Ποιός να το φανταζότανε...

.

Τις δεκαετίες του 50, του 60, του 70, ίσως και αργότερα ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι θα υπήρχε το διαδίκτυο όπου θα μπορούσες να ψάξεις τα πάντα ή ακόμη και το γιουτιούμπ όπου θα μπορούσες να βρείς όποιο μουσικό άκουσμα ήθελες. Η ανταπόκριση του κόσμου στην δημοσιοποίηση είναι τέτοια που δεν υπάρχει σχεδόν καμμία πληροφορία που να μην έχει δημοσιευθεί και σχεδόν κανένα τραγούδι που να μην έχει ανεβεί.
Ετσι κάποιες φήμες περί ανατολικής προέλευσης κάποιων τραγουδιών επαληθεύονται δυστυχώς από ινδικές ταινίες του 50 με την  Ναργκίς όπως το αυτή η νύχτα μένει (που θάμαστε μαζί, αλλά σαν συνθέτης εμφανίζεται ο Στέλιος Καζαντζίδης !) ή το δεν με πόνεσε κανείς (μάλλον άλλοι πόνεσαν από την ταξινόμησή του σαν...παραδοσιακό με στίχους του Μπάμπη Μπακάλη).
 (Πηγή αυτών των βίντεο το μπλογκ του Σαραντάκου)

Τον καιρό της χούντας κυκλοφορούσαν απαγορευμένοι δίσκοι και κασσέτες. Σε μια  κασσέττα που "έξυνε" γιατί ήταν αντιγραφή της αντιγραφής από μέτρια μηχανήματα της εποχής, πρωτάκουσα και αντέγραψα και γώ τα τραγούδια του αγώνα. Και κάπως έτσι έφτασαν σε μένα δύο δίσκοι το "Etat de siege" (κατάσταση πολιορκίας) και το " Le soleil et le temps - Epiphanie Averoff" με τις συγκλονιστικές φωνές των Yves Montand  και Georges Wilson να απαγγέλουν- μεταφράζουν  Σεφέρη στα γαλλικά.

Τα χρόνια πέρασαν, η χούντα έπεσε, οι δίσκοι πια δεν είχαν λόγους να παραμένουνε κρυμμένοι, κυκλοφόρησαν και οι ελληνικές εκδοχές τους, ο Θεοδωράκης δεν ήταν πλέον απαγορευμένος αλλά σε μένα ηχούσαν πάντα σαν " Επιφανί Αβερόφ" και "Ετά ντε σιέζ" τα τραγούδια τους, τα πρώτα ακούσματα πολύ δύσκολα αντικαθίστανται από τα κατοπινά.
Αργότερα, το 76 έφτασε στα χέρια ενός φίλου ένας άλλος "απαγορευμένος" δίσκος, όχι από την ελληνική κυβέρνηση αλλά από την χούντα της Χιλής. Ηταν ένας δίσκος που είχε εκδοθεί έξω από τα σύνορα της Χιλής με τα αντιστασιακά τραγούδια  του λαού της ενάντια στην χούντα του Πινοσέτ. Από αυτά ξεχώριζε αμέσως το " Gallo rojo", ο κόκκινος κόκκορας αλλά και κάτι μας θύμιζε.

Cuando canta el gallo negro        Σαν τραγουδά ο μαύρος κόκορας

es porque se acaba el día            είναι γιατί τελειώνει η μέρα

cuando canta el gallo negro
es porque se acaba el dia
si cantara el gallo rojο                Εαν τραγουδήσει o κόκκινος κόκορας

otro gallo cantaria                      κι' άλλα κοκόρια θα τραγουδήσουν 

Ay, Si es que yo miento

que el cantarque yo canto

lo lleva el viento !!

Ay, que desencanto

si se llevara el viento

lo que yo canto

                                                                         
Se enkontraron en la arena          Απέναντι στηθήκανε μεσ' ατην αρένα
los dos gallos frente a frente        τα δυό κοκόρια μέτωπο με μέτωπο
se miraron en la arena
los dos gallos frente a frente
el gallo negro era grande            Το μαύρο ήτανε μεγάλο
pero el rojo era valiente               όμως το κόκκινο ήταν θαρραλέο

Se miraron frente a frente           Κοιταχθήκανε κατάματα
y atacó el negro primero             και πρώτο επιτέθηκε το μαύρο
se miraron frente a frente
y atacó el negro primero
el gallo rojo es valiente               το κόκκινο κοκόρι είναι θαρραλέο
pero el negro traicionero        αλλά  το μαύρο είναι ύπουλο και πονηρό

Gallo negro gallo negro             Μαύρε κόκορα σε προειδοποιώ
gallo negro te lo advierto
gallo negro gallo negro
gallo negro te lo advierto
no se rinde un gallo rojo          δεν παραδίνεται ένας κόκκινος κόκορας
solo cuando ya esta muerto  παρά μόνο αν είναι νεκρός

 
no se rinde un gallo rojo
solo cuando ya esta muerto

Ακούστε το

Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...

 Ααααααϊιιι...γαρύφαλλό μου !

Καλά το θυμηθήκατε. Το βρήκατε !!

To τραγούδι αυτό αν κατάλαβα καλά κάποια σχόλια στο youtube αναφέρεται στον αγώνα των δημοκρατικών εναντίον του Φράνκο και φυσικά αργότερα, προσαρμόστηκε κατάλληλα και στην χιλιανή αντίσταση. Εδώ εμφανίζεται σαν συνθέτης ο Αργύρης Κουνάδης ο οποίος αν δεν με απατά  μνήμη μου διετέλεσε και πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Συνθετών ή κάτι τέτοιο, με αρμοδιότητες συν τοις άλλοις και στην "πατρότητα" των τραγουδιών !!
Τι να πει κανείς πιά ;
Με τα τότε μέσα άντε να βρείς τα πρωτότυπα που συν τοις άλλοις ήταν και απαγορευμένα άρα κυκλοφορούσανε μόνο παράνομα. Φαινότανε σαν το τέλειο έγκλημα, μα οι καιροί αλλάζουν.
Μόνο ο Μ. ΠΑΟΚ απέμεινε αγνός μου φαίνεται...