Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Επταεθνής κερατοξοΐα

Μεταμοντέρνα απεικόνιση της Ηρας



Επταεθνής κερατοξοΐα

Μετά την μονομαχία Μενέλαου και Αλέξανδρου (Πάρι) οι Αχαιοί θεωρούν νικητή τον Μενέλαο και οι Τρώες τον αγώνα ισόπαλο. Επακολουθεί ανακωχή ώσπου να λυθεί το ζήτημα...

Από έξη διαφορετικές φυλές
όλες ασπιδοφόρες
που’ρθαν πέρα απ’ τον Αίσωπο
στα πεδινά της Τροίας
να πολεμήσουν Αχαιούς
βαστούσε η σκούφια,
μα η λαλιά
σε όλους ήταν ίδια.

Την είχε εμπνεύσει η θεά
που πόλεμο ποθούσε
των Τρώων την καταστροφή
και των Ελλήνων δόξα
το μήλο σαν αρνήθηκε
o Πάρις να της δώσει

Ολοι μαζί του μίλαγαν
και θάρρος του εμφυσούσαν
να ρίξει βέλος στον εχθρό
στου Μενελάου το στήθος
που μόνος του βρισκότανε
απέναντι στους Τρώες.

«Κι αν σπάσεις την ανακωχή,
πόλεμος δεν θα γίνει
αν ο ξανθός Μενέλαος
νεκρός κείται στο χώμα
γιατί δεν θάχει νόημα
να πάρουν την Ελένη»

Κι’ ο Πάνδαρος εθάρρησε
πικρό βέλος να ρίξει,
βέλος που ’ταν πρωτάρικο
και καλοδουλεμένο
και στολισμένο με φτερά
μαύρα σαν του θανάτου

Το τόξο τότε έστησε
που’ ταν δημιούργημά τους
από τραγίσια κέρατα
μεγάλα και κυρτά
μέχρι δεκάξη σπιθαμές
ήταν το άνοιγμά τους

Μέρες πολλές τα λείαιναν
αυτός και οι βοηθοί του
από έξη σύμμαχες φυλές
της ξακουστής της Τροίας,
κερατοξόοι όλοι τους
και φίλοι του Πανδάρου

μέχρι να γίνουν λυγερά
και καλοδουλεμένα
τις βάσεις τότε ένωσαν
με κύλινδρο χρυσό
και στις δυο άκριες πέρασαν
την τανυστή χορδή.

Τείχος οι ασπίδες φιάξανε
κι ο Πάνδαρος στο κέντρο
τοξεύει τον Μενέλαο
καλά προφυλαγμένος.

Φεύγει το βέλος με ορμή
καταμεσίς τον βρίσκει
Μα θες η Τύχη ή η θεά
που Αθηνά την λένε
το βελος το οδήγησε
στης δίπλες που’ χε η ζώνη.

Την φόρα του μετρίασε,
μικρή πληγή ανοίγει
Αποχωρεί ο Μενέλαος
και γιατρειά γυρεύει
στα χέρια του Μαχάονα
του Ασκληπιού τον γόνο

Αποχωρεί κι’ ο Πάνδαρος
με τους κερατοξόους
Στην μάχη δεν κατάφερε
πλήγμα θανατηφόρο

4 σχόλια:

Meropi είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα η μεταμοντέρνα απεικόνιση της Ήρας!!!!

Gee Pontius είπε...

Ξέρεις, η Ηρα, η Αθηνά ακόμα κι'΄η Αφροδίτη ήταν πολύ πιο πολεμικές θεές από τον ανεκδιήγητο Αρη !

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα σας, καλό χειμώνα σας, καλό πρωτάθλημα, νίκη στην ομάδα σας στις 4 οκτώβρη και πάντα εμπνεύσεις... :)


YΓ: Το βρακί στη φωτογραφία μου τα χαλάει όλα. Πολύ μεγάλο βρε παιδί μου... πολύ μεγάλο :))

Gee Pontius είπε...

Καλημερούδια αλωνισμένη φορβάς !
Του χειμώνος προηγείται το ευθυνόπωρον, όπως και αι εκλογές προβλέπουσιν, το οποίον σας αντεύχομαι να είναι άριστον...
Οσον για την 4ην Οκτωβρίου..σημασία έχει η συμμετοχή, ο πρωταθλητισμός δεν είναι αυτοσκοπός.

Υ.Γ. Το εσώρρουχον επέβαλεν η περί των ασέμνων επιτροπή φωτοκρισίας !