Ο πόλεμος των φύλων και των φυλών

 Πατήρ πάντων πόλεμος

( Ηράκλειτος )

Μερικοί πόλεμοι βαστάνε αιώνια, ειδικά όταν δεν διεξάγονται με φανερά όπλα αλλά κρυφά. Και καμμιά μάχη δεν είναι ικανή να τους τελειώσει, απλά διαμορφώνει εποχιακούς νικητές μιας συγκεκριμμένης χρονικής πειόδου.
Εξ άλλου τέτοιοι πόλεμοι όπως αυτοί των φύλων και των φυλών δεν αναφέρονται σε δύο μόνο αντιπάλους, υπάρχουν και άλλοι που εμφανίζονται και εξαφανίζονται εποχιακά.

Το τελευταίο "θύμα" στον πόλεμο των πολιτικών "φυλών" ο κλητευθείς προς απολογίαν νομικός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Γιάννης Αγγέλλου, κάποτε σαν φοιτητής, τακτικός θαμών της θύρας 13 στην Λεωφόρο. Αν και πράσινος είναι στόχος (διαφορετικών)  πράσινων

 "Ελα να πρασινίσουμε και πράσινοι να γίνουμε κι' από την πρασινάδα μας να φάει κι η γελάδα μας"

( Χάρρυ Κλινν )

Με τα σημερινά δεδομένα υπάρχει η "λευκή φυλή" που περιλαμβάνει Ευρώπη, τις περισσότερες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, Αυστραλία και Βόρεια Αμερική. Η Ασιατική που περιλαμβάνει όσες χώρες της Ασίας δεν  είναι αραβικές ή στην επιρροή της Ρωσίας, η αφρικανική που περιλαμβάνει όσες χώρες της Αφρικής δεν είναι αραβικές και η σχηματισθείσα τους τελευταίους αιώνες "νοτιοαμερικάνικη" φυλή από προσμίξεις λευκών, ινδιάνων και νέγρων. Στις χώρες της Νοτίου Αμερικής ο ρατσισμός είναι ελάχιστος στην πράξη, τις νομοθεσίες ας τις μελετήσουν οι δικηγόροι, ούτως ή άλλως σοβαρή δουλειά ποτέ δεν έχουνε να κάνουνε. Οι Αραβες της Ευρασίας και της Αφρικής αποτελούν την δική τους φυλή.

Σχετικά με τις φυλές είναι και τα (παραδοσιακά) πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα. Ως γνωστόν από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, τρία ήσαν τα πολιτικά κόμματα, εναρμονισμένα πλήρως με την σύνθεση του χριστιανικού στόλου  κατά την ναυμαχία του Ναυαρίνου, το αγγλικόν, το γαλλικόν και το ρωσσικον (κατ' απόλυτον αλφαβητικήν σειρά)

Τρία είναι και τα σημερινά κόμματα- συνέχειές τους, το αγγλικόν έγινε αμερικανικόν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το γαλλικόν έγινε γερμανικόν μετά την ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη και μόνο το ρωσσικόν παρέμεινε αναλλοίωτο προ, κατά και μετά την κομμουνιστική περίοδο.

Στο επίπεδο που γράφεται αυτό το άρθρο, την ένταξη σε μια φυλή καθορίζει η "φιλοσοφία" και όχι τα σωματικά χαρακτηριστικά. Ετσι ο απαλλοτριωμένος μετανάστης στις ΗΠΑ στην αμερικάνικη φυλή λογίζεται και όχι στην καταγωγής του.
Κλασσικό παράδειγμα είναι ο μπασκετμπολλίστας Σχορτσιανίτης που αν ανήκε στην αμερικάνικη φυλή θα ήταν ο καλύτερος σέντερ στον κόσμο ή αν ανήκε στην αφρικάνικη δεν θα έπαιζε μπάσκετ. Ανήκει όμως στην  ευρωπαϊκή και σαν γνήσιος Ελληνας έδειξε τις δυνατότητες του στο προηγούμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα και μακάρι να τις δείξει και στο επόμενο.
Ενδιαμέσως...ξεκουράζεται

Με αυτό το πνεύμα βλέπουμε στο μουντιάλ της Αφρικής την αφρικάνικη φυλή να μην μπορεί να εκμεταλλευθεί τον παράγοντα έδρα, την ασιατική να δείχνει πως έχει δρόμο ακόμα να καλύψει, την ευρωπαϊκή  ( λευκή ) σαφώς "κουρασμένη" και την νοτιοαμερικάνικη με την φρεσκάδα της νεώτερης, να κυριαρχεί αγωνιστικά. Μπορεί για την ώρα να ισχύει μόνο ποδοσφαιρικά αλλά μπορεί και να είναι σημάδια των καιρών. Το πιο φρέσκο έχει πάντα περισσότερη δύναμη

Στην αρχαιόθεν πάλη των δύο φύλων έχει προστεθεί και...τρίτο φύλο. Στην αρχική μεταξύ των δύο, το χαρακτηριστικότερο προσόν του ανδρικού φύλου ήταν η ευφυία και η πονηράδα του γυναικείου. Παρ' ότι όμως "τοπικά" πάντα νικούσε η πονηράδα την ευφυία, "σφαιρικά" η κατάσταση διαμορφώθηκε μάλλον υπέρ των ανδρών, ίσως γιατί η πονηριά κοιτάζει μόνο το σήμερα και "ξεχνάει" το αύριο.
Πλην όμως και εδώ το ραγδαίως αναπτυσσόμενο "τρίτο" φύλλο, κοινώς οι γκαίηδες, κερδίζει συνεχώς έδαφος συνδυάζοντας την ανδρική ευφυία με την γυναικεία πονηριά. Ηδη σε αρκετούς τομείς (λογοτεχνία,θέατρο, κ.λ.π.) έχουν δημιουργήσει γκέττο συνθλίβοντας όσους δεν ανήκουν στις τάξεις τους και διευρύνουν συνέχεια τον "ζωτικό" τους χώρο. Και εδώ η φρεσκάδα ης νεόκοπης φυλής τους είναι η κινητήρια δύναμις τους.