Ελευθερία, ένα γυναικείο όνομα

Μία παρότρυνση ήταν αρκετή για να αρχίσω μια αγαπημένη διεργασία, ελεύθερη, πολύ ελεύθερη μετάφραση κτισμένη στιχάκια πάνω σε παλιές αγαπημένες μελωδίες. Μόνο που σήμερα, λόγω μέρας φαίνεται, λοξοδρόμησα λίγο στο τέλος.

Αφιερώνεται σε όσες και όσους είμαστε μαζί τότε και φυσικά στην Φοράδα στο Αλώνι

Τρίτη 17 Νοέμβρη 2009

Καμιά τριανταριά χρόνια πιο πίσω

Στο στήθος μου η καρδιά δεν ησυχάζει
πάντα ανήσυχη κτυπά
κι’ η μοναξιά σαν την τρομάζει

πίσω στο παρελθόν κοιτά

Σήμερα μούφερε

στη μνήμη μια κυρία
μία κυρία
από τα παλιά

Μου θύμισε τα χρόνια του εβδομήντα
φούστα κοντή κι οξυζενέ μαλλί

το μέρος δεν θυμάμαι που σε είδα

θυμάμαι μόνο ήτανε γιορτή

Θυμάμαι, τέτοια μάτια δεν ξεχνιούνται

βαμμένα με το μπλε του ουρανού

αιώνια σου ορκίστηκα την πίστη

μα δεν θυμάμαι πότε, ούτε που

Μετά κάτι μου είπες, κάτι σου είπα

. που να θυμάμαι τι έγινε μετά

ναι, ήτανε τα χρόνια του εβδομήντα

και τ’ όνομά σου ήταν λευτεριά

Το τραγούδι μπορείτε να το ακούσετε εδώ : http://www.youtube.com/watch?v=gd5ul3HQnOc

Τα λόγια στο πρωτότυπο είναι αυτά

Una signora di trent' anni fa

Il cuore mio indiscreto
pace ancor non si dà,
sempre più sveglio e più irrequieto
non si rassegna alla sua età.

Oggi m'ha ricordato,
in gran segreto,
una signora di
trent'anni fa.

Nel millenovecentodiciannove,
vestita di voile e di chiffon
io v'ho incontrata non ricordo dove,
nel corso oppure a un ballo-cotillon.

Ricordo gli occhi, gli occhi solamente,
segnati un pò con la matita blu,
poi vi giurai d'amarvi eternamente.
Vi chiamavate ... non ricordo più.

Poi vi condussi ... non ricordo dove,
e mi diceste ... non ricordo più.
Nel millenovecentodiciannove
vi chiamavate forse ... gioventù.