Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Πολιτική (;)ανάλυση εκλογών του εννιά


Εισαγωγή

Για να μην έχετε το παράπονο ότι αυτά τα έχετε ξαναδιαβάσει κ.τ.λ. ξεκινάω με μια πρωτότυπη, εμπνευσμένη από την αρχαιότητα, πρόταση :

Οπως είναι γνωστόν σε κάθε βουλή εκλέγονται δώδεκα (αριθμητικώς 12) βουλευτές Επικρατείας. Ο τρόπος επιλογής των είναι αριστίνδην κατά τα αρχαία πρότυπα, όμως δεν ήταν ο μόνος τρόπος επιλογής των προγόνων μας. Προτείνω λοιπόν και την εφαρμογή του δεύτερου τρόπου επιλογής, του πλουτίνδην, δηλαδή να έχουμε και μια ντουζίνα βουλευτών απ' ευθείας από τις χλιδάτες οικογένειες και όχι μέσω αντιπροσώπων των (τώρα γιατί μου ήρθε στο μυαλό το δίδυμο Λαμπράκης-Ευθυμίου, άντε να το καταλάβω) οι οποίοι προτείνω να ονομάζονται βουλευτές Πλουτοκρατείας. Θα είναι, ίσως, ένα βήμα προς το ορθολογικότερον του "πολιτικά ορθού".

Κυρίως θέμα.

Αγαπητοί μου ψηφοφόροι, καλημέρα.

Σας ξέρω όλους ονομαστικά, έναν προς ένα καθώς και τους συγγενείς σας, αυτό είναι το κυριώτερο προσόν ενός πολιτευτή. Το δεύτερο είναι να λέω "ναι, θα το κοιτάξω" σε κάθε αίτημά σας. Τον κανόνα αυτον παρέβη ο Περικλής Κοροβέσης του Σύριζα, αρνήθηκε να συστήσει για ταλέντο κάποιο άγνωστο κομματικό στέλεχος και θα το πληρώσει, θυμηθείτε το στις πέντε του οκτώβρη.
Οπως σας είναι γνωστόν ανήκω σε κάποιον από τους τέσσερις χώρους, απλοϊκά: χούντα, νουδού, πασόκ, αριστερά, το που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αφού ως γνωστόν κάθε βουλευτής ψηφίζει κατά συνείδηση και όχι αγεληδόν στην Βουλή και επίσης οι μεταγραφές είναι ελεύθερες όλο τον χρόνο και εκ δεξιών προς τα αριστερά και τούμπαλιν καθώς και οι αλλαξοπιστήσεις. Θα μου πείτε αυτά γινότουσαν παλιά, το 65, θα σας πω ότι πλησιάζει η εποχή που η κορούλα θα ακολουθήσει το παράδειγμα του μπαμπά της.
Αυτά θα σας έλεγα αν ήμουν πολιτευτής, αλλά δεν είμαι οπότε ας μιλήσουμε λοιπόν ελεύθερα για τα κόμματα, καλύτερα για τους πολιτικούς χώρους. Εδώ έχουμε τα δύο άκρα ή "αγγελικούς" χώρους μια που οι οπαδοί τους επί επταετίας οι μεν και επί αειμνήστου ΕΣΣΔ οι δε, θεωρούσαν την Ελλάδα, αντιστοίχως τις χώρες του "υπαρκτού", επίγειους παράδεισους. Σήμερα μιλάνε γιά χαμένους Παράδεισους και πως θα τους αναστήσουν. Νομίζω ότι η περαιτέρω ανάλυση περιττεύει και εμένα η εκάστοτε σύντροφός μου είναι η ωραιότερη γυναίκα του πλανήτη...
Τα άλλα δύο κόμματα ιδρύθηκαν από ισχυρές και ταλαντούχες πολιτικές προσωπικότητες σαν κόμματα αυστηρώς προσωποπαγή και χωρίς στοιχειώδεις κανονισμούς λειτουργίας ειμή την θέληση του ιδρυτή τους και όπως είχε πει ο Αβέρωφ "τα πρόβατα έξω από το μαντρί τα τρώει ο λύκος". Φυσικά τέτοια κόμματα ΠΟΤΕ δεν είχαν πρόγραμμα, τι να το κάνουν άλλωστε αφού τα πάντα πέρναγαν από τους δυό ηγέτες. Απλά κάτι φούσκες προεκλογικές έλεγαν, συμβόλαια με τον λαό τα ονόμαζαν και μετά τα ξέχναγαν. Δεν ξέχναγαν όμως να κατηγορήσουν το ένα το άλλο ότι δεν έχει...πρόγραμμα. Οι χαρισματικοί ηγέτες είχαν όμως το προσόν να επιλέγουν καλούς συνεργάτες, μια που είχαν ανδρωθεί στην πιάτσα και όχι σαν βουτυρόπαιδα και έτσι κουτσά-στραβά προχώραγαν. Επίσης που και που πέταγαν και κανένα τσιτάτο που έκανε αίσθηση. Του Καραμανλή θυμάμαι το " Η Ελλάδα κατάντησε ένα απέραντο τρελλοκομείο" και του Ανδρέα το περιβόητο "Το Πασόκ δεν κληρονομείται, δεν χαρίζεται και δεν τεμαχίζεται”, υποθέτω ότι το ίδιο θα εκτιμούσε και για την νουδού.... Βεβαίως και είχαν πολιτικές διαφορές. Ο ένας ανέκραξεν " Ποιός κυβερνά αυτήν την χώρα;" με την δολοφονία του Λαμπράκη και ο άλλος " Εθεσεν εαυτόν εκτός κυβέρνησης" με την παύσην υπουργού από...τηλεοράσεως (ή ραδιοφώνου, δεν το θυμάμαι καλά).

Κατά διαβολική σύμπτωση τα δυο μεγάλα κόμματα μοιάζουν σήμερα ... κληρονομημένα από συνονόματους πρωθυπουργών. Καμμία σχέση όμως δεν έχουν με τους ιδρυτές των κομμάτων τους ενώ ο τρόπος λειτουργίας των δεν έχει μεταβληθεί ούτε στο ελάχιστο, παραμένουν προσωποπαγή. Οι σημερινοί αρχηγοί όμως δεν είναι ταλαντούχοι, οι δε σύμβουλοί τους είναι μετριότητες από το στενό περιβάλλον των φίλων τους και όχι ικανά στελέχη από την ελεύθερη αγορά. Να σας θυμίσω ότι τον Ανδρέα Παπανδρέου έφερε στην Ελλάδα από την Αμερική για πρώτη φορά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σαν σύμβουλο, τακτικές αδιανόητες για τους σημερινούς αρχηγούς, δεν θα το τολμούσαν ποτέ. Εξακολουθούν όμως τα κόμματα αυτά να μην έχουν πρόγραμμα ενώ οι ηγέτες τους δεν έχουν τα προσόντα και τα φόντα να επιλαμβάνονται κάθε θέματος, με φυσική συνέπεια την ακυβερνησία της νουδου και το ( εσχάτως ωραιοποιημένο) μπάχαλο λειτουργείας του πασόκ, όσον αφορά δε τις κυβερνητικές δυνατότητες του τελευταίου, "κοντός ψαλμός, αλληλούϊα".

Για την τήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών, και στα δύο κόμματα τα μη εκλεγέντα μεγαλοστελέχη πρέπει να βολεύονται σε νευραλγικές- άρα καλά αμειβόμενες- θέσεις του κρατικού μηχανισμού, αυτό εξηγεί γιατί κανένας σχεδόν τομέας στην Ελλάδα δεν λειτουργεί σωστά. Διότι και τα δυο μεγάλα κόμματα αλλά και τα μικρότερα- στον βαθμό που συμμετέχουν στο "μοίρασμα της πίττας"- εξαργυρώνουν αυτές τις θέσεις, δεν τις αναθέτουν στα ικανότερα στελέχη τους.

Αγαπητοί μου ψηφοφόροι, χωριζόμαστε σε δυό σημαντικές κατηγορίες. Σε αυτούς που πιστεύουν ότι μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση μέσα στο πλαίσιο των κομματων που νέμονται την βουλή και τα ψηφίζουν ανάλογα και από την άλλη σε αυτούς που πιστεύουν ότι η πραγματική απαξίωση των κομμάτων -που εκφράζεται με την ελαχιστοποίηση των ψήφων που λαμβάνουν και όχι την εκλογική νίκη ή ήττα- μπορεί να τα οδηγήσει σε αναδιοργάνωση τους πάνω σε πιο υγιείς βάσεις. Μόνο το γεγονός ότι προ της αναμενόμενης αλλαγής εξουσίας κάποιες δεκάδες χιλιάδες άτομα απέκτησαν ( ή ξανααπέκτησαν) κομματική ταυτότητα δείχνει τα "αγνά" κίνητρα της πλειοψηφίας των εκλογέων, μένει να επιβεβαιωθούν και στις κάλπες, αλλιώς τα "δανεικά ιδανικά" τους θα ατονήσουν και θα παροπλισθούν κομματικά. Δείχνει επίσης την πελατειακή αντίληψη των κομμάτων, να συλλέγουν στελέχη χωρίς να ενδιαφέρονται για το ποιόν τους.

Από την άλλη μεριά σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να επιφέρουν την αλλαγή νοοτροπίας στα κόμματα μέσα από τις γραμμές τους, τους εύχομαι σύντομα να συναντήσουν τον Πάντσο και την Δουλτσινέα τους...

5 σχόλια:

Gee Pontius είπε...

Η εφαρμογή του " πλουτίνδην" θα μπορούσε, στηριζόμενη στο νεοελληνικό ψώνιο, να δώσει σοβαρές λύσεις στο πρόβλημα της φοροδιαφυγής, πάντως καλύτερες από αυτές που εφαρμόζουν χρόνια τώρα τα κόμματα εξουσίας ...
Επίσης μόνο το γεγονός ότι (λόγω ποσοστων) το Κουκουέ θα αποκτούσε βουλευτή Πλουτοκρατείας αρκεί για την πραγματοποίηση της πρότασης

Ανώνυμος είπε...

Είναι εύκολο μια γεωγραφική ανάλυση της χώρας: Ο μήνας έχει εννιά;
:)
Καλημερούδια

Gee Pontius είπε...

Σαμπάχ ελ νουρ, ουάρντ ελ γιουνάν !
(καλημέρα, λουλούδι της Ελλάδας)
Χαμ ντου λιλάχ ; κούλου ταμάμ;
(τι κάνεις ; όλα καλά ;)
Αλλάχ ου ακμπάρ !
( ο Αλλάχ είναι μεγάλος)

Ανώνυμος είπε...

Ταμάμ ότι μου χρειαζόταν... :)

Gee Pontius είπε...

Εκλογές την χρονιά του εννιά...
Εκλογείς που ο μήνας τους έχει εννιά...
εκλεγόμενοι, του @@@@ τα εννιά @@@@