Ευτυχώς ή δυστυχώς οι σημαντικές αλλαγές γίνονται πάντοτε από τους ισχυρούς και όχι τους αδύνατους με μοναδική εξαίρεση ίσως τον λαό της φτωχής Ινδίας του Γκάντι, αν και εδώ ο Γκάντι ήταν από τα ισχυρότερα μυαλά που περπάτησαν στην γη.
Η μοίρα το έχει στην Ελλάδα κάθε καινούργιο στην ποδοσφαιρική Ελλάδα να γίνεται από τον Παναθηναϊκό.
Πρώτος έβαλε χορτάρι στο γήπεδό του και πρώτος έβαλε προβολείς την δεκαετία του 50, πρώτος έφερε τον Αγγλο γυμναστή Χάρυ Γκέϊμ να βελτιώσει τις αθλητικές επιδόσεις των ποδοσφαιριστών και αργότερα με τον Στέφαν Μπόμπεκ το 4-4-2 να ξεφύγουμε επιτέλους από το σύστημα WM, πρωτοποριακά για την εποχή πράγματα, μέχρι αήττητος πρωτάθλημα πήρε, την δεκαετία του 60 αυτά.
Την δεκαετία του 70, έπαιξε το χαρτί της χούντας με τον Κίτσιο (μαζί και ο Αρης, το σύνθημα πάντως ήταν αρειανό " Αρη, γ@μήσου, εσύ κι' οι στρατηγοί σου", για τον στρατηγό Γκράτσιο ), αλλά ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που έκανε αίσθηση στην Ευρώπη. Στην δεκαετία του 80 ήταν η μόνη (άρα και η...πρώτη) που διατήρησε (και διατηρεί) το χουντικό κατάλοιπο Κίτσιο σε επίτιμες θέσεις.
Την δεκαετία του 90 και την πρώτη της δεύτερης χιλιετίας ο Παναθηναϊκός δεν έκανε καινούργια βήματα εγκλωβισμένος ίσως από τα καθεστώτα, Μπάγιεβιτς αρχικά και Κόκαλη εν συνεχεία. Αυτοί την δουλειά τους κάνανε βέβαια αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο λίμνασε και εγκλωβίστηκε στην σκοπιμότητα και τα λεφτά του τσάμπιονςλιγκ. Οταν αυτά περιορίσθηκαν ή καλύτερα πήγαιναν μόνο σε έναν εκπρόσωπο γιατί υποχωρήσαμε σε θέσεις στον πίνακα, βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια και φτάσαμε στα γνωστά μέχρι την πολυμετοχικότητα του Παναθηναϊκού που ανέτρεψε την "χούντα" του Κόκαλη. Ο ίδιος ο Κόκαλης έψαχνε τρόπο να φύγει και ο Παναθηναϊκός μέσω Πατέρα αντί να αποκαταστήσει τάξη και δικαιοσύνη στα διοικητικά και διαιτητικά του ποδοσφαίρου προσπάθησε να φτιάξει δική του "παράγκα". Πέτυχε βέβαια, πρόσκαιρα να πάρει το νταμπλ αλλά έχασε την μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσει την βρωμιά. Και αυτή την βρωμιά ξαναβρήκε φέτος μπροστά του ο Παναθηναϊκός, μαζί φυσικά με τις άλλες ομάδες, προφανώς μόλις ο Πατέρας έφυγε τα λαμόγια δεν είχαν με ποιόν να "συνενοηθούνε" και γυρίσανε στην δοκιμασμένη ερυθρόλευκη συνταγή. Μέχρι και ο Μητρόπουλος γύρισε στον πάγκο του Ολυμπιακού να προσφέρει τις "υπηρεσίες" του.
Το πρώτο χοντρό λάθος του Ολυμπιακού ήταν στο ματς του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Το κέρμα στον επόπτη και το ξύλο στην φυσούνα δεν αφήνανε πολλές αμφιβολίες για το τι θα γινοτανε αν η υπόθεση έφτανε στα δικαστήρια. Βέβαια ο ΠΑΟΚ είναι αδύνατος οικονομικά και παρασκηνιακά οπότε "βολεύτηκε" με καλές συνθήκες για την διεξαγωγή του δεύτερου παιχνιδιού που θα του εξασφάλιζαν την πρόκριση και ο Ολυμπιακός γλύτωσε με πρόστιμο-χάδι.
Κάπου εδώ όμως την πάτησε αφού ξανάκανε τα ίδια συν τις "δηλώσεις" των Μαρινάκη-Μητρόπουλου και την είσοδο των οπαδών του στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μαρινάκης όταν συνήλθε ελαφρά ή όταν τον πληροφορήσανε ζήτησε εσπευσμένα συγγνώμη από τον Παναθηναϊκό αλλά δεν την πήρε. Οταν συνέλθει εντελώς πιθανόν να ζητήσει ( όπως πρέπει ) συγγνώμη από όλη την Ελλάδα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει την δύναμη (ελπίζω και την θέληση) να στείλει τον φάκελλο στην Ουέφα και να αλλάξει τα δεδομένα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, να διαλυθούν οι παράγκες και τα κυκλώματα σε χρόνο μηδέν. Οι τιμωρίες σε τέτοια θέματα είναι βαριές, θυμηθείτε τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από την Ευρώπη. Εδώ ο μηδενισμός, ο υποβιβασμός και ο αποκλεισμός από τα ευρωπαϊκά γήπεδα είναι πολύ πιθανοί. Θα χρειασθεί βέβαια και την στήριξη των άλλων ομάδων στις οποίες θα πρέπει να δεσμευθεί για πραγματική και όχι αλα Πατέρα δικαιοσύνη .Το ερώτημα είναι αν θα το κάνει ξέροντας ότι μετά δεν θα μπορεί να φτιάξει τα δικά του κόλπα, όπως δοκίμασε πέρισυ και δεν του βγήκε.
Είναι η δεύτερη και μεγάλη ευκαιρία που έχει για να καθαρίσει το ποδοσφαιρικό τοπίο. Το ερώτημα είναι αν θα το προχωρήσει ή θα μείνει μόνο ο σχεδιασμός και μια ακόμα χαμένη μεγάλη ευκαιρία
Η μοίρα το έχει στην Ελλάδα κάθε καινούργιο στην ποδοσφαιρική Ελλάδα να γίνεται από τον Παναθηναϊκό.
Στις φωτό άλλες ... πρωτοπορίες !!
Την δεκαετία του 70, έπαιξε το χαρτί της χούντας με τον Κίτσιο (μαζί και ο Αρης, το σύνθημα πάντως ήταν αρειανό " Αρη, γ@μήσου, εσύ κι' οι στρατηγοί σου", για τον στρατηγό Γκράτσιο ), αλλά ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που έκανε αίσθηση στην Ευρώπη. Στην δεκαετία του 80 ήταν η μόνη (άρα και η...πρώτη) που διατήρησε (και διατηρεί) το χουντικό κατάλοιπο Κίτσιο σε επίτιμες θέσεις.
Στις φωτό άλλες ... πρωτοπορίες !!
Την δεκαετία του 90 και την πρώτη της δεύτερης χιλιετίας ο Παναθηναϊκός δεν έκανε καινούργια βήματα εγκλωβισμένος ίσως από τα καθεστώτα, Μπάγιεβιτς αρχικά και Κόκαλη εν συνεχεία. Αυτοί την δουλειά τους κάνανε βέβαια αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο λίμνασε και εγκλωβίστηκε στην σκοπιμότητα και τα λεφτά του τσάμπιονςλιγκ. Οταν αυτά περιορίσθηκαν ή καλύτερα πήγαιναν μόνο σε έναν εκπρόσωπο γιατί υποχωρήσαμε σε θέσεις στον πίνακα, βγήκαν τα μεγάλα μαχαίρια και φτάσαμε στα γνωστά μέχρι την πολυμετοχικότητα του Παναθηναϊκού που ανέτρεψε την "χούντα" του Κόκαλη. Ο ίδιος ο Κόκαλης έψαχνε τρόπο να φύγει και ο Παναθηναϊκός μέσω Πατέρα αντί να αποκαταστήσει τάξη και δικαιοσύνη στα διοικητικά και διαιτητικά του ποδοσφαίρου προσπάθησε να φτιάξει δική του "παράγκα". Πέτυχε βέβαια, πρόσκαιρα να πάρει το νταμπλ αλλά έχασε την μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσει την βρωμιά. Και αυτή την βρωμιά ξαναβρήκε φέτος μπροστά του ο Παναθηναϊκός, μαζί φυσικά με τις άλλες ομάδες, προφανώς μόλις ο Πατέρας έφυγε τα λαμόγια δεν είχαν με ποιόν να "συνενοηθούνε" και γυρίσανε στην δοκιμασμένη ερυθρόλευκη συνταγή. Μέχρι και ο Μητρόπουλος γύρισε στον πάγκο του Ολυμπιακού να προσφέρει τις "υπηρεσίες" του.
Το πρώτο χοντρό λάθος του Ολυμπιακού ήταν στο ματς του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Το κέρμα στον επόπτη και το ξύλο στην φυσούνα δεν αφήνανε πολλές αμφιβολίες για το τι θα γινοτανε αν η υπόθεση έφτανε στα δικαστήρια. Βέβαια ο ΠΑΟΚ είναι αδύνατος οικονομικά και παρασκηνιακά οπότε "βολεύτηκε" με καλές συνθήκες για την διεξαγωγή του δεύτερου παιχνιδιού που θα του εξασφάλιζαν την πρόκριση και ο Ολυμπιακός γλύτωσε με πρόστιμο-χάδι.
Κάπου εδώ όμως την πάτησε αφού ξανάκανε τα ίδια συν τις "δηλώσεις" των Μαρινάκη-Μητρόπουλου και την είσοδο των οπαδών του στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μαρινάκης όταν συνήλθε ελαφρά ή όταν τον πληροφορήσανε ζήτησε εσπευσμένα συγγνώμη από τον Παναθηναϊκό αλλά δεν την πήρε. Οταν συνέλθει εντελώς πιθανόν να ζητήσει ( όπως πρέπει ) συγγνώμη από όλη την Ελλάδα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει την δύναμη (ελπίζω και την θέληση) να στείλει τον φάκελλο στην Ουέφα και να αλλάξει τα δεδομένα στην ποδοσφαιρική Ελλάδα, να διαλυθούν οι παράγκες και τα κυκλώματα σε χρόνο μηδέν. Οι τιμωρίες σε τέτοια θέματα είναι βαριές, θυμηθείτε τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από την Ευρώπη. Εδώ ο μηδενισμός, ο υποβιβασμός και ο αποκλεισμός από τα ευρωπαϊκά γήπεδα είναι πολύ πιθανοί. Θα χρειασθεί βέβαια και την στήριξη των άλλων ομάδων στις οποίες θα πρέπει να δεσμευθεί για πραγματική και όχι αλα Πατέρα δικαιοσύνη .Το ερώτημα είναι αν θα το κάνει ξέροντας ότι μετά δεν θα μπορεί να φτιάξει τα δικά του κόλπα, όπως δοκίμασε πέρισυ και δεν του βγήκε.
Είναι η δεύτερη και μεγάλη ευκαιρία που έχει για να καθαρίσει το ποδοσφαιρικό τοπίο. Το ερώτημα είναι αν θα το προχωρήσει ή θα μείνει μόνο ο σχεδιασμός και μια ακόμα χαμένη μεγάλη ευκαιρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου