Σκάρτες εφτά το πρωΐ λοιπόν ξεπόρτισα με την απριλιάτικη βροχούλα να έχει σταματήσει. Ολα υγρά, πλυμμένα, καθαρά και...έρημα ! Αδεια η πλατεία Κυψέλης ( Κανάρη γιά τους τυπικούς), με τα καλοκλαδεμένα δένδρα και τα λίγα λουλουδάκια στα παρτέρια. Μόνο σημείο ζωής τα δυό-τρία ταξί στη πιάτσα που περιμένουν αγουροξυπνημένο ή ξενυχτισμένο πελάτη. Στο "περίμενε" οι ταξιτζήδες λαγοκοιμούνται.
Κατηφορίζω την Φωκίονος και το απολάμβάνω. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει ψυχή, είναι ότι δεν έχει -επιτέλους, μιά φορά- σκυλιά. Θυμάμαι τα λόγια του γερο-Ελίτ "το πρωΐ ή Φωκίονος είναι παράδεισος, το μεσημέρι με τους συνταξιούχους αλλάζει. Το βράδυ γίνεται μπορντέλλο" Το μοναδικό, άσπρο και ακίνητο σκυλί που βλέπω δεν με ενοχλεί καθόλου.
Στα μισά του δρόμου η Δημοτική Αγορά ανοικτή. Κάποιοι ξεφορτώνουν με αργούς ρυθμούς, μπαίνω μέσα, καλημερίζω. πληροφορούμαι ότι η βιολογική λαϊκή αγορά ανοίγει στις εννιά. Τόμπολα. Να γυρίσω βαριέμαι, καφέ έχω πιεί και λόγω πίεσης δεν σηκώνει δεύτερο, τι να κάνω ;
Αποφασίζω να περιμένω. Ψάχνοντας τα σιντί βρήκα ένα ενδιαφέρον. Πολυθρόνα και ακρόαση. Ντύλαν και ξερό ψωμί. Τον άτιμο , σκέφτομαι. Πλησιάζει τα εβδομήντα και ακόμα γράφει τραγούδια. Ακουσα το τελευταίο του εδώ: http://video.newsweek.com/#?t=18540585001&l=25152707Ακούω Ντύλαν από το 64, γεμάτα 45 χρόνια, όπως λέει και ο τίτλος του δίσκου "Together through life", το τραγούδι είναι το "Feel a change comin' on". Σημαδιακό. λες ;
Η ώρα πήγε οκτώ. Αρχίζει το στρώσιμο των πάγκων.
Σε πιό γρήγορους ρυθμούς τώρα η αγορά παίρνει το χρώμα της. Οπως όλες οι αγορές έχει καλό και κακό πράμα, καλούς και κακούς πωλητες, ή καλύτερα πωλητές και πράμα γιά όλα τα γούστα. Οπως παντού.Βάζω πίσω το σιντί στη θέση του. Πριν λίγους μήνες υπήρχε μιά πλήρης δισκοθήκη. Σιγά-σιγά τα καλά σιντις εξαφανίστηκαν, κάποιοι ασυνείδητοι τα πήραν γιά το σπίτι ή το αυτοκίνητο. Θα σας πω ένα μυστικό. Το σιντι με τον Ντύλαν έχει ετικέττα από έλληνα τραγουδιστή που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του. Ετσι επιβίωσε !
Το πλεονέκτημα του πρώτου πελάτη είναι ότι μπορεί να διαλέξει από ολόκληρη την πραμάτεια. Αποχωρώ με τον "θησαυρό" μου πριν αρχίσει νά έρχεται ο πολύς ο κόσμος. Δεν ξέρω τι κάνει το πουλί αφού πιάσει το σκουλήκι αλλά εγώ λέω να ξαπλώσω λιγάκι.Καλημέρα σας και χαιρετισμούς στον Λάζαρο!

1 σχόλιο:
Σαν πουλί που ξυπνάει πρωί, φίλε Τζι, πήρες τις καλές βιολογικές ντομάτες!... Πού να δεις τι παθαίνουν αυτές τις μέρες τα... έξυπνα πουλιά που ψωνίζουν στις λαϊκές!...
Δημοσίευση σχολίου