Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Φωκίονος Νέγρη, 2009

Παρατηρήστε λίγο αυτή την φωτογραφία. Εχει τραβηχτεί στην Φωκίονος Νέγρη και ίσως είναι ο καλύτερος τρόπος να περιγράψει κάποιος τι συμβαίνει εκεί...


Από την μία...στρέφει τα νώτα της σαν ένδειξη σήματος, περιφρόνησης και αδιαφορίας μαζί, από την άλλη ο παρατηρητικός θα προσέξει πως η κυρία κλειδώνει... Κλείνουμε...
Ναι, ξέρω , η κρίση...Κι' όμως δεν είναι μόνο αυτό, τα σημάδια υπήρχανε και πριν από την κρίση όταν διώξανε τα παιδάκια γιά να παίζουν τα σκυλιά τους. Αρχικά ψηλά, στο παρτέρι μετά την Λέλας Καραγιάννη, μετά πιό κάτω, σήμερα παντού. Εμεινε σχεδόν μόνος ο γραφικός οδοντογιατρός να κυκλοφορεί με σακκουλάκι και φτυαράκι γιά τις ακαθαρσίες του δικού του σκυλιού, καμμιά φορά και κάποιου άλλου ασυνείδητου. Σιγά-σιγά τα παρτέρια μετατράπηκαν σε αποχωρητήρια σκύλων. Λεφτά γιά φύλακες δεν διέθεσε ποτέ ο Δήμος και το ποσοστό αυτών που τα μαζεύουνε ποτέ δεν ξεπέρασε το 5%. Μαζεύτηκαν και κάποια αδέσποτα, τα δηλητηριάσανε "αγανακτισμένοι" περίοικοι, από την Σκύλλα στην Χάρυβδη. Ποιός σοβαρός γονιός και κηδεμόνας θα φέρει το παιδάκι του σε τέτοιο περιβάλλον ; Οι μόνοι που δεν ενοχλήθηκαν είναι οι πάσης χώρας αφρικανοί που απλώνουν με το σούρουπο την πραμάτειά τους δυσκολεύοντας την βόλτα, το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της Φωκίονος Νέγρη. Κι' όταν πουλάς δεν ενδιαφέρεσαι γιά κόσμο της βόλτας αλλά γιά πελάτες της πραμάτειας. Και δώστου να καίνε αυτά τα απαίσια μυρωδικά γιά να σκεπάζουν άλλες μυρωδιές χειρότερες. Μόνο το προπολεμικό ποταμάκι παραμένει το ίδιο. Μπορείς να το δεις και να το ακούσεις στο φρεάτιο αριστερά, στην αρχή της οδού Κρίσσης στην πλατεία Κυψέλης και πιο κάτω εξω από την Δημοτική Αγορά, στο μέσον της Φωκίονος Νέγρη. Αυτό συνεχίζει χρόνια την "βόλτα" του. Γιά την βόλτα καθότουσαν κάποτε οι Κυψελιώτες με τις ώρες να βλέπουν την "παρέλαση" ν' ανεβοκατεβαίνει. Ηταν συνήθεια με τις δυό βάρδιες, την πρωϊνή και την μεσημεριανή απ' το σχολείο, το Εκτο το Θηλέων εκεί Σύρου και Επτανήσου. Γέμιζε γαλάζια ποδιά ο δρόμος και μετά πολύχρωμα ρούχα σαν βγάζαν τα κορίτσια την ποδιά. Αλλάξανε προσανατολισμό τα μαγαζιά, τζάμι φυμέ, χορός και μπαρ στο όρθιο, δουλεύει και χειμώνα το είδος. Στις υποβαθμισμένες πολυθρόνες που απέμειναν έξω βλέπεις καθισμένους μερικούς, αλλά ακούς συχνά-πυκνά τις σλάβικες τις γλώσσες κι' έχουνε άλλα ήθη, δεν είναι η βόλτα αυτό που τους τραβάει στη περιοχή, μάλλον η προηγηθείσα "δόξα" είναι, το επιβεβαιώνει η παρουσία τους.

Sic transit gloria mundi

Στην φωτογραφία που ακολουθεί η είσοδος της κάποτε διάσημης Κουΐντας όπως είναι σήμερα


Δεν υπάρχουν σχόλια: