Στο καβούκι μου

Τα κείμενα της καθημερινότητας θα δημοσιεύονται στο εξής στον Βερνάρδο τον ερημίτη, στην διεύθυνση : http://gerimitiis.blogspot.gr/

Ποιήματα θα βρείτε στην ποιηματοποίηση

ενώ

Πεζά και διηγήματα στην διηγηματοποίηση

...

Τι δεν είναι και τι είναι το gpoint'sbreeze

Δεν είναι χώρος που προωθεί έμμεσα ή άμεσα διαφημίσεις.
Δεν είναι χώρος που θα σας προωθήσει σε άλλα μπλογκς πλην των άλλων του δημιουργού της.
Δεν είναι χώρος που θα σας υποχρεώσει ν' ακούσετε την μουσική που αρέσει στον δημιουργό του.

Είναι ένας χώρος που σέβεται την σκέψη και την ελληνική γλώσσα.
Είναι ένας χώρος που προσπαθεί να σέβεται τους επισκέπτες του και τον εαυτό του.



Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Ελευθερία, ένα γυναικείο όνομα




Μία παρότρυνση ήταν αρκετή για να αρχίσω μια αγαπημένη διεργασία, ελεύθερη, πολύ ελεύθερη μετάφραση κτισμένη στιχάκια πάνω σε παλιές αγαπημένες μελωδίες. Μόνο που σήμερα, λόγω μέρας φαίνεται, λοξοδρόμησα λίγο στο τέλος.

Αφιερώνεται σε όσες και όσους είμαστε μαζί τότε και φυσικά στην Φοράδα στο Αλώνι

Τρίτη 17 Νοέμβρη 2009


Καμιά τριανταριά χρόνια πιο πίσω

Στο στήθος μου η καρδιά δεν ησυχάζει
πάντα ανήσυχη κτυπά
κι’ η μοναξιά σαν την τρομάζει
πίσω στο παρελθόν κοιτά

Σήμερα μούφερε
στη μνήμη μια κυρία
μία κυρία
από τα παλιά

Μου θύμισε τα χρόνια του εβδομήντα
φούστα κοντή κι οξυζενέ μαλλί
το μέρος δεν θυμάμαι που σε είδα
θυμάμαι μόνο ήτανε γιορτή

Θυμάμαι, τέτοια μάτια δεν ξεχνιούνται
βαμμένα με το μπλε του ουρανού
αιώνια σου ορκίστηκα την πίστη
μα δεν θυμάμαι πότε, ούτε που


Μετά κάτι μου είπες, κάτι σου είπα
. που να θυμάμαι τι έγινε μετά
ναι, ήτανε τα χρόνια του εβδομήντα
και τ’ όνομά σου ήταν λευτεριά


Το τραγούδι μπορείτε να το ακούσετε εδώ : http://www.youtube.com/watch?v=gd5ul3HQnOc


Τα λόγια στο πρωτότυπο είναι αυτά

Una signora di trent' anni fa

Il cuore mio indiscreto
pace ancor non si dà,
sempre più sveglio e più irrequieto
non si rassegna alla sua età.

Oggi m'ha ricordato,
in gran segreto,
una signora di
trent'anni fa.

Nel millenovecentodiciannove,
vestita di voile e di chiffon
io v'ho incontrata non ricordo dove,
nel corso oppure a un ballo-cotillon.

Ricordo gli occhi, gli occhi solamente,
segnati un pò con la matita blu,
poi vi giurai d'amarvi eternamente.
Vi chiamavate ... non ricordo più.

Poi vi condussi ... non ricordo dove,
e mi diceste ... non ricordo più.
Nel millenovecentodiciannove
vi chiamavate forse ... gioventù.






4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακόμα φορά και παρά το όνομα της υπέροχης, άπιαστης κυρίας δηλώνω ....σκλαβωμένη.

Πολύ σ΄ευχαριστώ
Πολύ μου άρεσε και η μουσική

Nα ΄σαι καλά μουσάτε και για όλα όσα αφήσαμε πίσω να νοιώθουμε πάντα τυχεροί....

Gee Pontius είπε...

Πότε πρόλαβες βρε θηρίο;
Δεν σε προλαβαίνω !
(έχω και μιά άλφα ηλικία εξ...ήντα, χαχαχάχ)
Νάσαι πάντα καλά να με εμπνέεις !

Ανώνυμος είπε...

Είναι επειδή έχω τέσσερα χέρια...
:)

Gee Pontius είπε...

Μου φαίνεται πως βάζεις και την ουρά σου !