τον κώλο.
Φυσικά ο Παμπορίδης δεν είναι ο μόνος. Τέτοιους διαιτητές δημιουργεί το σύστημα, το νταβαντζηλίκι των ξεφτυλισμένων οπαδοθηρικών αθλητικογράφων που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Διότι που να κάθεται ο άλλος να ψάχνει ποιός έχει δίκιο, ακούει την γνώμη του "καθηγητή" ( μη χέσω) διαιτησίας ο οποίος τα βλέπει πράσινα ο ένας στο ένα κανάλι και κόκκινα ο άλλος στο άλλο. Εκεί ο ... καθηγητής δεν  "βλέπει" π.χ. το ...κεφαλοκλείδωμα του Σαριέγκι στον Βεϊρίνια αλλά εστιάζει στα πόδια "βλέπετε δεν υπάρχει επαφή, δεν υπάρχει πέναλτυ", φυσικά και ο δημοσιογράφος "βλέπει" κι' αυτός "σωστά αποφάσισε ο διαιτητής"... Στην επόμενη φάση που ο αμυντικός βάζει τρικλοποδιά στον επιθετικό, ο "καθηγητής" δεν εστιάζει χαμηλά, αλλά αποφαίνεται ότι υπάρχει επαφή του χεριού του αμυντικού στην πλάτη του επιθετικού πλην όμως δεν μπορεί να εκτιμήσει αν είναι τόσο δυνατή ώστε να προκαλέσει τη πτώση του επιθετικού. "Ας εμπιστευθούμε την κρίση του διαιτητή, άλλωστε ήταν κοντά  στην φάση και έχει καλύτερη αντίληψη από μας", πετάγεται ο δημοσιογράφος να τον βγάλει από την δύσκολη θέση. Μόνο στο μεταξύ τους ντέρμπυ διαφωνούν, σε όλα τα άλλα η γραμμή είναι κοινή και δουλεμένη με σκυλοκούραδο όπως τα δέρματα των ζώων.
Είχα γνωρίσει κάποτε, διαιτητές που διατελέσαν πρόεδροι της ένωσης τους, τιμημένοι με την "χρυσή σφυρίκτρα" και ΑΕΚτζήδικων αισθημάτων, αμφότεροι. Οταν όμως συζητάγαμε για σφυρίγματα πρασινοκοκκίνιζαν αμέσως. Ισως να οφειλόταν στην οικονομική ευμάρεια και των δύο, αντίθετα με την οικονομική κατάσταση γνωστού Πειραιώτη διαιτητή, φανατικού ολυμπιακού, πλην όμως ακριβοδίκαιου διαιτητή- ίσως ο καλύτερος των τελευταίων 40 χρόνων. Δεν έγινε ποτέ διεθνής και όταν τον στείλανε στην σύνταξη συνέχισε να διαιτητεύει σε άλλα αθλήματα που δεν τον έπιανε το όριο ηλικίας. Ο άνθρωπος είχε το μεράκι της διαιτησίας και όχι της επαγγελματοοικονομικής καριέρας, δεν "έπαιρνε" από λόγια, χάλαγε την πιάτσα.
Το μυστικό στους διαιτητές είναι να γίνουνε διεθνείς, FIFA το λένε τώρα (κάποτε οι Ελληνες δεν μπορούσαν να προφέρουν το φι και το αντικαθιστούσαν με πι ή βήτα γι' αυτό και στα λατινικά το ελληνικό φι αποδίδεται με "ph" και όχι "f", άρα διαβάζεται και βίβα ή πίπα, διαλιέχτε !!) Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη... πραγματικά πολλά και η προώθηση εξαρτάται από τους θεματοφύλακες της ποδοσφαιρικής εξουσίας. Δεν έχει τόσο σημασία τι βλέπει και τι δεν βλέπει ο διαιτητής. Οι καλοί όπως ο Βασσάρας θα σφυρίξουν πολλά ευρωπαϊκά παιχνίδια, θα πάνε και σε καμμιά μεγάλη διοργάνωση. Οι κακοί - όπως σχεδόν όλοι οι άλλοι - θα σφυρίξουν δυο-τρία παιχνίδια στην Ευρώπη μέχρι να τους πάρουνε χαμπάρι και να τους ξεγράψουν, εκεί βαστάνε κάποια προσχήματα που οι δικοί μας, μπον πουρ λ' οριάν που λένε οι Γάλλοι, τα έχουν ξεχάσει στην προσπάθειά τους να φανουν παναθηναϊκοολυμπιακότεροι του βάζελου και του γάβρου. Μετά επανέρχονται στα καθ' ημάς αλλά με τις τοπ αμοιβές που συνάδουν στον τίτλο τους.

Μερικές φορές δεν είναι κακό να αλλάζεις ρότα, όταν δεν σε παίρνει. Οι αμοιβές των διαιτητών έχουν  διαμορφωθεί σε πολύ υψηλά επίπεδα στην Σούπερ (!) Λίγκα με το σκεπτικό να μην χρηματίζονται οι διαιτητές όπως γινόταν μέχρι την δεκαετία του 60. Τελικά όμως λειτούργησε ανάποδα αφού από αμοιβή της πείνας έφτασε η διαιτησία σε πέντε παιχνίδια να αμοίβεται με τον ετήσιο μισθό ενός υπαλλήλου. Δεδομένου δε ότι ο διαιτητής έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου από τα ματς των χαμηλών κατηγοριών με τις χαμηλές απολαβές, το κίνητρο για ανέλιξη εξαφανίζει κάθε ηθικό δισταγμό αφού μέχρι τα σαράντα του μπορεί να "φιαχτεί" για μια ζωή. Οπότε δεν ακούει ούτε της βρισιές για την ιδιαίτερη πατρίδα του, όπως ο Παμπορίδης. Ενα πέναλτυ ή μια κόκκινη κάρτα σε βάρος Ολυμπιακού ή Παναθηναϊκού μπορεί να αποβεί μοιραία για την σταδιοδρομία του, την αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι, πρέπει να ζει στην παραμορφωμένη πραγματικότητα που του επιβάλλει το σύστημα. Ισως ο μετριασμός των αμοιβών τους στα πλαίσια της σημερινής οικονομικής δυσπραγίας να λειτουργούσε σαν καθαρκτικό στο έργο τους. Στο κάτω-κάτω καθένας πρέπει να αμοίβεται ανάλογα με την ποιότητα του έργου που παράγει.

Αλλος ένας...Φίφας, ο Σπάθας. Πέρισυ διεγράφη...οριστικώς, φέτος επανήλθε μετά βαΐων και κλάδων. Το διαιτητικό έγκλημά του σκοπόν είχε να διαφυλάξει την πρασινοκόκκινη κυριαρχία,  άρα σε δεύτερη σκέψη ... παραγράφτηκε...

5 σχόλια:

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Θα συμφωνήσω με το σκεπτικό της ανάρτησης αλλά θα διαφωνήσω στην επιλογή των δύο (και όποιων άλλων) διαιτητών που δακτυλοδείχνονται. Αναφέρεσαι σε Παμπορίδη και Σπάθα λόγω του οτι αδίκησαν την ομάδα σου σε κάποιους αγώνες. Δίκιο έχεις, σε αδίκησαν αλλα συζητώντας για διαιτητές που μερολήπτησαν σε αγώνες μεταξύ μεγάλων ομάδων, η συζήτηση οδηγήται 100% σε συζήτηση του ποιος αδικήθηκε περισσότερες ή λιγότερες φορές. Άρα η συζήτηση περιστρέφεται πάντα γύρω από το δέντρο (οτι ο Σπάθας π.χ είναι Βάζελος και αδίκησε τον Πάοκ) και όχι γύρω από το δάσος (περί αγωνιστικής-διαιτητικής-ηθικής ανικανότητας των διαιτητών).

Gee Pontius είπε...

Η επιλογή των διαιτητών οφείλεται στο ότι παρακολουθώ τους αγώνες του ΠΑΟΚ για τους οποίους αγώνες έχω τεκμηριωμένη προσωπική άποψη για τις προθέσεις του διαιτητή.
Βλέποντας π.χ. τις φάσεις του αγώνα Κέρκυρα- Ξάνθη βλέπω στο 90φεύγα μια κατακύρωση ενός σαφέστατα άκυρου γκολ εις βάρος της Ξάνθης. Δεν ξέρω όμως αν οφείλεται σε πρόθεση ή ανθρώπινο σφάλμα γιατί δεν έχω δει τον αγώνα.

Gee Pontius είπε...

Τελικά πα' ότι ... δακτυλίδειξα δύο, άλλος ο Δαλούκας την πλήρωσε και αυτό γιατί ένα σφύριγμα του σε μαρτς Αρη- ΠΑΟ δεν άρεσε στον Μαρινάκη.
Αντε τώρα διαιτητής να σφυρίξει στα ίσα την ομάδα του παιδοβούβαλου και του επανακάμψαντος (ηθικότατου) στοιχείου που ακούει στο όνομα Τάσος Μητρόπουλος.
Το άγχος του Γιάχου στο Ηράκλειο να σκοράρει ο θρύλος το αποδεικνύει.

Gee Pontius είπε...

Θα ευλογήσω τα γένεια μου ξανά ...
Στα πλαίσια των προτροπών Μαρινάκη για ... 50-50 διαιτησία επαναλήφθηκε σήμερα η κλασσική διαιτητική πουτανιά, ο Μοδαίστο δεν έβλεπε την δεύτερη κίτρινη ούτε με σφαίρες, αλλά δυστυχώς για τον γάβρο ο παίκτης της ΑΕΚ που αντέδρασε, ο Πάπα Ντιόπ, δεν είχε άλλη κίτρινη κι' έτσι δεν μπόρεσε να τον αποβάλει ο Σιδηρόπουλος ώστε να παίξει μεγάλη μπάλα ο Ολυμπιακός των Μιραλάς-Ρόμενταλ που κάνουν την διαφορά (απέναντι σε "σκοτωμένους" σήμερα τους πήραν την ταυτότητα ο ...Καράμπελας και ο Γιάχιτς !!!).
Το γκολ στο 90 ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα και η μοίρα έχει σιούμορ καμιά φορά...

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Καλημέρα ρε Τζι, ξεκόλα ρε συ με τους Μιραλάς-Ρόμενταλ. Αναφέρθηκα σε αυτούς τους δύο για το ντέρμπυ με τον Παοκ. Ο Ολυμπιακος κέρδισε γιατί είχε αυτούς τους δύο που μπορούν να δημιουργούν φάσεις και να εκτελουν. Για εκείνο το ματς μιλούσα. Επιπρόσθετα, δεν θα τους ήθελες και τους δύο στην ομάδα σου;
Οι διαιτητές είναι όντως μικρά ανθρωπάκια εώς φλώροι που φοβούνται τη σκιά τους.
Εάν κάποια ομάδα πάρει καλό προπονητή και καλούς παικταράδες τότε μπορεί να κερδίσει και τους διαιτητές. όχι από τηυν πρώτη αγωνιστική, αλλά αγώνα-αγώνα θα σε "σέβονται" περισσότερο οι διαιτητές.